Αρχική | Άποψη | Άποψη (Γιάννης Σιάτρας) | Το σενάριο για τη "βελούδινη" αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

Το σενάριο για τη "βελούδινη" αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Στο 11,71% έφθασε νωρίτερα σήμερα το πρωί, το επιτόκιο των ελληνικών δεκαετών ομολόγων στις διεθνείς αγορές, έναντι μόλις 2,53% των αντίστοιχων γερμανικών, διαμορφώνοντας έτσι ένα spread της τάξης του 9,18%. Αντίστοιχα, η τιμή των ελληνικών CDS ξεπέρασε τις 1.000 μονάδες βάσης (ή 10%), γεγονός που σημαίνει ότι, για να ασφαλίσει ένας επενδυτής ελληνικά ομόλογα αξίας 10 εκατομμυρίων ευρώ, από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας του ελληνικού Κράτους, θα πρέπει να πληρώσει ασφάλιστρο μεγαλύτερο του ενός εκατομμυρίου ευρώ!

Εκ πρώτης όψεως, το spread αυτό, αλλά και το ύψος του CDS φαίνονται εξωπραγματικά. Και θα μπορούσε εύκολα -και ίσως και αβασάνιστα- να ισχυρισθεί κάποιος ότι φανερώνουν μία κατάσταση χρεοκοπίας της χώρας. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Κατά την άποψή μας, μπορεί και να μην είναι. Και παράλληλα, αυτή η άνοδος του spread, μπορεί να είναι κάτι πολύ θετικό για τη χώρα. Υπό προϋποθέσεις βεβαίως...

Κατ' αρχάς, γιατί ανεβαίνει η τιμή των CDS; Η τιμή των CDS ανεβαίνει λόγω της ανόδου των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων και του spread έναντι των αντίστοιχων γερμανικών.
Και γιατί ανεβαίνουν τα επιτόκια; Τα επιτόκια ανεβαίνουν επειδή πέφτει η τιμή των ελληνικών ομολόγων (όταν σε ένα ομόλογο προσδιορισμένης λήξης και απόδοσης, υποχωρεί η τιμή του, αντίστοιχα ανεβαίνει η απόδοσή του).
Και γιατί πέφτει η τιμή των ελληνικών ομολόγων; Επειδή κατά τις ημέρες αυτές (πριν από τη λήξη του εξαμήνου) πολλοί επενδυτές ρευστοποιούν ελληνικά ομόλογα, έτσι ώστε να μη τα εμφανίσουν στις λογιστικές καταστάσεις κατά το τέλος του εξαμήνου.
Και γιατί δεν πρέπει τα ελληνικά ομόλογα να εμφανισθούν στις λογιστικές καταστάσεις των επενδυτών αυτών κατά το τέλος του εξαμήνου;
Επειδή, καθώς τα ελληνικά ομόλογα αξιολογούνται πλέον στην κατηγορία "junk" (σκουπίδια), πολλοί επενδυτές και επενδυτικά κεφάλαια, δεν έχουν τη δυνατότητα -λόγω των κανονισμών λειτουργίας τους- να έχουν τέτοια ομόλογα στα χαρτοφυλάκιά τους. (Σημείωση: Σε κάθε περίπτωση, η μείωση της αξιολόγησης των ελληνικών ομολόγων από τη Moody's κατά τέσσερις βαθμίδες, σ' αυτή τη φάση, ήταν μία εντελώς αψυχολόγητη κίνηση. Μήπως τελικά δεν έγινε "τυχαία";)

Και γιατί η πτώση της τιμής των ελληνικών ομολόγων μπορεί να είναι (υπό προϋποθέσεις) καλό για τη χώρα; Επειδή, όπως είναι γνωστό, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κατά την περίοδο αυτή, αγοράζει όλα τα ελληνικά ομόλογα που βγαίνουν για πώληση στις αγορές. Αυτό το κάνει στα πλαίσια των γνωστών παρεμβάσεων που πραγματοποιεί κατά τις τελευταίες εβδομάδες, με στόχο τη στήριξη των ομολόγων των χωρών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Με βάση δηλώσεις αξιωματούχων της, μέχρι πρόσφατα, η ΕΚΤ είχε διαθέσει περίπου 55 δισεκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει (με σκοπό να στηρίξει) ομόλογα χωρών της Ευρωζώνης. Από το ποσό αυτό, περίπου 39 δισεκ. ευρώ διατέθηκε για την αγορά ελληνικών ομολόγων.

Αυτό είναι και σημαντικό, αλλά και πάρα πολύ ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον επειδή, η τιμή που αγοράζει το ελληνικό χρέος η ΕΚΤ είναι πολύ χαμηλή. Με βάση το επιτόκιο του 11,71% που είχε διαμορφωθεί σήμερα, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι η τιμή των ομολόγων που πωλούνται με το επιτόκιο αυτό, βρίσκεται κοντά στο 72. Δηλαδή, ένα ομόλογο ονομαστικής αξίας 100 ευρώ, η ΕΚΤ το αγοράζει με 72 ευρώ.

