Η Αθήνα με το βλέμμα στις γερμανικές κάλπες

Από την Ξένια Κουναλάκη.   Σε λίγες ημέρες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος γιόρτασε χθες τα 75α γενέθλιά του παρουσία της Αγκελα Μέρκελ και του προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, στην εκλογική του περιφέρεια, στο Οφενμπουργκ στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, θα εκφωνήσει την εναρκτήρια ομιλία στη νέα Βουλή ως ο μακροβιότερος βουλευτής του σώματος. Εκλέγεται συστηματικά από το 1972 και η υποψηφιότητά του στο κόμμα εξασφαλίζει σταλινικά ποσοστά πάνω από 90%. Είναι, μαζί με την Αγκελα Μέρκελ και τον υπ. Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο δημοφιλέστερος πολιτικός στη χώρα και έχει τα ισχυρότερα ερείσματα μέσα στο κόμμα του. Στις αρχές Οκτωβρίου έχει κλείσει δωμάτιο στην Ουάσιγκτον για τη φθινοπωρινή συνάντηση του ΔΝΤ με τους υπ. Οικονομικών των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη. Θα είναι αυτό το τελευταίο του ταξίδι στην αμερικανική πρωτεύουσα με την επίσημη ιδιότητά του; Ή θα ανανεώσει η καγκελάριος την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του;

Μέχρι χθες, ουδείς τολμούσε να θίξει το ερώτημα. Υπήρχαν μόνο σποραδικά δημοσιεύματα, φήμες και ψίθυροι. Ενα ρεπορτάζ πριν από λίγες εβδομάδες είχε τον τίτλο «αιώνιος υπουργός Οικονομικών» και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν αλλάζεις έναν υπ. Οικονομικών με τόσο μεγάλο παγκόσμιο κύρος. «Το FDP δεν πρέπει να συμμετάσχει σε οιανδήποτε κυβέρνηση αν δεν ορίσει τον υπουργό Οικονομικών», δήλωσε χθες στην Βuild ο Αλεξάντερ Χαν, στέλεχος των Ελεύθερων Δημοκρατών, πιθανών εταίρων της Μέρκελ στην επόμενη κυβέρνηση. Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες δεν θέλουν να ξαναβρεθούν στην ίδια θέση, όπως στον προηγούμενο κυβερνητικό συνασπισμό υπό τη Μέρκελ, όταν σχεδόν καμία πρότασή τους, ούτε καν η μείωση των φόρων, δεν υλοποιήθηκε και τους στοίχισε τελικά τη μη είσοδό τους στη Βουλή κατά την επόμενη αναμέτρηση. Η δήλωση Χαν πυροδότησε καταιγισμό σεναρίων, όχι μόνο για τον πιθανό διάδοχο του Σόιμπλε αλλά και για το δικό του πολιτικό μέλλον. Οι πάντες όμως συγκλίνουν στην άποψη ότι οποιοσδήποτε άλλος θώκος (πρόεδρος της Βουλής, υπ. Εξωτερικών ή Αμυνας) θα ήταν υποβάθμιση.

Ολα θα εξαρτηθούν από το ποσοστό που θα λάβει το κόμμα της Μέρκελ, τον συνασπισμό που θα σχηματίσει και τους όρους τους οποίους θα θέσει ο εταίρος του. Αν οι Σοσιαλδημοκράτες πειστούν τελικά να συμμετάσχουν εκ νέου σε έναν μεγάλο συνασπισμό, ο άνθρωπος που θα μπορούσε να βρεθεί στο υπ. Οικονομικών είναι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών, φίλα διακείμενος στην Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι τον Φεβρουάριο είχε αποστείλει γράμμα στη Μέρκελ, στο οποίο κατήγγειλε την πολιτική Σόιμπλε έναντι της Ελλάδας. Πρόσφατα εξάλλου τον είχε κατηγορήσει ότι επιδίωκε την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ μέχρι και πέρυσι. Ο Γκάμπριελ έχει εκτόπισμα στη χώρα του και διεθνή ακτινοβολία και ήταν επικεφαλής του υπουργείου Οικονομίας και Ενέργειας έως τον Ιανουάριο. Αντίθετα, ο Μάρτιν Σουλτς δεν αποκλείεται να χρεωθεί την κακή, όπως διαφαίνεται, επίδοση του κόμματος την Κυριακή. Πάντως, ένα χαμηλό ποσοστό των Σοσιαλδημοκρατών στην αναμέτρηση θα στενέψει εκ των πραγμάτων τα διαπραγματευτικά τους περιθώρια.

Ο ηγέτης των Ελεύθερων Δημοκρατών Κρίστιαν Λίντνερ ή ο αντιπρόεδρος του κόμματος Βόλφγκανγκ Κουμπίτσκι θεωρούνται οι επικρατέστεροι αντικαταστάτες του κ. Σόιμπλε από το FDP. Ο πρώτος είχε πει ότι η Ελλάδα σέρνει την Ευρώπη από τη μύτη και είχε προτείνει προσωρινό Grexit, ο δεύτερος, ηπιότερος στο ελληνικό ζήτημα, είχε ζητήσει κατάργηση των προνομίων για Εκκλησία και εφοπλιστές. Ο Χριστιανοδημοκράτης Γενς Σπαν, ο νεαρός φέρελπις υφυπουργός του Σόιμπλε, ο οποίος εμφανίζεται και ως δυνάμει δελφίνος για τη θέση της Μέρκελ, θα μπορούσε να αποτελέσει μια συμβιβαστική λύση αν το βέτο τεθεί μόνο σε σχέση με τον σημερινό υπουργό Οικονομικών.

Συμπληρωματικές δυνάμεις

Το 2010, όταν ο Σόιμπλε παρουσίασε επιπλοκές από τη χρόνια καθήλωσή του σε αναπηρικό καροτσάκι και νοσηλεύτηκε επί μακρόν, ενώ φήμες τον εμφάνιζαν έτοιμο να παραδώσει το πόστο του, η καγκελάριος στάθηκε υπομονετικά στο πλευρό του. Τον περίμενε. Ο ίδιος της υποσχέθηκε εξαρχής ότι θα είναι «άβολος, αλλά πιστός» και τήρησε τη δέσμευσή του σε όλες τις κρίσιμες περιόδους της θητείας Μέρκελ, ειδικά στην ευρωπαϊκή κρίση και την κορύφωση των προσφυγικών ροών το 2015. Μιλούν ακόμη στον πληθυντικό, παρά τη σχεδόν καθημερινή επαφή τους. Συχνά οι γερμανικές εφημερίδες έκαναν λόγο για διαφωνίες μεταξύ τους, αν και τις περισσότερες φορές ήταν στο πλαίσιο της διανομής ρόλων: «καλός μπάτσος» η Μέρκελ - «κακός μπάτσος» ο Σόιμπλε, με μικρές εναλλαγές. Η καγκελάριος και ο υπουργός Οικονομικών της είναι συμπληρωματικές δυνάμεις, στο κόμμα, στη Γερμανία, στην Ευρώπη.

Εάν η Μέρκελ αποφασίσει να τον θυσιάσει, θα αποκτήσει έναν πανίσχυρο εσωκομματικό αντίπαλο και θα στρέψει μια μεγάλη μερίδα του κόμματος και της γερμανικής κοινωνίας εναντίον της. Η Ευρώπη, αντίθετα, ίσως βγει κερδισμένη.

Πηγή : kathimerini.gr

23