Οι νέοι βαδίζουν στον «δρόμο του καφέ»

Από την Βασιλική Χρυσοστομίδου.   Είτε με στόχο την κατάκτηση της πρόωρης οικονομικής ανεξαρτησίας από το γονεϊκό πορτοφόλι είτε για αμιγώς βιοποριστικούς λόγους, δεν είναι λίγοι οι φοιτητές οι οποίοι επιλέγουν να πορευθούν στον «δρόμο του καφέ». Η διαδρομή συχνά τους γοητεύει τόσο, ώστε εκείνο που ξεκίνησε ως πάρεργο να τους κερδίζει το ενδιαφέρον και να καταλαμβάνει πλέον μία σημαντική θέση στις επαγγελματικές τους προοπτικές, εκτοπίζοντας από νωρίς το άγχος μπροστά στο ενδεχόμενο της ανεργίας.

Ο 23χρονος Κωνσταντίνος Μπλέτσος είναι φοιτητής επί πτυχίω στο Tμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Ξεκίνησε να εργάζεται για ελληνική εταιρεία επεξεργασίας και διάθεσης καφέ προ διετίας και η ενασχόλησή του με το αντικείμενο παίρνει διαστάσεις «σοβαρής σχέσης». «Ηθελα να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά», λέει ο Κωνσταντίνος. «Είμαι τυχερός, γιατί η εταιρεία μου είναι “ψαγμένη”: εισάγει τον πράσινο κόκκο του καφέ και, αφού τον επεξεργαστεί, τον διαθέτει σε μαγαζιά ανά την Ελλάδα, ενώ έχει και δύο εταιρικά καταστήματα, στο ένα από τα οποία απασχολούμαι. Κοντά τους έμαθα πολλά – δεν είναι ότι απλώς θα πάω το πρωί στη δουλειά, θα κάνω 5-10 καφέδες, θα πάρω κάποια χρήματα και θα γυρίσω σπίτι. Παρακολούθησα αρκετά σεμινάρια για να εξελιχθώ σε barista, έχω εντρυφήσει στο αντικείμενο – ο καφές είναι ολόκληρη επιστήμη!».

Δεν είναι δύσκολος ο συνδυασμός σπουδών και δουλειάς; «Ασφαλώς, και κουραστικός. Μπορεί να έχω ξυπνήσει πολύ πρωί για να πάω στη σχολή, να δουλεύω απόγευμα και το βράδυ να έχω διάβασμα λόγω εξεταστικής». Οσο για το οικονομικό; «Ο καφές είναι ένας κλάδος που αναπτύσσεται. Η εξειδίκευση φέρνει καλά χρήματα. Εγώ, αν και part-time, παίρνω πάνω από 600 ευρώ». Πώς οραματίζεται ο Κωνσταντίνος το μέλλον του; «Οταν πάρω πτυχίο, θα το δώσω στη μαμά μου, εμένα όμως με έχει κερδίσει ο καφές. Δεν ανησυχώ για την ανεργία, καθώς υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επαγγελματικών διεξόδων: εκτός από barista, μπορείς να ασχοληθείς με το εμπόριο, τη γευσιγνωσία. Επιπλέον, σε αντίθεση με το αντικείμενο των σπουδών μου που σχεδόν υποχρεωτικά σε στέλνει στο εξωτερικό για καριέρα, ο καφές είναι που θα με κρατήσει στην Ελλάδα». Αυστηρά για λόγους επιβίωσης ξεκίνησε να εργάζεται στον χώρο η Νατάσα Δρόση: «Είμαι από ένα μικρό χωριό έξω από τη Θήβα. Τελειώνοντας το σχολείο πριν από έξι χρόνια, ήρθα στην Αθήνα κι άρχισα να φοιτώ σε δημόσιο ΙΕΚ για φυσικοθεραπεία. Συνέχισα στο ΕΚΠΑ, είμαι τελειόφοιτη Θεολογίας τώρα. Από τα 14 εργαζόμουν τα καλοκαίρια κυρίως σε καφετέριες για χαρτζιλίκι. Ξεκινώντας τις σπουδές, έπρεπε να αντεπεξέλθω στα έξοδά μου – έχουμε χάσει τον μπαμπά, η μαμά μόνη κι έχω μία μικρότερη αδερφή. Λόγω προηγούμενης εμπειρίας, στράφηκα στον καφέ. Απομακρύνθηκα όμως από τον κλάδο του παραγωγικού, εμπορικού καφέ, διότι με απορρόφησε το speciality, οι καλύτερης ποιότητας καφέδες δηλαδή. Μαθαίνω πώς να διαχειρίζομαι κάθε είδος όπως του αρμόζει. Σήμερα εργάζομαι σε ένα κεντρικό μαγαζί, από εκείνα που ανήκουν στο “τρίτο κύμα”, που δουλεύουν τον καφέ με ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά».

