Ο μονεταρισμός του χρέους
Φαίνεται καθαρά πως η Ευρωζώνη είναι ένα οικοδόμημα, κατασκευασμένο από τους τοκογλύφους – αφού η ανεξαρτησία της ΕΚΤ απαγορεύεται να απειληθεί με βάση τη συμφωνία του Μάαστριχτ, την οποία περιφρουρεί η Bundesbank.
Όλο και πιο συχνά ακούγεται τον τελευταίο καιρό ο όρος «χρήματα από το ελικόπτερο», ο οποίος σημαίνει το τύπωμα νέων χρημάτων και το μοίρασμα τους απ’ ευθείας στους καταναλωτές, με στόχο την άνοδο του ρυθμού ανάπτυξης – γνωρίζοντας πως το καπιταλιστικό σύστημα μοιάζει με ένα αεροπλάνο που είναι αδύνατον να πετάει οριζόντια χωρίς να γκρεμιστεί, αλλά μόνο προς τα πάνω.
Παραδόξως αναφέρθηκε πρόσφατα επίσης από το διοικητή της ΕΚΤ, ο οποίος δήλωσε πως πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα – επειδή προφανώς διαπιστώνει ότι, τα προγράμματα ποσοτικής διευκόλυνσης (QE) δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Πιθανότατα δεν θα αποδώσει ούτε το σχέδιο της Κομισιόν προς την ίδια κατεύθυνση – η χρηματοδότηση δηλαδή έργων υποδομής, με νέα χρήματα που θα δημιουργούσε η ίδια με τη μέθοδο της μόχλευσης (άρθρο).
Το πρόβλημα όμως δεν λύνεται με αυτούς τους τρόπους, αφού αυτό που εμποδίζει την ανάπτυξη είναι τα συσσωρευμένα χρέη – στα κράτη, στις επιχειρήσεις και στους ιδιώτες. Λογικά λοιπόν θα έπρεπε να αναζητηθεί εδώ η λύση, η οποία δεν είναι άλλη από το μονεταρισμό τους – από τη χρηματοδότηση δηλαδή των υφισταμένων δημοσίων χρεών, καθώς επίσης των ελλειμμάτων, με τη βοήθεια της νομισματικής πολιτικής.
Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνεται πως τα ελλείμματα αρχίζουν ξανά να αυξάνονται, μετά από την αρχική μείωση τους, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί – αφού είχε προηγηθεί η βίαιη κατά κάποιον τρόπο συρρίκνωση τους, με την πολιτική λιτότητας που όμως έχει ημερομηνία λήξης.
Στα πλαίσια αυτά, ο μονεταρισμός των χρεών θα μπορούσε να έχει διαφορετικές μορφές: να είναι
(1) είτε προσωρινός, για παράδειγμα να μειώνεται το κόστος αναχρηματοδότησης μέσω χαμηλότερων επιτοκίων σε μία μεταβατική φάση – κάτι που εξασφαλίζεται με την ποσοτική διευκόλυνση σήμερα, λόγω της οποίας έχουν μειωθεί τα επιτόκια δανεισμού της Ευρωζώνης,
(2) είτε μόνιμος – κάτι που φυσικά θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό. Η ίδια λογική χρησιμοποιείται κατά κάποιον τρόπο επίσης στο θέμα του ελληνικού χρέους, όπου η αναδιάρθρωση του θα αποτελούσε έναν προσωρινό μονεταρισμό, ενώ η ονομαστική διαγραφή του (κούρεμα) έναν μόνιμο.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο από την πηγή: http://www.analyst.gr
- H πετρελαϊκή απειλή και η Ελλάδα
- Ο επιχειρηματίας της πληροφορικής, το πάζλ εξαγορών της φούσκας και οι εκβιαστικές πρακτικές που έρχονται στο φως
- Το δημογραφικό χτυπάει την πόρτα των αγορών
- Επενδύσεις: Οι Έλληνες δεν βάζουν μυαλό
- Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα ελληνικό οικονομικό «θαύμα»
- Έρχεται η ώρα της κρίσης για την Ευρωζώνη – Το επόμενο σταυροδρόμι της ΕΚΤ
- Η ικανότητα κρίσης των χρηματιστηριακών αγορών
- Το επενδυτικό σχόλιο του κ. Γιάννη Σιάτρα, θα δημοσιευθεί, αύριο το πρωί, στις 9:00 πμ.
- Data centers: Ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν – Ο χάρτης της ελληνικής αγοράς
- Βιομηχανία: Βουτιά 7,4% στις τιμές παραγωγού στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο
- Δεύτερο «μέτωπο» στη ναυτιλία ο Ινδικός Ωκεανός μετά την Ερυθρά Θάλασσα - Η αύξηση περιστατικών πειρατείας προκαλεί ανησυχία
- Γιώργος Μυλωνάς (Alumil): Είμαι σε ομηρία από τους servicers- Πνίγουν τις υγιείς επιχειρήσεις
- Η ικανότητα κρίσης των χρηματιστηριακών αγορών
- Data centers: Ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν – Ο χάρτης της ελληνικής αγοράς
- Βιομηχανία: Βουτιά 7,4% στις τιμές παραγωγού στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο
- Δεύτερο «μέτωπο» στη ναυτιλία ο Ινδικός Ωκεανός μετά την Ερυθρά Θάλασσα - Η αύξηση περιστατικών πειρατείας προκαλεί ανησυχία
Σχόλια (0)
Σχολιάστε το άρθρο