Τα σοφά λόγια του Winston Churchill

Από τον Ανδρέα Δρυμιώτη.   Σ​​τον Churchill αποδίδεται η φράση «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Ελληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σας Ελληνες». Αυτήν την εκδοχή έχουμε υιοθετήσει, λόγω του κύρους του Churchill, αν και ποτέ δεν βρέθηκε γραπτή ή έστω προφορική επιβεβαίωση. Τέλος πάντων, είτε είναι είτε δεν είναι του Churchill το απόφθεγμα, λίγη σημασία έχει. Αρκεί που πολύς κόσμος το πιστεύει. Βρήκα όμως τέσσερα άλλα αποφθέγματα του Churchill, τα οποία αντιπροσωπεύουν με ανατριχιαστική ακρίβεια τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι αυτά έχουν λεχθεί πριν από περίπου 70 χρόνια και φαντάζομαι ότι ο Churchill είχε στον νου του τη Μεγάλη Βρετανία, όταν τα διατύπωσε, αλλά είναι επίκαιρα για την Ελλάδα του σήμερα. Με άλλα λόγια είμαστε περίπου 70 χρόνια πίσω από τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που έχουν συντελεσθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Ελάτε να τα σχολιάσουμε μαζί και θα διαπιστώσετε πόσο σοφός και πραγματιστής ήταν ο Churchill.

«It is a fine thing to be honest, but it is also very important to be right». Δηλαδή, «είναι καλό να είναι κάποιος τίμιος, αλλά επίσης είναι πολύ σημαντικό να είναι σωστός». Αλήθεια, πόση σοφία κρύβεται στις 17 αυτές λέξεις. Η σημερινή Κυβέρνηση των ΣυριζΑνελ μας έχει πρήξει με τη μόνιμη επωδό για την «τιμιότητα» της Αριστεράς. Το δικαιολογητικό βρίσκεται στο γεγονός ότι μέχρι το 2015 η Αριστερά δεν κυβέρνησε, άρα είναι αμέτοχη στην οποιαδήποτε διαπλοκή του παρελθόντος. Το δεχόμαστε (προς το παρόν) για να πάμε πάρα κάτω. Δεχόμαστε, κατ’ αρχήν ότι αυτοί που μας κυβερνούν τώρα είναι «τίμιοι». Οπως περίπου το διατύπωσε η Θεανώ με τα περίφημα γεμιστά της: «Δηλαδή, απατεώνες είμαστε;» Οχι, δεν ξέρουμε αν είσαστε απατεώνες. Αυτό θα το μάθουμε όταν θα απομακρυνθείτε από την εξουσία. Αυτό, όμως, που είμαστε σίγουροι είναι το γεγονός ότι δεν έχετε κάνει απολύτως τίποτε σωστό. Από πού να ξεκινήσω και πού να σταματήσω.

Ας ξεκινήσω από την αρχή. Δηλαδή, την περίφημη περιφανή διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω και το κάθισμα κατάχαμα στη Βουλή. Ο καλός φίλος Διομήδης Σπινέλλης δημοσίευσε ένα άρθρο στην «Κ» (http://www.kathimerini.gr/822132/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-pws-diapragmatey8hkame), όπου απαριθμεί τα σοβαρά λάθη της διαπραγμάτευσης που μας στοίχισε 86 δισεκατομμύρια ευρώ. Σας προτείνω να το διαβάσετε. Είναι εξαιρετικό και αποκαλυπτικό, γιατί βασίζεται στις οδηγίες του Harvard για την καλή και αποτελεσματική διαπραγμάτευση. Δυστυχώς όμως στην πρόσφατη διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση έκαναν ακριβώς τα ίδια λάθη, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά την ανικανότητά τους.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αναρωτηθείτε, τι έγινε σωστά αυτά τα δυόμισι χρόνια. Απολύτως τίποτα. Η παιδεία πάει κατά διαβόλου. Αλλοι ξεκίνησαν το ξήλωμα του Νόμου Διαμαντοπούλου, αλλά αυτοί του έδωσαν τη χαριστική βολή. Αιώνιοι φοιτητές, επαναφορά του ασύλου, Ιδρύματα με περισσότερους καθηγητές από φοιτητές και άλλα πολλά. Για την υγεία δεν χρειάζεται να λεχθεί απολύτως τίποτα. Φτάνει μόνο το όνομα του υφυπουργού: Πολάκης! Το ίδιο ισχύει και για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Ο Τόσκας βλέπει μόνο «μεμονωμένα περιστατικά». Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τα ΜΗ μεμονωμένα περιστατικά. Κάθε περιστατικό μεμονωμένο είναι. Αλλά όλα μαζί, τα μεμονωμένα περιστατικά δείχνουν ότι η Κυβέρνηση έχει χάσει παντελώς τον έλεγχο στη Δημόσια Τάξη.

Τώρα, ας υποθέσουμε ότι σε μια δημοσκόπηση μπαίνει το ακόλουθο ερώτημα: «Τι προτιμάτε, μια Κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι είναι “τίμια”, αλλά θα σας στοιχίσει σε φόρους 86 δισεκατομμύρια για τα επόμενα χρόνια, ή μια Κυβέρνηση που κατηγορείται από την Αντιπολίτευση ότι είναι διεφθαρμένη που θα σας ελαφρύνει τη φορολογία;» Ομολογώ ότι δεν γνωρίζω την απάντηση στο ερώτημα, αλλά διατηρώ πολλές αμφιβολίες για το πόσοι θα επέλεγαν την κατά δήλωση «τίμια» Κυβέρνηση που μόνο φόρους ξέρει να βάζει.

