Η συνθηκολόγηση της Αργεντινής

Η συμφωνία της με τα «περιθωριακά» κερδοσκοπικά κεφάλαια μπορεί να θεωρηθεί καλή για την ίδια, αλλά είναι πολύ κακή για τον πλανήτη, αφού δημιούργησε ένα επικίνδυνο δεδικασμένο – οι κομματικοί έμποροι της ελπίδας

Μετά από 15 σχεδόν χρόνια από την εποχή της χρεοκοπίας της, η Αργεντινή επέστρεψε στις αγορές – αφού προηγουμένως συμφώνησε με τους «περιθωριακούς» πιστωτές της (Holdouts), σε ένα ποσόν που τοποθετείται στα 4,65 δις $. Προηγουμένως υπήρξαν και άλλες, μικρότερες συμφωνίες, ύψους περί τα 1,5 δις $ – όλες ως αποτέλεσμα της διαμάχης της μαζί τους, στα αμερικανικά δικαστήρια.

Η επιστροφή της χώρας δρομολογήθηκε με την έκδοση ομολόγων του δημοσίου, τα οποία ονομάσθηκαν «Tango-Bonds» – όπου στη διαπραγμάτευση που ακολούθησε η χώρα πούλησε ομόλογα αξίας 16,5 δις $ που έγιναν ανάρπαστα από τους επενδυτές. Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως ήταν απολύτως αναμενόμενο, αφού τα κουπόνια τους (επιτόκια δανεισμού) ήταν εξαιρετικά συμφέροντα – όπως φαίνεται από τον πίνακα που ακολουθεί, όπου στην πρώτη στήλη αναγράφεται η διάρκεια των ομολόγων, στη δεύτερη το κουπόνι, στην τρίτη οι πωληθείσες ποσότητες σε δολάρια, ενώ στην τέταρτη ο όγκος της ζήτησης.

Σημείωση: Τα άρθρα της κατηγορίας “Άποψη” θεωρούμε ότι είναι ενδιαφέροντα και ότι συμβάλλουν στη σφαιρική ενημέρωση των πολιτών, πλην όμως δε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εκφράζουν απαραίτητα και τις θέσεις της EuroCapital ή προσώπων που συνδέονται μ' αυτή.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο από την πηγή: www.analyst.gr

19