Με τον τρόπο αυτόν, η ΕΚΤ επιτυγχάνει δύο πράγματα:
α) Δίνει την ευκαιρία σε πολλές τράπεζες και επενδυτές που διακρατούν ελληνικά ομόλογα να τα πουλήσουν, αφού βεβαίως υποστούν κάποιο κόστος (θα μπορούσαμε να το πούμε και "κούρεμα"). Έτσι, καταγράφουν άμεσα τη ζημιά τους και παύουν να ανησυχούν για το εάν το ελληνικό Κράτος θα χρεοκοπήσει στο μέλλον. Το "κούρεμα" της τάξης του 28% δεν είναι ούτε παράλογο, αλλά ούτε και πρωτόγνωρο στις καταστάσεις αυτές.
β) Συσσωρεύει ελληνικό χρέος, σε χαμηλές τιμές. Αυτό, θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντικό για τα επόμενα χρόνια, εάν όντως υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για τα επόμενα χρόνια, μεταξύ των ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων.

Και τί ακριβώς εννοούμε: Πολλά θα μπορούσαν να συμβούν στα επόμενα χρόνια. Θα μπορούσε η ΕΚΤ να διακρατήσει το ελληνικό χρέος και με βάση μία συμφωνία με την ελληνική Κυβέρνηση να αναπροσαρμοστεί η λήξη του (να "μετακυλισθεί" αργότερα μέσα στο χρόνο) έτσι ώστε να διευκολυνθεί η Ελλάδα στην αποπληρωμή του. Θα μπορούσε η ΕΚΤ να πουλήσει το ελληνικό χρέος στην ελληνική Κυβέρνηση, στις τιμές που αυτή το αγόρασε. Με αυτό το τρόπο, το ελληνικό δημόσιο θα πλήρωνε ένα μικρότερο ποσό για την εξόφληση του χρέους του. Θα μπορούσε να γίνει ένας συνδυασμός και των δύο.

Με άλλα λόγια, αυτό το διάστημα, θα μπορούσε να σημειώνεται μία "αναίμακτη" ή "βελούδινη" αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με την ανοχή των "μεγάλων" Κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, χωρίς μεγαλοστομίες, χωρίς πρωτοσέλιδα και χωρίς να χυθεί πολύ αίμα. Βεβαίως, αίμα "χύνεται". Καθώς τα ελληνικά spreads έχουν φθάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα, αυτό παρασύρει (λίγο έως πολύ) και τα spreads της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και ρίχνει και τις χρηματιστηριακές αγορές. Παράλληλα, ωθεί το ευρώ σε χαμηλότερα επίπεδα. Όμως, αυτό δεν είναι κακό. Απεναντίας, για τις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις, ίσως να είναι και ευκταίο...

Βεβαίως, εάν ισχύει το σενάριο που περιγράφουμε παραπάνω, η ΕΚΤ και η σχεδιαστές της πολιτικής αυτής, κινούνται πάνω σε εύθραυστες ισορροπίες και σε "πολύ λεπτό πάγο". Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είναι ιδιαίτερα νευρικό αυτή την περίοδο και οι κινήσεις αυτές μπορεί να προκαλέσουν σημαντική βλάβη.

Πώς ακριβώς μπορεί να έχουν τα πράγματα εάν το υποθετικό αυτό σενάριο ισχύει, τί έχει συμφωνηθεί, τί θα δώσει ή τί θα πάρει η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή δεν είναι γνωστό. Ίσως να μη μάθουμε και ποτέ. Όμως, στην ουσία πρόκειται για μία λύση. Μία λύση που μπορεί να μειώσει το χρέος της χώρας στα επόμενα χρόνια, την ίδια στιγμή που με βάση τις ενέργειες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ καταβάλλονται προσπάθειες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και των δημοσιονομικών της.

Βασική προϋπόθεση για την επιτυχή κατάληξη του παραπάνω "σεναρίου" εφ' όσον αυτό έχει βάση, είναι η ύπαρξη ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού και μίας ευρύτερης συμφωνίας μεταξύ των ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων και αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για στήριξη και διάσωση των Κρατών που σήμερα κινδυνεύουν, με στόχο τη σταδιακή μετάβαση σε ένα άλλο περιβάλλον διακυβέρνησης της Ευρωζώνης και χειρισμού των δημοσίων οικονομικών των Κρατών μελών της. Και κάτι τέτοιο -ιδίως στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα μας- θα πρέπει όλοι να δούμε με αισιοδοξία και να χαιρετίσουμε.


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text