«If we open a quarrel between past and present, we shall find that we have lost the future». Μετάφραση: «Αν ανοίξουμε μια αντιπαράθεση μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε χάσει το μέλλον». Αυτό κυριολεκτικά είναι σαν να λέχθηκε για τους πολιτικούς μας. Κάθε μέρα τους βλέπουμε να συζητούν για το «τι έγινε στο παρελθόν» και πόσο σωστά το αντιμετωπίζει η σημερινή Κυβέρνηση στο παρόν και να αναλίσκονται σε ατέρμονες και ατελέσφορες συζητήσεις για το ίδιο θέμα, αντί να επικεντρωθούν στο τι πρέπει να γίνει. Η σωστή αντιμετώπιση είναι εξαιρετικά απλή: Ανεξάρτητα από το πώς βρεθήκαμε στη σημερινή κατάσταση, τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε από την κρίση. Στο θέμα αυτό οι περισσότεροι πολιτικοί μας είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο. Οι συζητήσεις (ο Θεός να τις κάνει συζητήσεις) είναι κουραστικές και δεν προσφέρουν καμία ενημέρωση.

«If you have ten thousand regulations you destroy all respect of the law». Δεν γνωρίζω πώς του ήλθε του Churchill να πει αυτήν την κουβέντα. Λες και έβλεπε τη σημερινή Ελλάδα. «Αν έχεις δέκα χιλιάδες κανονισμούς καταστρέφεις όλο τον σεβασμό στους Νόμους». Θα σας εξομολογηθώ κάτι. Διάβασα με προσοχή τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ και τις προτάσεις τους. Υπάρχουν τόσες πολλές διατάξεις και κανονισμοί που ο ΟΟΣΑ προτείνει να καταργηθούν που είναι πολύ δύσκολο να το φανταστείτε. Ξέρετε ποια είναι η δικαιολογία που αναφέρει ο ΟΟΣΑ σαν λόγο κατάργησής τους; «Δεν μπορέσαμε να βρούμε την αιτία γιατί ψηφίστηκε αυτή η διάταξη». Πράγματι, όσο και αν ψάξει κανείς, δεν μπορεί να βρει λογική εξήγηση. Απλά, είμαστε «control freaks», ώστε θέλουμε να ελέγχουμε τα πάντα και έτσι να μπορούμε να δίνουμε άδειες για τα πάντα, με το αζημίωτο φυσικά. Δύσκολα θα το πιστέψετε, αλλά ακόμα και για το τιμολόγιο των ιαματικών λουτρών απαιτείται υπουργική απόφαση!

«Some people regard private enterprise as predatory tiger to be shot. Others look on is as a cow they can milk. Not enough people see it as a healthy horse pulling a sturdy wagon». Πριν από εβδομήντα χρόνια ο Churchill περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια τη σημερινή Ελλάδα. Μεταφράζω: «Μερικοί βλέπουν την ιδιωτική επιχείρηση σαν άγρια τίγρη που πρέπει να θανατωθεί. Αλλοι τη βλέπουν σαν την αγελάδα που θα αρμέξουν. Ελάχιστοι τη βλέπουν σαν δυνατό άλογο που τραβάει τη βαριά άμαξα». Το ΚΚΕ βλέπει την ιδιωτική επιχείρηση σαν τίγρη που πρέπει να σκοτωθεί με κάθε τρόπο. Δυστυχώς, δεν μπορεί ακόμα να καταλάβει ότι το σοβιετικό μοντέλο έχει αποτύχει παντού. Στην Σοβιετική Ενωση, στην Κίνα και πρόσφατα στην Κούβα. «Ο κόσμος άλλαξε, άλλαξαν οι καιροί...» Το Κράτος αποδεδειγμένα δεν μπορεί να διαχειριστεί απολύτως τίποτα. Ολοι, ακόμα και οι Κουβανοί, το έχουν καταλάβει, αλλά εμείς ζούμε ακόμα τον μύθο μας. Λεφτά μόνο ο ιδιωτικός τομέας παράγει, το κράτος τα σπαταλά. Για να το διατυπώσω απλούστερα: Χωρίς εργοδότες δεν υπάρχουν εργοδοτούμενοι. Τελεία και παύλα.

Η σημερινή Κυβέρνηση των ΣυριζΑνέλ βλέπει την ιδιωτική επιχείρηση σαν αγελάδα να την αρμέξει. Αυτό που ζούμε τους τελευταίους μήνες με τις παράλογες εισφορές και τους υπερβολικούς φόρους, είναι ο θάνατος της αγελάδας. Πιο κοντόφθαλμη αντιμετώπιση δεν μπορώ να φανταστώ. Η αγελάδα μπορεί να παράγει ορισμένη ποσότητα γάλακτος την ημέρα. Αν τη ζορίσεις θα τα τινάξει. Ακριβώς αυτό κάνει η σημερινή Κυβέρνηση. Με μίσος ταξικό, προσπαθεί να αρμέξει περισσότερο γάλα από την ιδιωτική οικονομία με αποτέλεσμα να τη σκοτώνει. Αν αυτό επιδιώκει, θα το επιτύχει, αλλά ταυτόχρονα θα καταστρέψει τη Χώρα μας. Αν το κάνει από λάθος εκτίμηση, ξαναγυρίζουμε στο πρώτο απόφθεγμα του Churchill: «Είναι καλό να είναι κάποιος τίμιος, αλλά επίσης είναι πολύ σημαντικό να είναι σωστός». Διαλέγετε και παίρνετε. Μακάρι να είχαμε κάποιον σαν τον Churchill για Πρωθυπουργό!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.