Οι συνέπειες από τη χρεοκοπία μιας χώρας

Πριν από χρόνια, τo 2010,  όταν ξεκινούσε η χρηματοοικονομική κρίση και αυτή η μεγάλη περιπέτεια της χώρας μας, είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο σχετικά με “τις συνέπειες  από τη χρεοκοπία μίας χώρας” (εδώ). Το άρθρο αυτό βασίζονταν στη  μελέτη "The Costs of Sovereign Default" ("Τα κόστη από τη χρεοκοπία ενός κυρίαρχου Κράτους") των οικονομολόγων του ΔΝΤ Eduardo Borensztein και Ugo Panizza, η οποία είχε συνταχθεί το 2008 (εδώ).

Ανάμεσα στις συνέπειες που υπήρχαν για τη  χώρα που είχε υποστεί μία χρεοκοπία, ήταν και η αντιμετώπισή της από τους οίκους αξιολόγησης. Γράφαμε τότε: “Οι οίκοι αξιολόγησης συνήθως βαθμολογούν τη χώρα που έχει χρεοκοπήσει με μία έως δύο βαθμίδες χαμηλότερα απ' ότι θα τη βαθμολογούσαν υπό κανονικές συνθήκες. Δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο για πόσο διάστημα διατηρείται αυτή η συμπεριφορά των οίκων αξιολόγησης. Όμως, σύμφωνα με μελέτες διαφόρων ερευνητών, η συμπεριφορά αυτή είναι αρκετά βραχυπρόθεσμη (αποδεικνύοντας ότι οι αγορές έχουν "βραχυχρόνια μνήμη") και μπορεί να κρατήσει από 1 έως 3 χρόνια μετά την επιστροφή της χώρας στις διεθνείς χρηματαγορές”.

Κατά τα φαινόμενα, βιώνουμε αυτή τη φάση. Μπορεί η χώρα να έχει απεμπλακεί -με σχετική επιτυχία- από τη μνημονιακή επιτήρηση, μπορεί να έχει επιστρέψει στις αγορές, μπορεί το χρέος της να θεωρείται ως “ασφαλές” τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, όμως το “στίγμα” της χώρας παραμένει στη μνήμη των αξιολογητών και των αγορών, αφού η υποψία για υποτροπή στη συμπεριφορά που την οδήγησε στη χρεοκοπία είναι δύσκολο να διαγραφεί.

Επιστροφή στα περιεχόμενα

Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη εδώ.