Αρχική | Άποψη | Η Άποψη των ΜΜΕ | Τι προβλέπεται να συμβεί μετά το φθινόπωρο του 2018

Τι προβλέπεται να συμβεί μετά το φθινόπωρο του 2018

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Τι προβλέπεται να συμβεί μετά το φθινόπωρο του 2018

Του Μπάμπη Παπαδημητρίου.

«Τολμήσατε να προχωρήσετε σε ενιαίο φορέα κοινωνικής ασφάλισης; Δεν είναι μια τεράστια μεταρρύθμιση αυτή;» ρώτησε, ξεχειλίζοντας από τον ογκώδη του στόμφο, ο Νίκος Βούτσης, «ελευθερωτής» των γενναίων του «Ρουβίκωνα». Προδίδει ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου μια τυπική αδυναμία της παράταξής του. Ελάχιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παρακολούθησαν όσα γίνονταν στα χρόνια της «μνημονιακής Ελλάδας», όπως προσφυώς την ονόμασε ο κάποτε αγαπητός Γιάνης Β. Δεν γνωρίζει ο κ. Βούτσης ότι είχε ψηφιστεί πλήρης νόμος αναμόρφωσης του συνταξιοδοτικού ήδη από το καλοκαίρι του 2010, με πρόβλεψη εφαρμογής του μετά πενταετή περίοδο προετοιμασίας, δηλαδή τον Ιανουάριο 2015, με την ελπίδα ότι η χώρα θα έχει βγει από την κρίση; Γιατί λοιπόν ποτέ δεν τόλμησαν να υποστηρίξουν τη δημιουργία εθνικού φορέα συντάξεων;

Είναι μεγάλη αλήθεια ότι ο κόσμος της συμπολίτευσης έχει πλήρως μεταλλαχθεί. Η μεταλλαγή DNA των πρώην αριστερών σε καθαρόαιμους εξουσιολάγνους κρατικιστές συντελέστηκε πέρυσι την άνοιξη. Δέχθηκαν τότε τη δεύτερη ήττα, μετά τον εξευτελισμό της «κωλοτούμπας» του δημοψηφίσματος, όταν ο Ντράγκι κατέστησε σαφές ότι δεν επρόκειτο να δώσει στην Ελλάδα τα πάμφθηνα κεφάλαια της νομισματικής χαλάρωσης (το περίφημο QE που απαιτούσε ο πρωθυπουργός), επειδή η χώρα ήταν ακόμη εντός μνημονίου.

Τις προηγούμενες ημέρες καλλιεργήθηκε η προσδοκία δημοσιονομικής χαλάρωσης ευθύς μετά τη χρονική ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος. Πράγματι, το τρίτο μνημόνιο είναι το μόνο που θα έχει εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου. Τα δύο πρώτα κατέρρευσαν εν μέσω ανοικτών κρίσεων. Κυρίως λόγω των αντιστάσεων που προέβαλαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στις τιμωρητικές πολιτικές που υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών, σε συνδυασμό με τη συνέχιση της κρίσης που αντιμετώπιζε η Ζώνη του Ευρώ.

Τα μεγάλα κράτη δεν διευκόλυναν, στα τέλη του 2014, την Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές μέσα στο 2015, όπως μπορούσε να έχει συμβεί αν δεν είχαν γίνει εκλογές. Εκμεταλλεύθηκαν την έλλειψη διορατικότητας της προηγούμενης πλειοψηφίας και την άνοδο του λαϊκισμού στην πολιτική σκηνή και κράτησαν τη χώρα στη μνημονιακή πειθαρχία. Ο κ. Βρούτσης χαιρέκακα θύμισε στους νεοδημοκράτες ότι οι Ευρωπαίοι «σας οδήγησαν σε αποδρομή από την εξουσία». Αν, όμως, ισχύει ότι οι ξένοι έριξαν τον Σαμαρά, γιατί τότε να μην ισχύει το αντίστροφο: ότι είχαν ήδη δρομολογήσει τον Τσίπρα ώστε να υποστεί και αυτός τον εξευτελισμό της κηδεμονίας!

Μικρή σημασία θα είχαν όλ’ αυτά αν δεν ζητούσαν από εμάς, τον φορολογούμενο λαό, να αποδεχθούμε μια ακόμη ανήθικη ήττα μετά τη μετατροπή του δημοψηφίσματος σε έγκριση του τρίτου και σκληρότερου μνημονίου. Η επόμενη ήττα που ετοιμάζουν σε εμάς τους αφελείς αφορά τα όσα θα συμβαίνουν μετά το φθινόπωρο 2018 και δεν θέλουν να παραδεχθούν ο κ. Τσίπρας και οι υπόλοιποι.

Είπε ο πρωθυπουργός προς τον ευπρεπή δημοσιογράφο της ΕΡΤ3: «Τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου του δημόσιου προϋπολογισμού δεν ανήκουν στην ελληνική κυβέρνηση αλλά τα έχουν οι δανειστές, και αυτά τα κλειδιά θα πάρουμε μετά τον Αύγουστο του 2018». Επειδή όμως η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από τις ψεύτικες πρωθυπουργικές «αυταπάτες», κάποιος πρέπει να του εξηγήσει πόσο δυσκολότερη θα είναι η κατάρτιση του επόμενου, πρώτου μεταμνημονιακού, προϋπολογισμού. Ηδη συμφωνήθηκε (σημείο 2.1 της τρίτης αξιολόγησης) ότι μέχρι τον Μάιο ’18 θα έχει αναθεωρηθεί και επεκταθεί το Μεσοπρόθεσμο μέχρι το 2022, πάντοτε με πλεόνασμα 3,5%: μια ολόκληρη πενταετία ή 17,5 μονάδες του ΑΕΠ περισσότεροι φόροι δεν το λες και χαλάρωση!

Ομως, χειρότερη όλων είναι η έλλειψη προοπτικής και εμπιστοσύνης στον δυναμισμό της ιδιωτικής οικονομίας. Κριτήριο των αγορών είναι η συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, αφού καθόλου δεν διαθέτουν το πολιτικό κριτήριο των Βρυξελλών και όσων κρατών αναγνωρίζουν στον κ. Τσίπρα τη διάθεσή του να συμβιβαστεί με οτιδήποτε μπορεί να του επιδαψιλεύει την καλή φήμη του νεορεαλιστή πολιτικού. Η έξοδος από το μνημόνιο θα είναι επιτυχία για όλες τις πολιτικές δυνάμεις που το ψήφισαν, όταν η χώρα κινδύνευσε και με ρεαλισμό αντιπολιτεύθηκαν έκτοτε. Δυστυχία θα είναι, όμως, η επικράτηση του λαϊκισμού διά της δήθεν ανακατανομής των βαρύτατων φόρων που πληρώνουν οι υποχρεωτικώς έντιμοι συμπολίτες μας.


Πηγή: kathimerini.gr

24


Διαβάστε το άρθρο από την πηγή

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text