Ο “στοιχειωμένος” αριθμός: 6.355 μονάδες!

Σε μερικές πολύ σπάνιες στιγμές της ιστορίας, σημειώνεται μία διεθνής θετική σύγκλιση πολιτικών, κοινωνικών και -κυρίως- οικονομικών συγκυριών. Σ’ αυτές τις στιγμές, τα χρηματιστήρια αντιδρούν με απληστία και με υπερβολή. Η περίοδος 1999 - 2000 ήταν μία από τις σπάνιες αυτές στιγμές όπου, οι χρηματιστηριακές αγορές πολλών κρατών οδηγήθηκαν σε ιστορικά υψηλά -για εκείνη την εποχή- επίπεδα. Άλλες περίοδοι, σχεδόν ταυτόχρονων, ιστορικών χρηματιστηριακών εξάρσεων κατά τον 20ο αιώνα ήταν αυτές του 1928-1929 και του 1972-1973.

Η χρηματιστηριακή αγορά της Αθήνας, παρά το μικρό της μέγεθος και τις οργανωτικές και θεσμικές της αδυναμίες, επηρεάστηκε από τα όσα συνέβησαν διεθνώς κατά τη δεκαετία του 1990 και κατέγραψε τη δική της ιστορία χρηματιστηριακής υπερβολής, δημιουργώντας τη δική της “φούσκα”, η οποία ήταν μεγάλη, αλλά όμως, όχι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε στη διεθνή χρηματιστηριακή σκηνή εκείνης της περιόδου. Η “φούσκα” κορυφώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1999, πριν από ακριβώς 20 χρόνια, όταν ο Γενικός Δείκτης έφθασε στις 6.355,04 μονάδες.

Πόσο μεγάλη ήταν η “φούσκα” του 1999; Υπερβολικά μεγάλη για μία χώρα που άρχισε να αποκτά ένα ευρύ “επενδυτικό κοινό” μόλις μερικά χρόνια νωρίτερα -το οποίο στη συνέχεια καταστράφηκε. Αξίζει να δούμε μερικά στοιχεία:

• Η άνοδος από την αρχή την αρχή του έτους 1999, έως την 17/9/1999 είχε φθάσει στο 132,2%.
• Στο Χρηματιστήριο της Αθήνας διαπραγματεύονταν 317 μετοχές, 279 εταιριών (αρκετές εταιρίες διέθεταν και προνομιούχες μετοχές). Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι εισηγμένες εταιρίες έφθαναν στις 119. Σήμερα, ο αριθμός τους βρίσκεται στις 172 και εξακολουθεί να μειώνεται.
• Η συνολική κεφαλαιοποίηση στο κλείσιμο εκείνης της ημέρας έφθασε στα 69,382 τρισεκατομμύρια δραχμές ή 203,6 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε στο 182% του τότε ΑΕΠ. Σήμερα, η συνολική κεφαλαιοποίηση φθάνει στα 56 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 30,4% του ΑΕΠ, το οποίο είναι από τα χαμηλότερα παγκοσμίως.
• Στις 17 Σεπτεμβρίου 1999, οι συνολικές συναλλαγές έφθασαν στα 612,9 δισεκατομμύρια δραχμές, ή 1,799 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, ο μέσος όρος των συναλλαγών κυμαίνεται γύρω στα 55 εκατομμύρια και μάλιστα θεωρείται ότι είναι σημαντικά αυξημένος σε σχέση με το παρελθόν.
• Κατά το Σεπτέμβριο του 1999, περίπου 585.000 επενδυτές είχαν πραγματοποιήσει έστω και μία αγοραπωλησία μετοχών. Κατά τον περασμένο Αύγουστο, οι ενεργοί επενδυτές ήταν μόλις 20.134, αριθμός σημαντικά αυξημένος σε σχέση με την αρχή του έτους.

Όταν έσπασε η “φούσκα” (επειδή όλες οι “φούσκες” κάποτε σπάνε), επικράτησε καταστροφή. Περισσότερα από 220 δισεκατομμύρια ευρώ (περίπου δύο ΑΕΠ του 1999) χάθηκαν στο Χρηματιστήριο από τότε μέχρι και σήμερα, ενώ η πραγματική (θετική και αποθετική) ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι δείχνουν οι αριθμοί. Βέβαια, η “φούσκα” έσπασε και σε άλλα κράτη. Όμως, οι οικονομίες των κρατών ανέκαμψαν και μαζί τους ανέκαμψαν και οι χρηματιστηριακές τους αγορές. Από τους 39 διεθνείς δείκτες που παρακολουθούμε, οι 37 πέτυχαν νέες ιστορικά ανώτερες τιμές μετά το έτος 2000 (δείτε εδώ). Οι μόνες αγορές που παρέμειναν κάτω από τα επίπεδα του 1999 ή του 2000 ήταν της Ιαπωνίας και της Ελλάδας. Η Ιαπωνία εξακολουθεί να μαστίζεται, για τρίτη δεκαετία, από τον αποπληθωρισμό. Η Ελλάδα, μπήκε -ανοήτως- σε μία παγίδα χρέους που την κατέστρεψε.

Ίσως μετά από χρόνια, ή και δεκαετίες, οι 6.355 μονάδες του Γενικού Δείκτη, κάποια στιγμή να ξεπεραστούν. Έως τότε, θα παραμένουν -για όσους ασχολούνται με το Χρηματιστήριο- ως ένα “στοιχειωμένο” νούμερο, μνημείο της ματαιοδοξίας, του ελληνικού τρόπου ζωής και πλουτισμού, της θεσμικά ανοχύρωτης πολιτείας και της αλλοπρόσαλλης και καταστροφικής κρατικής οικονομικής πολιτικής.

Δείτε το τεύχος του Χ&Α της περιόδου εκείνης (κυκλοφόρησε στις 28 Αυγούστου 1999)
(εδώ)