Η «νεκρανάσταση» του Καβαλιέρε

Πέμπτη φορά πρωθυπουργός; Μάλλον δεν θα γίνει, αλλά αυτό δεν πτοεί τον «εφτάψυχο» Μπερλουσκόνι, που εμφανίζεται τώρα ως πολύπειρος «πατέρας του έθνους», έτοιμος να ηγηθεί της Δεξιάς στις εκλογές, και να γίνει ο απόλυτος ρυθμιστής της νέας κυβέρνησης.

«Σίλβιο, η μεγάλη επιστροφή» και «Η νεκρανάσταση του Καβαλιέρε φοβίζει την Αριστερά». Τέτοια λέγονται και γράφονται στην Ιταλία, καθώς ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος θα γίνει 81 ετών σε λίγες ημέρες, επανήλθε δυναμικά στο πολιτικό προσκήνιο εν όψει των βουλευτικών εκλογών, που θα γίνουν οπωσδήποτε έως τον Μάρτιο του 2018.

Ανανεωμένος, δήλωσε «παρών» σε μεγάλη συγκέντρωση της Forza Italia στη Ρώμη και υποσχέθηκε νίκη στις κάλπες με φιλο-ευρωπαϊκό, μετριοπαθές πρόγραμμα κόντρα στον λαϊκισμό του Κινήματος 5 Αστέρων, που προηγείται στις δημοσκοπήσεις.

Τα σεξουαλικά σκάνδαλα; Τα μπούνγκα-μπούνγκα πάρτι και οι απίθανες σχέσεις με 17χρονες; Ανήκουν στο παρελθόν και έχουν ξεχαστεί, πιστεύουν οι σύμμαχοί του. Ακόμη και η απαγόρευση να κατέχει δημόσιο αξίωμα μετά την καταδίκη του για φορολογική απάτη δεν θα τον εμποδίσει να αναδειχθεί ξανά σε ηγετική πολιτική δύναμη, λένε. Πρώτο μέλημα του Καβαλιέρε; Να εξασφαλίσει την ηγεσία της ιταλικής Δεξιάς.

Αναζωογονημένη από την απροσδόκητη επιτυχία στις τοπικές εκλογές του Ιουνίου, η Forza Italia εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις στο 12,4%, μια ανάσα μπροστά από την ακροδεξιά αντι-ευρωπαϊκή Λέγκα του Βορρά, που με επικεφαλής τον 44χρονο Ματέο Σαλβίνι συγκεντρώνει στα γκάλοπ 11,3%.

Ο σημερινός εκλογικός νόμος της Ιταλίας - σύμφωνα με τον οποίο ένα κόμμα ή συνασπισμός χρειάζεται 40% των ψήφων για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στη Βουλή και το 50% για να ελέγχει τη Γερουσία - είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε ένα κοινοβούλιο στο οποίο κανένα κόμμα δεν θα έχει αυτοδυναμία.

Εξ ου και οι προσπάθειες για σχηματισμό δεξιού μπλοκ που θα κατέβει με κοινό ψηφοδέλτιο στις εκλογές. Από μόνες τους, Forza Italia και Λέγκα του Βορρά είναι πίσω τόσο από το κυβερνών κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι (26,8% στις δημοσκοπήσεις) όσο και από το ευρω-σκεπτικιστικό Κίνημα 5 Αστέρων του λαϊκιστή πρώην τηλεστάρ κωμικού Μπέπε Γκρίλο, το οποίο εμφανίζεται πρώτο με 27,3% (σε κάποια γκάλοπ έχει φτάσει και το 30%). Αλλά δεδομένου ότι και οι δύο μεγαλύτεροι αντίπαλοι της Δεξιάς χάνουν έδαφος, ένας συνασπισμός Forza Italia - Λέγκας του Βορρά και του μικρότερου ακροδεξιού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας (Fdi, 5,2%) θα μπορούσε, τουλάχιστον θεωρητικά, να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς το μπλοκ Δεξιάς - Ακροδεξιάς συγκεντρώνει συνολικά ποσοστά πάνω από το PD και τους Γκριλίνι (έως και 35% σε ορισμένες δημοσκοπήσεις).

Το επόμενο ερώτημα είναι ποιος θα γινόταν πρωθυπουργός. Η απάντηση φέρνει αντιμέτωπο τον Μπερλουσκόνι με τον νεαρό Σαλβίνι, φιλόδοξο ηγέτη ο οποίος έχει μετατρέψει τη Λέγκα του Βορρά από περιφερειακή ακροδεξιά αποσχιστική δύναμη σε εθνικο-λαϊκιστικό κόμμα με ρεύμα σε εποχή λιτότητας.

Προς το παρόν, φαίνεται να κερδίζει ο Σαλβίνι. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Ixe σε δεξιούς ψηφοφόρους, το 48% δήλωσε ότι θεωρεί τον Σαλβίνι ως τον ηγέτη της ιταλικής Δεξιάς.

περίπτωση που δεν θα είναι σε θέση να γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός, θα μπορούσε να ορίσει έναν από τους στενούς συμμάχους του, ενδεχομένως τον νυν πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.

Προς το παρόν, ο Μπερλουσκόνι ξεκαθάρισε ότι θα είναι επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Forza Italia - με πρόγραμμα βασισμένο σε έναν ενιαίο, οριζόντιο φόρο, κατάργηση του φόρου κληρονομίας, επιδόματα για τους φτωχούς και σκληρή στάση απέναντι στην παράνομη μετανάστευση.

Λουίτζι Ντι Μάιο, ο μετεωρίτης 5 Αστέρων

τερά-Δεξιά δεν έχουν πλέον κανένα νόημα. Οταν τα 5 Αστέρια ταρακούνησαν την ιταλική πολιτική κερδίζοντας 25% των ψήφων το 2013 και εκλέγοντας 162 νέους, άπειρους βουλευτές, ο Ντι Μάιο ήταν ένας από τους νεότερους και ο πιο άπειρος από όλους. Εν τούτοις έκανε γρήγορα εντύπωση τόσο στους συναδέλφους όσο και στους αντιπάλους του. Στα 27 του, εξελέγη ως ο νεότερος αντιπρόεδρος της Βουλής, όπου κέρδισε τα εύσημα για την ικανότητά του να ελέγχει το συχνά απείθαρχο σώμα.