Θα είναι το επόμενο «κραχ» χειρότερο από τη Black Monday;

Σήμερα συμπληρώνονται 30 χρόνια από την χειρότερη συνεδρίαση στην ιστορία της Wall Street. Ήταν Δευτέρα 19 Οκτωβρίου του 1987 όταν ο Dow Jones διολίσθησε κατά 508 μονάδες, χάνοντας το 22,6% της αξίας του. Η καταστροφή ήταν τέτοια που πολλοί πίστεψαν ότι μόλις ξεκινούσε μία νέα Μεγάλη Ύφεση, ίσως σφοδρότερη και από το 1929.

Η επέτειος των 30 ετών από τη Μαύρη Δευτέρα συμπίπτει με μία εποχή που το αμερικανικό χρηματιστήριο καταγράφει τα μεγαλύτερα ρεκόρ στην ιστορία του και μάλλον κανείς δεν περιμένει να ζήσει ανάλογες στιγμές με εκείνη τη δραματική Δευτέρα του Οκτωβρίου, όταν μέτοχοι, επενδυτές και χρηματιστές είδαν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Ή μήπως περιμένει; Αναλυτές προειδοποιούν ότι η επόμενη φορά που η Wall Street θα καταρρεύσει, ο «θόρυβος» θα είναι τόσο εκκωφαντικός που δεν θα μοιάζει σε τίποτα με τον πανικό εκείνων των ημερών.

Σε άρθρο του στο MarketWatch, ο αρθρογράφος Howard Gold, επισημαίνει ότι δεν είδαμε τελικά μία δεύτερη Μεγάλη Ύφεση το 1987, θυμίζοντας ότι η επόμενη ύφεση ξεκίνησε περίπου μετά από τρία χρόνια, τον Ιούλιο του 1989, με αποτέλεσμα εκείνη η Δευτέρα να έχει χαραχθεί στη μνήμη σαν μία ημέρα πανικού.

Η Diana Henriques, από την πλευρά της, υποστηρίζει στο βιβλίο της, ότι το 1987 δεν ήταν απλώς ένα προσωρινό κραχ αλλά μία οδυνηρή πτωτική αγορά που διήρκεσε τρεις μήνες και συνολικά οδήγησε σε πτώση 1.000 μονάδων, ή 35% του Dow. Ήταν επίσης μία σχεδόν συστημική κρίση και προάγγελος των όσων συνέβησαν αργότερα.

Ακολουθούν οι τρεις λόγοι για τους οποίους ο αρθρογράφος του MarketWatch εκτιμά ότι το επόμενο κραχ, όταν αυτό συμβεί θα είναι χειρότερο από του 1987.

Η αγορά είναι πολύ περισσότερο κατακερματισμένη σήμερα. Το 1987 τα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης (NYSE) και του Σικάγου (CME) ήταν σχεδόν οι μοναδικές «αρένες». Ο πρόεδρος του NYSE John Phelan και ο θρυλικός πρόεδρος του CME Leo Melamed, είχαν τη δυνατότητα, με μία χειραψία, να εισάγουν τα πρώτα «circuit breakers», τους αυτόματους μηχανισμούς διακοπής συναλλαγών, κατά τη διάρκεια μαζικών ρευστοποιήσεων.

Σήμερα, υπάρχουν 12 αναγνωρισμένα χρηματιστήρια, 30 εναλλακτικά συστήματα συναλλαγών και ποιος ξέρει πόσα «dark pools», χρηματιστήρια μόνο για μέλη που λειτουργούν εκτός πλαισίου. Την ίδια ώρα, το NYSE διαχειρίζεται μετά βίας το 30% του συναλλακτικού όγκου έναντι 90% που διαχειριζόταν το 1987. Επίσης οι επιχειρήσεις συναλλάσσονται μικρά πακέτα μετοχών. Είναι πολύ δύσκολο σήμερα να συντονιστούν όλοι, σε σύγκριση με τις μεγάλες συναλλαγές του 1987.

Οι ρυθμιστικές Αρχές συνεχίζουν να ζουν στον δικό τους κόσμο. Η Henriques επιμένει ακόμη περισσότερο σε αυτό το σημείο, λέγοντας ότι ακόμη και μετά την παρ' ολίγον καταστροφή του 2008, λίγα πράγματα άλλαξαν σε ρυθμιστικό επίπεδο. Όπως λέει χαρακτηριστικά, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) και η ρυθμιστική αρχή για τα παράγωγα (CFTC) είναι σαν ρυμουλκά που αργοκινούνται, την ώρα που η τεχνολογία φέρνει ανατροπές στον χρηματοοικονομικό κλάδο. Οι προσπάθειες απλοποίησης της δομής μετά την χρηματοπιστωτική κρίση ακυρώθηκαν από τις κόντρες στο Κογκρέσο, ενώ ο νλόμος Dodd-Frank θέσπισε αυστηρούς κανόνες εκεί που, σύμφωνα με την Henriques χρειαζόταν ευελιξία. Η ίδια υποστηρίζει ότι η προσέγγιση των Αρχών σε ότι αφορά τη ρύθμιση της αγοράς δεν είναι σε καμία περίπτωση ρεαλιστική.

Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές είναι πιο διαδεδομένες από ποτέ. Οι συναλλαγές που βασίζονται σε προγράμματα αποτέλεσαν τον αποδιοπομπαίο τράγο για το κραχ του 1987. Σήμερα, η JP Morgan εκτιμά ότι περίπλοκες επενδυτικές στρατηγικές όπως το «passive investing» και το «quantitative investing» αποτελούν το 60% των συναλλαγών σε μετοχές, ποσοστό διπλάσιο σε σύγκριση με πριν από μία δεκαετία. «Υπάρχουν συναλλακτικές στρατηγικές που βασίζονται σε αλγόριθμους, από τεράστιους επενδυτές που δεν χρησιμοποιούν δισεκατομμύρια αλλά τρισεκατομμύρια δολάρια», σημειώνει η Henriques. Μόνο η Vanguard και η BlackRock διαθέτουν συνολικά κεφάλαια υπό διαχείριση της τάξης των 10 τρισ. δολαρίων και πολλά από αυτά είναι «παθητικά», για τα οποία λογισμικά προγράμματα κατευθύνουν τις αγορές μετοχών. Επίσης, η 24ωρη κάλυψη των γεγονότων από τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα έχει ως αποτέλεσμα την πολύ πιο γρήγορη εξάπλωση του πανικού σε σύγκριση με το 1987.

Πηγή: Liberal.gr

24