New York Times: Ίντριγκες και «φαγωμάρα» στο ΔΝΤ για τον ρόλο στελεχών στην ελληνική διάσωση

Το καλοκαίρι, η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Αξιολόγησης του Ταμείου, εξέδωσε έκθεση 86 σελίδων, που ήταν ασυνήθιστα ωμή στην κριτική του για το πώς το ΔΝΤ χειρίστηκε την κρίση χρέους στην Ελλάδα

Τον τρόπο διαχείρισης της ελληνικής διάσωσης και στις εσωτερικές διαμάχες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αναφέρεται δημοσίευμα των New York Times.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το Ταμείο έχει όλα αυτά τα χρόνια επικριθεί για τις «βυζαντινές ίντριγκες» του, οι οποίες επηρεάζουν τις επιδόσεις του σε βάρος της ευρύτερης αποστολής του. Αυτό έχει πυροδοτήσει με τη σειρά του μία εκτενή συζήτηση σχετικά με την ενίσχυση της διαφάνειας κατά τη λήψη αποφάσεων εντός του ιδρύματος. 

Αυτό το καλοκαίρι, η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Αξιολόγησης του Ταμείου, μια αυτόνομη μονάδα που έχει την εντολή να κρίνει όλες τις πτυχές των αποφάσεων και των πολιτικών του ΔΝΤ, εξέδωσε μια έκθεση 86 σελίδων, ειδικά για την απόδοση του κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.

Η έκθεση ήταν ασυνήθιστα ωμή στην κριτική του για το πώς το ΔΝΤ χειρίστηκε την κρίση χρέους στην Ελλάδα. Οι αξιωματούχοι του Ταμείου επισκιάστηκαν από τους ομολόγους τους στην Ευρώπη, έχασαν τα πρώτα σημάδια της κρίσης και δεν έκαναν αρκετά για να πιέσουν προς την αναδιάρθρωση του χρέους, ανέφερε.

Αυτό, όμως, που προκάλεσε την οργή και την παρέμβαση υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ ήταν πως πριν τη δημοσίευση της εν λόγω έκθεσης ορισμένοι αξιωματούχοι του Ταμείου ζήτησαν την αφαίρεση τμημάτων της έκθεσης που αναφέρουν ότι το ΔΝΤ δεν έδωσε έγγραφα που ζητήθηκαν από τους αξιολογητές.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των New York Times, η διαφάνεια εντός του Ταμείου ήταν το μεγάλο στοίχημα της Κριστίν Λαγκάρντ. Ωστόσο, αφότου συστάθηκε η ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης το 2001, υπάρχουν μεγάλες κόντρες στο εσωτερικό του ΔΝΤ.

Παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε αυτονομία, όσοι εργάστηκαν εκεί δεν είχαν σε καμία περίπτωση σκοπό να προκαλέσουν κάποιο πρόβλημα. Αλλά μια έκθεση σχετικά με την ποιότητα των συμβουλών του ΔΝΤ κατά τη διάρκεια της κρίσης της Ευρωζώνης ήταν βέβαιο ότι θα αγγίξει και επώδυνα σημεία.

Ανατρέχοντας πίσω στο 2012, όταν η ομάδα αποκάλυψε ότι θα εξετάσει τις δραστηριότητες του Ταμείου στη ζώνη του ευρώ, οι εξεταστές συνάντησαν αντίσταση, όχι μόνο από τα μέλη του προσωπικού, αλλά και από τα ευρωπαϊκά μέλη του διοικητικού συμβουλίου. 

Στελέχη από τη Γαλλία και τη Γερμανία προέβαλαν την αντίθεση τους στην έρευνα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποίησαν σκληρή γλώσσα σε συναντήσεις με στελέχη της ομάδας, σε μια προσπάθεια να τους δυσκολέψουν το έργο.

Όταν έγινε σαφές ότι η ομάδα θα προχωρήσει στην έκθεση, οι Ευρωπαίοι διευθυντές ρώτησαν αν θα ήταν δυνατόν να μην δημοσιοποιηθεί η έκθεση στο κοινό, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλούνται οι New York Times. 

Η αντίθεσή τους στην έρευνα ήταν ιδιαίτερα αισθητές στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, το οποίο επέβλεψε τις διασώσεις στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

Ο ηγέτης του Ευρωπαϊκού Τμήματος, Πολ Τόμσεν, ο οποίος ήταν και ο αρχιτέκτονας της ελληνικής διάσωσης, αποστασιοποιήθηκε από την ομάδα, αρχικά, αν και η έκθεση ήταν πολύ επικριτική για το έργο του στην Ελλάδα. Ο Τόμσεν συνεργάστηκε με την ομάδα, δίνοντας χιλιάδες emails και έγγραφα.

Σε δήλωσή του, ο Τόμσεν είπε ότι το τμήμα του «συμμορφώθηκε πλήρως με τα αιτήματα της ομάδας για πληροφορίες και έγγραφα, χωρίς εξαίρεση».

Οι αξιολογητές χρειάστηκαν 16 μήνες για να πάρουν αυτό που πραγματικά ζητούσαν: έγγραφα που θα ρίξουν φως στο γιατί το ΔΝΤ έπραξε έτσι όπως έπραξε. Και πάλι, στελέχη του ΔΝΤ ζήτησαν να αφαιρεθεί από την έκθεση το κομμάτι που αναφέρει πόσο δυσκολεύτηκαν οι αξιολογητές να λάβουν τα στοιχεία που χρειάζονταν.

Οι αξιολογητές έκαναν κάποιες αλλαγές, αλλά, επειδή πίστευαν ότι δεν είχαν λάβει όλα τα έγγραφα, διατήρησαν κάποια κρίσιμα αποσπάσματα για το πώς μερικά στελέχη αρνήθηκαν να συνεργαστούν.

Στις αρχές Ιουλίου, η έκθεση και 11 σχετικά έγγραφα δόθηκαν στη δημοσιότητα. Η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε σε απάντηση της ότι η συμμετοχή του ταμείου στη ζώνη του ευρώ ήταν μια «ειδική επιτυχία».

Πηγή: protothema.gr

21