EuroCapital: Ο γόρδιος δεσμός του ασφαλιστικού

Ο γόρδιος δεσμός του ασφαλιστικού
================================================================================
- on 11/01/2016 13:46
 
Ε​​χω ήδη γράψει σε τούτη εδώ τη στήλη δύο
κείμενα για το θέμα αυτό. Στις 26/10/2013 με
τίτλο «Οι καταστροφικές πρόωρες συντάξεις»
και αργότερα στις 30/3/2014 με τίτλο «Το ζοφερό
μέλλον της νεολαίας μας».
Ξεκίνησα να γράφω για το ασφαλιστικό, αλλά
θυμήθηκα ότι είχα γράψει τρία άρθρα για το
ίδιο θέμα στον «Ελεύθερο Τύπο» (2007-2008). Τα
ξαναδιάβασα και βρήκα ότι δυστυχώς
εξακολουθούν να είναι επίκαιρα ύστερα από 8
ολόκληρα χρόνια. Σας παραθέτω ορισμένα
αποσπάσματα για να διαπιστώσετε ότι τα
προβλήματα και οι λύσεις ήταν γνωστές και
έχουν αντιμετωπιστεί έγκαιρα σε άλλες
χώρες, αλλά οι πολιτικοί μας προτιμούσαν
«να κλωτσούν το τενεκεδάκι παρακάτω», ώστε
να «βρει» το πρόβλημα κάποιος άλλος.
Μια διαφορετική προσέγγιση (12/12/2007).
Η κυβέρνηση άνοιξε το θέμα του ασφαλιστικού
και ουσιαστικά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.
Στην τηλεόραση, στον Τύπο, στη Βουλή και
στους δρόμους είναι το τρέχον θέμα. Η
κυβέρνηση λέει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει
και όλοι οι άλλοι λένε ότι δεν χρειάζεται να
αλλάξει τίποτε, αρκεί να περιοριστεί η
εισφοροδιαφυγή και να πληρώσει το κράτος
αυτά που οφείλει στα Ταμεία. Επειδή δεν
πιστεύω ότι εμείς οι Ελληνες είμαστε ο
περιούσιος λαός, αλλά είμαστε μόνο 11
εκατομμύρια σε ένα κόσμο δισεκατομμυρίων,
θέλησα να πληροφορηθώ για το ασφαλιστικό,
τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο.
Μία απλή ανάγνωση αυτών των κειμένων θα
αποκαλύψει αμέσως ότι όλοι μας λένε ψέματα.
Η κυβέρνηση γιατί φοβάται το πολιτικό
κόστος και δεν λέει τα πράγματα με το όνομά
τους και όλοι οι άλλοι γιατί αρνούνται να
δουν κατάματα το τρένο που έρχεται να μας
πατήσει και διατυμπανίζουν ότι δεν είναι
διατεθειμένοι να θυσιάσουν τίποτα από τα
κεκτημένα, έστω και αν υποθηκεύουν τις
συντάξεις των μελλοντικών γενεών.
Δημογραφικό. Τα υπάρχοντα συστήματα μπήκαν
σε εφαρμογή πριν από πολλά χρόνια και
βασίστηκαν στα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Σήμερα έχουν γίνει δραματικές αλλαγές στο
δημογραφικό, οι οποίες επιβάλλουν αλλαγές
σε όλα τα συστήματα. Το προσδόκιμο του βίου
έχει ανέβει σημαντικά και σε συνδυασμό με
την υπογεννητικότητα δημιουργεί
εκρηκτικές καταστάσεις. Ας δούμε μερικά
στοιχεία: Στην Ελλάδα το προσδόκιμο του
βίου για τους άνδρες είναι 76,1 χρόνια και για
τις γυναίκες είναι 81.3. Είναι από τα
υψηλότερα στην Ευρώπη και συμβαδίζει με τις
υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες. Επιπλέον, το
ποσοστό του πληθυσμού που είναι πάνω από 65
χρόνων στην Ελλάδα είναι 18,2%. Το Μονακό, το
οποίο είναι κατάλυμα πλουσίων συνταξιούχων
έχει ποσοστό 22,6% και μόνο η Γερμανία έχει
μεγαλύτερο ποσοστό 18,8%.
Το προσδόκιμο είναι σημαντικό για να
αξιολογήσουμε τα όρια συνταξιοδοτήσεως.
