Μαθητικό κίνημα κατά των όπλων στις ΗΠΑ

Διαστάσεις πραγματικού πολιτικού κινήματος της νεολαίας, που θυμίζει περισσότερο την αντίσταση στον πόλεμο του Βιετνάμ, τείνει να αποκτήσει η εκστρατεία κατά της κατοχής πολεμικών όπλων στις ΗΠΑ, μετά το πλέον πρόσφατο περιστατικό μαζικής δολοφονίας σε λύκειο της Φλόριντα, στις 14 Φεβρουαρίου, με 17 νεκρούς.

Μαθητές του λυκείου του Πάρκλαντ, τόπος της επίθεσης με δράστη 19χρονο πρώην μαθητή, ο οποίος είχε αποκτήσει νόμιμα αυτόματο όπλο τύπου AR-15, πραγματοποίησαν την Τετάρτη διαδήλωση στην είσοδο του κυβερνείου στην πρωτεύουσα της Φλόριντα, Ταλαχάσι, απαιτώντας την απαγόρευση πώλησης πολεμικών όπλων.

Τη δική του λύση προσέφερε την Πέμπτη ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πρότεινε μέλη του διδακτικού προσωπικού λυκείων σε όλες τις ΗΠΑ να προσέρχονται στις τάξεις οπλισμένα με αυτόματα όπλα, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου των επιθέσεων. Ο πρόεδρος Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα βρέθηκαν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αφού υποχρεώθηκαν να συμβιβάσουν την απαίτηση της εκλογικής τους βάσης για διατήρηση του δικαιώματος απόκτησης και κατοχής πολεμικών όπλων, με την οργή του κοινού για τον καταιγιστικό πλέον χαρακτήρα τέτοιων επιθέσεων σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Η διστακτική στάση της τοπικής Γερουσίας, της παραδοσιακά συντηρητικής Φλόριντα, η οποία αρνήθηκε να συζητήσει πρόταση απαγόρευσης πώλησης πολεμικών όπλων, ενίσχυσε το μαθητικό κίνημα, που ξεπέρασε τα όρια της πολιτείας χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το συνθηματικό #NeverAgain (Ποτέ ξανά) στο Twitter.

Σε άρθρο της στους Times της Νέας Υόρκης, η Οντρα Μπερτς επισημαίνει ότι η ενηλικίωση της γενιάς που γεννήθηκε το 1999, χρονιά της επίθεσης στο λύκειο του Κολουμπάιν στο Κολοράντο, χαρακτηρίζεται από τολμηρή προβολή των απόψεών της και της πεποίθησής της ότι η οπλοκατοχή πρέπει να υπακούει σε αυστηρούς κανόνες.

Την ώρα που Αμερικανοί πολιτικοί εστίαζαν στις ψυχικές διαταραχές του δράστη και στο θέμα της ασφάλειας των εγκαταστάσεων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μαθητές του λυκείου του Πάρκλαντ εξέφραζαν την πρόθεσή τους να συνεχίσουν την εκστρατεία κατά της οπλοκατοχής.

Την ημέρα της κηδείας των θυμάτων, περισσότερα από δώδεκα λύκεια από τη Μασαχουσέτη μέχρι και το Μίσιγκαν, δέχονταν απειλητικά μηνύματα με απειλές επιθέσεων. Σε άλλα λύκεια, μαθητές πραγματοποίησαν αποχή από τα μαθήματα, διαμαρτυρόμενοι για την «ολιγωρία της Ουάσιγκτον να προστατεύσει μαθητές και προσωπικό».

Πιο «εύπεπτο»

Η αυθόρμητη μαθητική κινητοποίηση δεν θυμίζει σε τίποτα τη μουδιασμένη απραξία που ακολούθησε την επίθεση στο λύκειο του Κολουμπάιν το 1999, όταν δύο μαθητές σκότωσαν 13 συμμαθητές τους, προτού αυτοκτονήσουν. Ο Οστιν Γιούμπανκς, που επέζησε της σφαγής στο Κολοράντο το 1999, λέει στους Times: «Κανείς δεν επέλεξε τον ακτιβισμό μετά το Κολουμπάιν».

Το νεοφυές κίνημα για αυστηρότερο έλεγχο της οπλοκατοχής, που μπορεί να προκύψει από τη σφαγή του λυκείου του Πάρκλαντ, διαθέτει στοιχεία που το καθιστούν πιο «εύπεπτο» για την αμερικανική μεσαία τάξη.

Σε αντίθεση με πρόσφατα κινήματα στις ΗΠΑ, όπως αυτό του ριζοσπαστικού Occupy (Κατάληψη), που στρεφόταν κατά των πλουσιότερων Αμερικανών και του διεφθαρμένου τραπεζικού συστήματος στον απόηχο της οικονομικής κρίσης του 2008, το μαθητικό κίνημα κατά της κατοχής πολεμικών όπλων δεν προβάλλει μαξιμαλιστικά αιτήματα, ζητώντας μόνο την ενίσχυση των κανόνων πώλησης αυτόματων πολεμικών όπλων και δηλώνοντας παντού την προσήλωσή του στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των Αμερικανών πολιτών να κατέχουν όπλα.

Το νέο μαθητικό κίνημα έχει επίσης την ικανότητα να συσπειρώσει λευκούς, συντηρητικούς ψηφοφόρους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η συσπείρωση τέτοιων ψηφοφόρων θα ήταν αδύνατη για ένα κίνημα όπως αυτό του Black Lives Matter (Οι ζωές των μαύρων έχουν αξία), που δημιουργήθηκε ως αντίδραση στις αλλεπάλληλες δολοφονίες μαύρων πολιτών από λευκούς αστυνομικούς σε όλες τις ΗΠΑ. Το κίνημα κατά της αστυνομικής βίας τρόμαξε τους λευκούς –στη συντριπτική πλειονότητά τους– κατοίκους των αμερικανικών προαστίων, οι οποίοι στράφηκαν στον Ντόναλντ Τραμπ.

Ακόμη και στην πλέον ήπια μορφή τους, τα κινήματα υπέρ των δικαιωμάτων των μαύρων συνεχίζουν να προκαλούν κρίσεις πανικού μεταξύ των ψηφοφόρων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Οι λεκτικές ακρότητες του κινήματος Occupy και η ετοιμότητα των οπαδών του κινήματος Black Lives Matter να συγκρουστούν με την αστυνομία έβλαψαν τη δημοτικότητά τους και επέτρεψαν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, εν μέσω σημαντικής συντηρητικής στροφής του, να εμφανίσει τα κινήματα αυτά ως επικίνδυνα και ανατρεπτικά.