EuroCapital: Κρατική παρέμβαση στη διαχείριση κόκκινων δανείων Κρατική παρέμβαση στη διαχείριση κόκκινων δανείων ================================================================================ - on 19/12/2017 14:56 Του Βασίλη Ζήρα Αν έπρεπε κάτι να ανησυχεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση είναι το ενδεχόμενο να προκύψει από τα στρες τεστ των τραπεζών η ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης. Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμη και με το καλύτερο σενάριο, δηλαδή να βρεθούν πρόθυμοι ιδιώτες επενδυτές να καλύψουν την «τρύπα», η οικονομία θα σταματήσει μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Το αφήγημα της εξόδου από το μνημόνιο και της... ανάκτησης των κλειδιών του χρηματοκιβωτίου, της διατηρήσιμης χρηματοδότησης από τις αγορές, της σταθερής ανάπτυξης θα τελειώσει με συνοπτικές διαδικασίες. Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει –και για την ελληνική οικονομία και για την ίδια– θα ήταν να διευκολύνει τις τράπεζες να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατόν στα μέτρα για τη βελτίωση των προβληματικών χαρτοφυλακίων τους, να άρει –κατά προτεραιότητα– όλα τα εμπόδια που υπάρχουν προς αυτή την κατεύθυνση, να κλείσει όλα τα παράθυρα που εκμεταλλεύονται ακόμη όσοι δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους αν και έχουν τη δυνατότητα. Τι κάνει, αντ’ αυτού; Στην αρχή υποστήριξε με τον πιο επίσημο τρόπο –διά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη– ότι υπάρχει συμφωνία με τις τράπεζες να μη βγαίνουν σε πλειστηριασμό ακίνητα αξίας έως 300.000 ευρώ. Στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σήμανε συναγερμός: αν είναι έτσι, είπε η εποπτική αρχή των τραπεζών, ακυρώνεται η συντριπτική πλειονότητα των καλύψεων των δανείων και τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να σχηματίσουν μεγαλύτερες προβλέψεις ακόμη και για δάνεια που εξυπηρετούνται κανονικά. Περισσότερες προβλέψεις σημαίνει μεγαλύτερες ανάγκες σε κεφάλαια. Υπό την πίεση της ΕΚΤ και των θεσμών, η κυβέρνηση χαμήλωσε τους τόνους, το όριο των 300.000 ευρώ υποκαταστάθηκε από μια γενική αναφορά στη «λαϊκή κατοικία». Επίσης, συμφώνησε να θεσμοθετήσει ως αυτεπάγγελτο αδίκημα την παρεμπόδιση των πλειστηριασμών. Ωστόσο, δεν το έχει κάνει ακόμη, παρά το γεγονός ότι από τότε έχει καταθέσει δεκάδες τροπολογίες σε σχετικά και μη νομοσχέδια που συζητήθηκαν στη Βουλή. Ακόμη χειρότερα, χθες ο πρωθυπουργός συνάντησε το προεδρείο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών. Επανέφερε το θέμα της συμφωνίας, ζητώντας από τις τράπεζες να συμβάλουν να σταματήσει η διαρροή ψευδών ειδήσεων ότι κινδυνεύει η λαϊκή κατοικία γιατί, είπε, «και νομοθετικά προστατεύεται και γιατί όσα έχουμε συμφωνήσει και όλα όσα εσείς οι ίδιοι έχετε αποφασίσει διαμορφώνουν ένα πλέγμα που δεν προκαλεί αστάθεια και ανησυχία (...)». Κι αμέσως μετά το τερμάτισε: «Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεργαστούμε καλά, να συγκροτήσουμε ένα παρατηρητήριο για να παρακολουθούμε τις υποθέσεις που προτεραιοποιούνται (...)», πρότεινε στις τράπεζες. Κατά τη θεώρηση του κ. Τσίπρα, η διαχείριση των κόκκινων δανείων δεν είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των τραπεζών, εποπτευόμενη από τις αρμόδιες αρχές, όπως η Ενιαία Εποπτική Αρχή της ΕΚΤ. Είναι συναρμοδιότητα και της κυβέρνησης. Δηλαδή, θα κάθονται γύρω από ένα τραπέζι τα μέλη του παρατηρητηρίου –τραπεζίτες και κυβερνητικά στελέχη– και θα συζητούν ποια ακίνητα θα εκπλειστηριάζονται, με ποια σειρά, ποια θα μένουν στην άκρη, για πόσο χρόνο... Κι αν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης διαφωνούν με την προτεραιοποίηση των τραπεζών, τι θα γίνεται; Θα ζητούν προσαρμογές; Θα τις επιβάλλουν; Θα μπορούν να «παρατηρούν» μόνο τα δάνεια για αγορά «λαϊκής» κατοικίας ή και επιχειρηματικά; Κι αν ναι, θα αφορά μόνο μικρομεσαίους ή και μεγαλύτερους, φιλικούς προς την κυβέρνηση ή όλους; Αν στόχος είναι να εξανεμιστεί η αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος, η θεσμοθέτηση της κρατικής παρέμβασης στη διαχείριση των προβληματικών δανείων είναι ο δεύτερος καλύτερος τρόπος που βρήκε η κυβέρνηση για να τον πετύχει. Ο πρώτος ήταν τα capital controls, τον Ιούνιο του 2015... Πήγη: kathimerini.gr 25