Η στρατηγική της καγκελαρίου

Από την Ευρυδίκη Μπερσή.   «Μυστικό σχέδιο για την Ευρώπη» τιτλοφορείται χθεσινό ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung, σύμφωνα με το οποίο η δήλωση της Μέρκελ περί Ευρώπης που πρέπει να πάρει το πεπρωμένο στα χέρια της αναλύεται σε τρεις πυλώνες. Πριν εισέλθει σε λεπτομέρειες, ο συντάκτης Ραλφ Μπόλμαν πληροφορεί τους αναγνώστες ότι τα σχέδια αυτά «μπορεί να κοστίσουν κάτι παραπάνω».

Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι οι δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου δεν αποτελούσαν (μόνο) προεκλογική επίκληση αντιαμερικανικών αισθημάτων, αλλά και έκφραση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου που βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Κάποιοι σχολιαστές διερωτήθηκαν αν το Βερολίνο συνειδητοποιεί τι θα σήμαινε μια χαλαρότερη διατλαντική σχέση π.χ. στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών, ενώ άλλοι σημείωσαν ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα μπροστά αν δεν ξεπεράσει πρώτα την κρίση της Ευρωζώνης. Το ρεπορτάζ του Ραλφ Μπόλμαν δεν απαντά σε όλους τους προβληματισμούς, αλλά δίνει μια ιδέα για τις ιδέες που αποκρυσταλλώνονται αυτή την περίοδο στην καγκελαρία.

Ο πρώτος πυλώνας της ευρωπαϊκής στρατηγικής της Μέρκελ είναι, σύμφωνα με τη FAZ, το σταμάτημα των διασχίσεων της Μεσογείου, χωρίς καμία αναφορά πλέον στο ανθρωπιστικό κόστος. «Κατά τη Μέρκελ, επέχει κεντρικό ρόλο για το μέλλον της Ε.Ε. το να σταματήσουν οι διασχίσεις της Μεσογείου» αναφέρεται, επισημαίνοντας ότι ο στόχος είναι δύσκολος. Ο δεύτερος πυλώνας, («εδώ οι προοπτικές είναι καλύτερες») είναι η ευρωάμυνα. «Η Μέρκελ θέλει να ξοδέψει περισσότερα χρήματα για την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ στρατών», σημειώνεται. Στις κοινές γερμανο-γαλλο-ολλανδικές στρατιωτικές μονάδες πρόκειται σύντομα να ενταχθούν και πολωνικές, τσεχικές και ρουμανικές δυνάμεις, ενώ στις Βρυξέλλες αναμένεται να ανεγερθεί στρατηγείο το οποίο θα διευθύνει τις κοινές ευρωπαϊκές στρατιωτικές αποστολές. Φυσικά, το οικονομικό και στρατηγικό χάσμα ανάμεσα στα πρωτόλεια αυτά σχέδια και στην πλήρη ανάληψη από την Ε.Ε. της ευθύνης για την άμυνά της είναι μεγάλο, αλλά το ζήτημα αυτό δεν θίγεται στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ.

Ο τρίτος πυλώνας αφορά το μέλλον της ΟΝΕ. Εδώ, η συζήτηση περί ευρωομολόγων χαρακτηρίζεται «χρήσιμη», όχι γιατί υπάρχει περίπτωση ποτέ να συμφωνήσει η Μέρκελ σε κάτι τέτοιο, αλλά γιατί «οτιδήποτε αποφασίσουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναφορικά με την αμοιβαιοποίηση χρεών, κάτω από το επίπεδο των ευρωομολόγων, θα θεωρηθεί από τους επικριτές ως πιο αβλαβές». Και συνεχίζει:

«Στον πυρήνα, πρόκειται για έναν κοινό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης, με κοινό υπουργό Οικονομικών. Αυτό επιθυμεί ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, αυτό έχει προτείνει και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε». «Ως προς την προέλευση των χρημάτων, γίνεται λόγος για χρηματοδότηση μέσω τμήματος των εσόδων από τον ΦΠΑ, μέσω του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο οποίος όμως δεν έχει επιβληθεί ακόμη και μέσω της τοξικής πρότασης του Σόιμπλε για φορολόγηση των οδηγών αυτοκινήτων» αναφέρει το ρεπορτάζ. «Εναλλακτικά, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις, η οικονομική κυβέρνηση της Ευρωζώνης θα μπορούσε να εκδώσει δικά της ομόλογα, με εγγυητές όλα τα κράτη-μέλη, όχι μόνο τη Γερμανία. Ακούγεται ότι η καγκελάριος είναι θετικά διακείμενη απέναντι σε όλα αυτά. Το επιτελείο της διαβεβαιώνει ότι ένα τέτοιο εργαλείο θα ήταν διαφορετικό από τα κλασικά ευρωομόλογα. Και ο υπουργός Οικονομικών κρατά ανοικτή την πόρτα, λέγοντας ότι η Γερμανία δεν είναι αυτή που θα εμποδίσει την ενίσχυση των επενδύσεων» συνεχίζει.

Συμβιβασμοί

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Αγκελα Μέρκελ θα είναι διατεθειμένη για συμβιβασμούς ώστε να προωθήσει τις αλλαγές στην Ευρωζώνη μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. «Η Μέρκελ παρατήρησε πως έχει αλλάξει η διάθεση του γερμανικού πληθυσμού», σημειώνει η εφημερίδα, καθώς το σοκ του Brexit «κατέστησε τα πλεονεκτήματα της Ε.Ε. πιο σαφή για τους Γερμανούς». Από πουθενά, ωστόσο, δεν προκύπτει κάποια πρόθεση, η στενότερη ευρωπαϊκή συνεργασία, να συμπεριλάβει και ελάφρυνση του χρέους της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Πηγή: kathimerini.gr

23