Για παράδειγμα, στη Ρωσία το προσδόκιμο για
άνδρες είναι 58,7 χρόνια και το όριο
συνταξιοδοτήσεως είναι 65 χρόνια! Δηλαδή
αυτό που λένε οι αριστερές οργανώσεις στην
Ελλάδα ότι θα δουλεύουμε μέχρι να
πεθάνουμε, ισχύει στη Ρωσία και όχι στην
Ελλάδα!
Γιατί πρέπει να γίνουν αλλαγές (10/1/2008).
Τα όρια συνταξιοδοτήσεως. Τα όρια στις
περισσότερες προηγμένες χώρες (συνολικά σε
20 από τις 44 χώρες) είναι τα 65 χρόνια τόσο για
τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.
Μάλιστα, ορισμένες χώρες έχουν προχωρήσει,
ή έχουν προγραμματίσει την αύξηση των ορίων
αυτών στα 67 χρόνια. Η Νορβηγία, η Ισλανδία η
Βρετανία έχουν ανεβάσει το κοινό όριο στα 67
χρόνια. Η μόνη εξαίρεση είναι η Γαλλία, όπου
τα όρια είναι τα 60 χρόνια, αλλά εκεί γίνεται
«της Γαλλίας» για το θέμα αυτό. Εντύπωση μου
έκανε ότι η Κύπρος (που είναι ελληνική) έχει
ενιαίο όριο ηλικίας για άνδρες και γυναίκες
τα 65 χρόνια. Και επειδή είμαι βέβαιος ότι
κάποιος θα αντιτάξει ότι αυτές είναι οι
οδηγίες της (αντεργατικής) Ευρωπαϊκής
Ενωσης, σπεύδω να τον προλάβω λέγοντας ότι
στο Μεξικό, την Ιαπωνία, τη Νέα Ζηλανδία και
αλλού έχουν κοινό όριο τα 65 χρόνια.
Στις ΗΠΑ φυσικά προχωρούν σταδιακά προς τα
67 χρόνια, αλλά φυσικά δεν θέλουμε να δούμε
τι γίνεται στην καπιταλιστική Αμερική που
«πίνει το αίμα των εργαζομένων», αλλά
περιέργως έχει το μικρότερο ποσοστό
ανεργίας και τα αποθεματικά του ταμείου
κοινωνικής ασφάλισης σήμερα είναι 2,18
τρισεκατομμύρια δολάρια!
Είναι φανερό ότι όσο ανεβαίνει το
προσδόκιμο ζωής τόσο ανεβαίνουν και τα όρια
συνταξιοδότησης. Σε μερικές δεκαετίες το
προσδόκιμο θα ανέβει στα 100 χρόνια. Είναι
λοιπόν λογικό κάποιος να παίρνει σύνταξη
στα 60 χρόνια; Επιπλέον, ποιος θα πληρώνει τη
σύνταξη αυτή για 40 περίπου χρόνια;
Οι πρόωρες συντάξεις. Οι περισσότερες χώρες
έχουν ηλικιακό όριο για να μπορέσει κάποιος
να πάρει πρόωρη σύνταξη. Δηλαδή στις χώρες
όπου το κανονικό όριο συνταξιοδοτήσεως
είναι τα 65 χρόνια (όπως η Ελλάδα) το όριο
είναι συνήθως 60 χρόνια. Η Κύπρος έχει όριο
για πρόωρη σύνταξη τα 63 χρόνια, η Φινλανδία
τα 62 χρόνια και η Σουηδία τα 61 χρόνια.
Στην Ελλάδα έχουμε μεν το όριο των 60 ετών
αλλά και μία σειρά άλλων διατάξεων που
επιτρέπουν να βγαίνει κάποιος στη σύνταξη
σχεδόν σε όποια ηλικία θέλει. Προσωπικά έχω
γνωρίσει σαραντάρηδες συνταξιούχους
τραπεζικούς. Αρκεί να έχει κάποιος ορισμένα
ένσημα και μπορεί να βγει στην πρόωρη (και
μειωμένη) σύνταξη. Παραμένει όμως
συνταξιούχος ή μήπως εργάζεται με
μειωμένες απαιτήσεις και ουσιαστικά στερεί
από κάποιο νέο μία θέση εργασίας.
Διερωτήθηκε κανείς πόση στρέβλωση προκαλεί
στην αγορά εργασίας η πρόωρη σύνταξη;
Η πρόωρη σύνταξη (πριν από τα 60) είναι σκέτη
καταστροφή και όλες οι χώρες την έχουν
περιορίσει δραστικά. Μόνο στην Ελλάδα
συντηρούμε με νύχια και με δόντια αυτή τη
δυνατότητα, η οποία είναι δυναμίτης στον
κοινωνικό ιστό.
Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι Θεμέλιο της
Δημοκρατίας (17/1/2008).
Η πολυπλοκότητα των συστημάτων. Ολοι
αναγνωρίζουν ότι η πολυπλοκότητα των
συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης
λειτουργεί εις βάρος των ασφαλισμένων. Το
διαχειριστικό κόστος είναι δυσανάλογα
μεγάλο και επιπλέον υποβοηθά την
καταστρατήγηση και την απάτη. Στις
περισσότερες χώρες φαίνεται να μην υπάρχει
(μεγάλο) πρόβλημα εισφοροδιαφυγής, αλλά να
υπάρχει πρόβλημα στην (παράνομη) παροχή σε
μη δικαιούχους. Και στο θέμα αυτό πολλές
ευρωπαϊκές χώρες κάνουν συστηματικές
προσπάθειες ώστε να απλοποιήσουν τα
συστήματά τους και παράλληλα έχουν περάσει
διάφορες ρυθμίσεις από την Ανεξάρτητη Αρχή
Προσωπικών Δεδομένων της χώρας τους, που
τους επιτρέπει να κάνουν διασταυρώσεις για
να εντοπίζουν τους παραβάτες, προς όφελος
του γενικού καλού!
Η σύγκρουση των γενεών. Μπορεί να ακούγεται
οξύμωρο, αλλά οι νέοι μας θα έπρεπε να
βρίσκονται στον δρόμο και να διαδηλώνουν
ΥΠΕΡ της αλλαγής του σημερινού καθεστώτος
και όχι το ανάποδο. Η δική μου γενιά έχει
«ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα». Ποιος
όμως μπορεί να διαβεβαιώσει τους
σημερινούς 30άρηδες ότι το σύστημα θα μπορεί
να τους υποστηρίξει σε 30 χρόνια; Κανένας από
αυτούς που υποτίθεται ότι τους
προστατεύουν. Ακουσα τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ
να λέει «ότι πρέπει να δοθούν περισσότερα
χρήματα από τον προϋπολογισμό». Αυτό
μεταφράζεται «να επιβληθούν περισσότεροι
φόροι». Αυτούς τους νέους φόρους θα
πληρώνουν οι σημερινοί νέοι εργαζόμενοι
για τις δικές μας αμαρτίες! Αυτό θέλουμε;
Αυτά και άλλα έγραφα τότε. Προκειμένου να
περιορίσω το κείμενό μου, παρέλειψα
ορισμένες ενότητες που πραγματεύονται τα
θέματα: «Εργασία μετά τα 65», «Τα πολλά
ταμεία» και «Τα βαρέα και ανθυγιεινά». Και
στα θέματα αυτά πρωτοτυπούμε και δεν
ακολουθούμε δοκιμασμένες πρακτικές άλλων
ευρωπαϊκών χωρών.
Βλέπετε, είναι ολοφάνερο ότι στο
ασφαλιστικό είχαμε πάρει λάθος δρόμο και
σήμερα είναι πολύ δυσκολότερο να το
αντιμετωπίσουμε. Δυστυχώς, στο ασφαλιστικό
όπως και σε πολλά άλλα θέματα (π.χ. χρήση γης)
οι πολιτικοί μας υποθήκευσαν το μέλλον για
να μαζεύουν ψήφους σήμερα. Ακόμα και τώρα, η
αντιμετώπιση του ασφαλιστικού, υπό την
πίεση των θεσμών, είναι αποσπασματική και
δεν πρόκειται να λύσει το οξύτατο αυτό
πρόβλημα που μόνοι μας δημιουργήσαμε.
ΥΓ. Σύμφωνα με το CIA World Fact Book, σήμερα ύστερα
από χρόνια κρίσης το προσδόκιμο ζωής είναι
77,8 χρόνια για τους άνδρες και 83,2 για τις
γυναίκες, δηλαδή αυξήθηκαν από το 2008!
Σημείωση: Τα άρθρα της κατηγορίας “Άποψη”
θεωρούμε ότι είναι ενδιαφέροντα και ότι
συμβάλλουν στη σφαιρική ενημέρωση των
πολιτών, πλην όμως δε θα πρέπει να θεωρηθεί
ότι εκφράζουν απαραίτητα και τις θέσεις της
EuroCapital ή προσώπων που συνδέονται μ' αυτή.
Πηγή: kathimerini.gr
18