Πώς τα βγάζει πέρα με τα απαιτητικά ωράρια; «Παλιότερα, όταν ήμουν στο ΙΕΚ, έφευγα από το σπίτι μου 7.30 το πρωί και γύριζα στις 11.00 το βράδυ. Στο πανεπιστήμιο είναι πιο εύκολο, γιατί δεν είναι υποχρεωτική η συστηματική παρακολούθηση. Μελετώ από σημειώσεις, ενώ στις εξεταστικές παίρνω ύλη και μαζί μου στη δουλειά». Το εισόδημα είναι ικανοποιητικό; «Δουλεύω full-time και κερδίζω 600-700 ευρώ. Πολύ καλά! Πληρώνω έτσι το ενοίκιο, τους λογαριασμούς, το σούπερ μάρκετ. Η μαμά είναι πάντα εδώ αν χρειαστώ κάτι, αλλά σπάνια της ζητάω». Οχι μόνο της φτάνουν τα χρήματα, αλλά καταφέρνει να... αποταμιεύει κιόλας, προκειμένου να χρηματοδοτεί τα σεμινάρια που παρακολουθεί για την εκμάθηση της τέχνης του καφέ: «Ο SCA, που είναι ο παγκόσμιος οργανισμός πιστοποίησης για τον καφέ, εκπαιδεύει όποιον θέλει να γίνει barista. Από τα τρία επίπεδα, έχω παρακολουθήσει τα δύο, μαζεύω λεφτά για το τελευταίο, ώστε να πάρω το Coffee Diploma». Με τι σκοπεύει να ασχοληθεί επαγγελματικά; «Μπορεί να πάρω το πτυχίο μου και να μην ασχοληθώ ποτέ μ’ αυτό. Ισως συνεχίσω με διδακτορικό. Θέλω να αφήνω ανοιχτές τις προοπτικές. Είναι όμως πιθανό να αφοσιωθώ εντελώς στον καφέ, γιατί σου δίνει επαγγελματικές ευκαιρίες».

Πρωταθλητές στον καφέ

Αμφότεροι οι φοιτητές, ο Κωνσταντίνος και η Νατάσα, έλαβαν μέρος, μαζί με άλλους 40 διαγωνιζομένους, στο 2ο Πανελλήνιο Aeropress Championship, που διοργάνωσε η KUDU Coffee Roasters το περασμένο Σάββατο. Πρώτος νικητής αναδείχθηκε ο Χρήστος Κλουβάτος, που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Aeropress, που θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο στη Σεούλ. Οι συμμετοχές θα προέρχονται από 51 χώρες, ενώ οι διαγωνιζόμενοι θα ξεπεράσουν τους 1.000.

Σε ό,τι αφορά τον διαγωνισμό του Σαββάτου, που προσείλκυσε περίπου 350 επισκέπτες, όπως εξηγεί η Νατάσα Δρόση, «μέσα σε ορισμένο χρονικό πλαίσιο, έπρεπε ο καθένας μας να παρουσιάσει τη δική του συνταγή, βασισμένη στον ίδιο καφέ. Δεν προσθέτουμε κάτι άλλο ως συστατικό. Η συνταγή μας συνίσταται στον χρόνο που μένει ο καφές μέσα στο νερό, στην άλεση και στα γραμμάρια, την ποσότητα καφέ δηλαδή που θα χρησιμοποιήσουμε. Οι διαφορετικές αναλογίες μεταξύ τους οδηγούν σε διαφορετικά γευστικά αποτελέσματα. Στόχος μας, το ισορροπημένο αποτέλεσμα στην κούπα».

Οσο για την ιστορία του διαγωνισμού, ξεκίνησε το 2008 στο Οσλο της Νορβηγίας από τους Tim Wendelboe και Tim Varney. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πρώτη διοργάνωση οι διαγωνιζόμενοι ήταν μόλις... τρεις και το έπαθλο συμβολικό. Τουλάχιστον υπήρχε κέικ για επιδόρπιο!

Πηγή : kathimerini.gr

23