Το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε

Ο οδηγός που μας μετέφερε στο Μανχάταν ήταν ένας ψηλός, ξανθός, αρχετυπικά λευκός Αμερικανός κοντά στα 40. Xαμογελαστός αλλά συγκρατημένος, ευγενικός και προσηλωμένος στη δουλειά του, δεν έδινε την εντύπωση ότι είχε όρεξη για συζήτηση με Ελληνες δημοσιογράφους.

Τα φαινόμενα απατούν, ως συνήθως, και νομίζω πως δεν σταματήσαμε να μιλάμε τη μία ώρα που διήρκεσε η μακρόσυρτη διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο, στην καρδιά της απογευματινής ώρας αιχμής.

Γρήγορα η κουβέντα πήγε εκεί που ήταν προορισμένη να πάει: στις αμερικανικές εκλογές. Δεν ήμασταν σε κάποιο ελληνικό καφενείο για να είναι τόσο αυτονόητη η κατάληξη, αλλά έχω την αίσθηση ότι η πολιτική έχει έρθει ξανά στη μόδα, ακόμη και σε χώρες που κάποτε θεωρούσαμε «απολιτίκ» όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ρώτησα τον οδηγό μας τι πιστεύει για τους διαφαινόμενους μονομάχους της προεδρικής εκλογής. Είχα μπροστά μου έναν εμφανώς πολιτισμένο άνθρωπο, με καλούς τρόπους και σε καλή διάθεση. Από αυτό που έβλεπα έκανα την υπόθεση ότι μιλούσα με έναν μετριοπαθή ψηφοφόρο των Δημοκρατικών, και πιθανότατα της Χίλαρι Κλιντον. Οι πιθανότητες ήταν μαζί μου, καθώς η ανατολική ακτή, και ακόμα περισσότερο η Νέα Υόρκη, είναι παραδοσιακό «κάστρο» των Δημοκρατικών.

Οι πρώτες του λέξεις κλόνισαν τις ούτως ή άλλως επισφαλείς υποθέσεις μου, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος για όσα θα ακολουθούσαν. «Δυστυχώς για την Αμερική, έχουμε δύο πολύ μέτριους, αν όχι κακούς υποψηφίους, αλλά θα ψηφίσω τη λιγότερο κακή επιλογή, που νομίζω είναι εμφανής». Σίγουρος ότι εννοεί τη Χίλαρι Κλίντον, έκρινα ότι δεν χρειαζόταν να επανέλθω με νέα ερώτηση και ενδεχομένως να φανώ αδιάκριτος. Αλλά ο οδηγός μας μάλλον δυσαρεστήθηκε με τη στάση μου και φρόντισε να γίνει όσο πιο ξεκάθαρος μπορούσε. «Και, αγαπητέ μου κύριε, η λιγότερο κακή επιλογή σε αυτές τις εκλογές είναι ο Ντόναλντ Τραμπ».

Απροετοίμαστοι για μια τόσο καθαρή δήλωση, ψελλίσαμε τις ενστάσεις μας για το συχνά αγοραίο ύφος του Τραμπ. Χωρίς ποτέ να χάσει την ψυχραιμία και την αυτοσυγκέντρωσή του, ο λευκός 40χρονος Αμερικανός, ο οποίος ζούσε στην «ανερχόμενη» Αστόρια, ξεπέρασε γρήγορα τα επιχειρήματά μας δίνοντάς μας να καταλάβουμε ότι ο Τραμπ μπορεί να κερδίσει γιατί εκπροσωπεί μάζες Αμερικανών που δεν θέλουν να εκπροσωπούνται πια από τις ελίτ και τις γνωστές πολιτικές δυναστείες.

Επέμεινε πως ο Τραμπ έχει μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει γιατί θα φέρει στα εκλογικά τμήματα αηδιασμένους Αμερικανούς που διαφορετικά δεν θα πήγαιναν ποτέ να ψηφίσουν. «Δεν θα μετρήσουν οι επιτυχίες του προέδρου Ομπάμα στην οικονομία;» αντιτάξαμε. «Τα νούμερα που δίνουν είναι ψεύτικα, 100% ψεύτικα», απάντησε με οριακά έντονο ύφος.

Κοιταχτήκαμε και αυτό που θέλαμε να πούμε ο ένας στον άλλον, είναι πόσο λάθος κάνουμε όταν πιστεύουμε ότι μόνο στην Ελλάδα έχουμε ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.

Σημείωση: Τα άρθρα της κατηγορίας “Άποψη” θεωρούμε ότι είναι ενδιαφέροντα και ότι συμβάλλουν στη σφαιρική ενημέρωση των πολιτών, πλην όμως δε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εκφράζουν απαραίτητα και τις θέσεις της EuroCapital ή προσώπων που συνδέονται μ' αυτή.

Πηγή: kathimerini.gr

19