Η Γερμανία θέτει την Ελλάδα προ των ευθυνών της

Η Γερμανία συναινεί στη συμμετοχή της σε ένα "σχέδιο διάσωσης" της Ελλάδας, θέτοντας τρεις αυστηρούς, πλην όμως ξεκάθαρους όρους. Όρους που ουσιαστικά κάνουν την κα Merkel να μην μετακινείται από τις θέσεις που προβάλλει εδώ και πολλές μέρες και παράλληλα θέτουν την Ελλάδα σε μία πολιτικά λιγότερο δύσκολη θέση, αλλά κυρίως, τη θέτουν προ των ευθυνών της, για την άσωτη πολιτική δεκαετιών, τους λανθασμένους χειρισμούς κατά τους τελευταίους μήνες και κυρίως, για τη στάση της στο μέλλον.

Οι όροι που θέτει η Angela Merkel προς τους ευρωπαίους εταίρους της, αλλά και προς την ελληνική Κυβέρνηση, είναι:
α) η Ελλάδα να εξαντλήσει κάθε περιθώριο και δυνατότητα να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές
β) το ΔΝΤ να συμμετάσχει και μάλιστα με "βαρύνουσα συμμετοχή" στο σχέδιο διάσωσης
γ) τα μέλη της Ε.Ε. να συμφωνήσουν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για να αποτρέψουν την επανεμφάνιση παρόμοια κρίσης στο μέλλον

Τα παραπάνω αποτελούν προτάσεις και δεν εξασφαλίζουν μία συμφωνία κατά τη Σύνοδο του διημέρου 25 και 26 Μαρτίου. Άλλωστε, η Γερμανία επιμένει ότι οι τελικές θέσεις μίας συμφωνίας δε θα πρέπει να οριστικοποιηθούν στην προσεχή Σύνοδο, αλλά στο προσεχές μέλλον.

Ο διεθνής Τύπος, εμφανίζει τις παραπάνω θέσεις της Γερμανίας ως "συμβιβασμό". Στην ουσία όμως, οι θέσεις αυτές δεν αποκλίνουν σχεδόν καθόλου από τα όσα επιμένει η γερμανίδα Καγκελάριος κατά τον τελευταίο μήνα.

Κατά την άποψή μας, θα πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι, η Ελλάδα και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, είτε θα αποδεχθούν τους όρους της Γερμανίας, είτε δε θα υπάρξει κάποιου είδους συμφωνία. Άλλωστε, στην παρούσα φάση, η Γερμανία, πέραν της οικονομικής και πολιτικής ισχύος, ουσιαστικά έχει και το δίκιο με το μέρος της.

Οι παραπάνω προτάσεις της Γερμανίας θα βρουν την ελληνική Κυβέρνηση αντίθετη. Όμως, εκτίμησή μας είναι ότι δεν υπάρχουν τα περιθώρια για τη "μη αποδοχή" των γερμανικών θέσεων. Καθ' όσον, η επόμενη "καλύτερη λύση" είναι το ΔΝΤ.
Βεβαίως, πάλι το ΔΝΤ θα εμπλακεί στην υπόθεση "διόρθωσης" των "κακώς κείμενων" της ελληνικής οικονομία. Όμως, θα υπάρχει η "προκάλυψη" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα μπορέσει να δώσει μία πολιτική κάλυψη στην ελληνική Κυβέρνηση.
Δεν είναι η λύση που η ελληνική Κυβέρνηση επιθυμούσε. Όμως, δυστυχώς, στην παρούσα φάση, δεν η Κυβέρνηση δεν έχει επιλογές.

Οι όροι τους οποίους θα επιβάλει η Γερμανία, θέτουν την Ελλάδα προ των ευθυνών της και την βάζουν σε μία νέα πορεία στη σύγχρονη ιστορία της, αφού η χώρα τίθεται σε καθεστώς "οικονομικού ελέγχου".

Σήμερα, το spread των 10ετών ομολόγων υποχώρησε μεν, αλλά όχι ουσιαστικά και παραμένει στα επίπεδα του 3,30%. Και κανείς δε μπορεί να ισχυρισθεί ότι θα υποχωρήσει κατά τις επόμενες μέρες. Έτσι, είναι αμφίβολο εάν η Ελλάδα θα επιλέξει να δανεισθεί και πάλι από τις διεθνείς αγορές. Και εάν το κάνει, θα είναι μάταιο, αφού αυτή η υπερχρέωση και επιβάρυνση των μελλοντικών Προϋπολογισμών με υψηλότατους τόκους, απλούστατα δε μπορεί να συνεχισθεί.

Συνεπώς, ο κ. Παπανδρέου, θα πρέπει να αναζητήσει έναν εύσχημο τρόπο να δηλώσει ότι η Ελλάδα επιθυμεί τη βοήθεια των εταίρων, έστω και μέσα από το -αυστηρό αλλά εύσχημο- σχήμα που κατά τα φαινόμενα θα επιβάλει η Γερμανία.
Η χώρα θα πρέπει να αποδεχθεί την έλευση του ΔΝΤ και τον έλεγχο που αυτό θα επιβάλει.
Τέλος, η χώρα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των τελευταίων 10ετιών: Να συμμορφωθεί με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Δε θα πρέπει να έχουμε αμφιβολίες ως προς το τί θα φέρει η αναδιαπραγμάτευση των κανόνων λειτουργίας της Ευρωζώνης, που ζητά -και που πιθανότατα θα επιβάλει- η Γερμανία. Η κα Merkel έδωσε το "στίγμα" της σε πρόσφατη ομιλία της στη γερμανική Βουλή, λέγοντας ότι η κατ' εξακολούθηση της παραβίασης των κανόνων λειτουργίας της Ευρωζώνης από κάποια χώρα, θα πρέπει να προκαλεί την αποβολή της χώρας απ' αυτή.

Η χώρα θα πρέπει να κάνει τις επιλογές της. Είτε θα αποφασίσει να κινηθεί στην κατεύθυνση της "χαλαρής" και "απείθαρχης" δημοσιονομικής πολιτικής που επί δεκαετίες ακολουθεί, προκαλώντας έτσι την έξοδό της από την Ευρωζώνη και την επιστροφή σε ένα "μαλακό" νόμισμα, το οποίο θα υποτιμάται από καιρού σε καιρό, ζημιώνοντας όμως έτσι μεγάλο μέρος των πολιτών της. Είτε θα αποφασίσει να αλλάξει ριζικά τη δομή της λειτουργίας του Κράτους και της οικονομίας, έτσι ώστε να παραμείνει μέσα σε μία ζώνη "πειθαρχημένων" και ανταγωνιστικών οικονομιών, διατηρώντας έτσι τις ελπίδες της να επιβιώσει, αλλά και να αναπτυχθεί, κατά τη διάρκεια των επομένων δεκαετιών και των κοσμογονικών οικονομικών μεταβολών που θα τις συνοδέψουν.

Η απόφαση για την ελληνική Κυβέρνηση είναι δύσκολη. Ακόμη πιο δύσκολη θα είναι η εφαρμογή της απόφασης αυτής. Και για το λόγο αυτό, αυξάνεται ο αριθμός αυτών που εκτιμούν, ότι σε συγκυρίες όπως η σημερινή, οι μονοκομματικές Κυβερνήσεις δεν αρκούν...