EuroCapital: Η πιστοληπτική γραμμή, ο κουμπαράς και η αρρώστια μας…

Η πιστοληπτική γραμμή, ο κουμπαράς και η
αρρώστια μας…
================================================================================
- on 26/02/2018 11:56
 
Η τεχνική εργασία έχει προχωρήσει
σημαντικά και σε λίγες ημέρες, την Πέμπτη 1η
Μαρτίου, θα συζητηθεί στο EuroWorking Group το πρώτο
σχέδιο για τη ρύθμιση του χρέους μας. Οι
τελικές αποφάσεις θα ληφθούν έως τον
Ιούλιο, πιθανά στον ορίζοντα της 21ης
Ιουνίου, όταν το Eurogroup κάνει την τελευταία
αξιολόγηση της εφαρμογής του προγράμματος.
Από το περιεχόμενο αυτής της ρύθμισης θα
προσδιοριστούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες
της χώρας για το 18μηνο που λήγει την 31η
Δεκεμβρίου 2019 και, άρα, το ακριβές ύψος των
κεφαλαίων που θα συνεισφέρουν οι εταίροι
μας – περί τα 9 δισ. ευρώ. Αυτά, μαζί με τα
κεφάλαια που ήδη έχουμε αντλήσει από τις
αγορές (6 δισ. ευρώ) και λίγα που θα
αντλήσουμε τους αμέσως επόμενους μήνες, θα
αποτελέσουν τον κουμπαρά-εγγύηση για να
δανειζόμαστε από τις αγορές με ανεκτά
επιτόκια έως τα τέλη του 2019, όταν θα πρέπει
να έχει αναβαθμιστεί πλήρως η
δανειοληπτική αξιοπιστία της χώρας.
Στοιχειώδης προϋπόθεση είναι τον κουμπαρά
να τον κλειδώσουμε νομοθετικά, να μείνει
άθικτος.
Με τα σημερινά δεδομένα, οι χρηματοδοτικές
ανάγκες μας μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2019
είναι περίπου 17 δισ. ευρώ – πρακτικά είναι
ήδη καλυμμένες. Με αυτήν την έννοια, η
συζήτηση περί πιστοληπτικής γραμμής
στερείται ουσίας. Ολα όσα πρέπει ως χώρα να
κάνουμε και όσα πρέπει να αποφύγουμε
(δηλαδή, οι όροι που θα συνόδευαν μια
πιστοληπτική γραμμή...) θα τεθούν ως
προϋποθέσεις για τη ρύθμιση του χρέους μας
–έτσι ή αλλιώς θα μας συνοδεύουν. Εξαιτίας,
μάλιστα, του τεράστιου ύψους του χρέους, η
χώρα θα τελεί υπό εποπτεία πολύ πιο αυστηρή
από αυτή που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές
συνθήκες για όλες τις χώρες-μέλη. Δεν είναι
σωστό ότι χωρίς πιστοληπτική γραμμή θα
κάνουμε ό,τι θέλουμε, ότι θα ανοίξουν οι
κάνουλες και λοιπά εξωπραγματικά που
φαντασιώνονται ορισμένοι. Τέλος, ας μην
ξεχνάμε ότι δεν αρκεί να χρειάζεσαι μια
πιστοληπτική γραμμή (που η Moody’s είπε ότι
δεν την έχουμε ανάγκη…), ούτε να τη
ζητήσεις. Πρέπει να συμφωνήσουν και 16
Κοινοβούλια να στη δώσουν – όπερ είναι
τουλάχιστον αβέβαιο…
Ο θόρυβος για την πιστοληπτική γραμμή ίσως
γίνεται για τα συνθήματα, αν θα νικήσει το
«βγαίνουμε καθαρά» ή το «δεν βγαίνουμε
καθαρά» από το μνημόνιο. Και ίσως θα
αφορούσε μόνο τους κομματικούς στρατούς, αν
δεν έκρυβε την ουσία, που μας αφορά όλους.
Και η ουσία είναι ότι με ή χωρίς κουμπαρά, με
100 πιστοληπτικές γραμμές ή καμία, αν δεν
επικρατήσει κάποιο πνεύμα εθνικής
συνεννόησης κι εθνικής ευθύνης, θα
διατηρηθεί ανοικτό το ενδεχόμενο να συρθεί,
πάλι, στα βράχια η χώρα. Κανένας κουμπαράς,
καμία πιστοληπτική γραμμή δεν εγγυάται ότι
θα μπορούμε να δανειζόμαστε με ανεκτό
κόστος. Το κόστος προσδιορίζεται από τη
διεθνή συγκυρία (που δεν την ορίζουμε…) και
από την τιμολόγηση του κινδύνου που παίρνει
όποιος μας δανείσει. Αυτός ο κίνδυνος
διογκώνεται. Γιατί το πολιτικό σύστημα (με
την ευρεία έννοιά του…) είναι άρρωστο
–απόδειξη, ότι αναδεικνύει τιποτένιους που
καγχάζουν όταν τσακίζει η φωνή του Τάκη
Πικραμμένου, και όρθιο πάλλεται από
ενθουσιασμό όταν ηχούν στα αυτιά του οι
κραυγές των φανατικών.
Πηγή: kathimerini.gr
25
Έντυπη