Υποχώρηση εμφανίζουν τα spreads των ελληνικών ομολόγων στις διεθνείς αγορές, καθ’ όλο το διάστημα των τελευταίων ημερών, σαν αποτέλεσμα της δημοσιότητας που έχουν λάβει τα διάφορα “σενάρια” επί του ζητήματος του ελληνικού δημοσίου χρέους και των στρατηγικών που θα ακολουθηθούν για τη μείωσή του.

Ένα από τα “σενάρια” για το οποίο τελευταία γίνεται αρκετός λόγος και για το οποίο γράφονται πολλά άρθρα, αφορά στο ενδεχόμενο εξαγοράς ελληνικών ομολόγων απ’ ευθείας από τις αγορές, είτε από την ελληνική Κυβέρνηση (η οποία θα χρηματοδοτηθεί για το σκοπό αυτό από τον “μηχανισμό στήριξης”), είτε από τον μηχανισμό στήριξης (EFSF). Τα ομόλογα αυτά, όπως αναφέρεται, θα μπορούσαν να εξαγορασθούν σε μειωμένες (“κουρεμένες”) τιμές, κάπου ανάμεσα στο 70% έως 75% της ονομαστικής τους αξίας. Τέλος, τα ομόλογα αυτά, θα προστεθούν στα ομόλογα τα οποία έχει ήδη αγοράσει από τις αγορές η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), κατά το διάστημα από τον Ιούνιο έως και σήμερα.

Το σενάριο αυτό, το είχαμε περιγράψει με εξαιρετική ακρίβεια, πρώτοι σε πανελλαδικό -και ίσως πανευρωπαϊκό επίπεδο- ήδη από τις 29 Ιουνίου 2010, σαν άποψή μας και ως μία πιθανή λύση επί του προβλήματος (δείτε άρθρο μας με τίτλο “Το σενάριο για τη "βελούδινη" αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους”). Την άποψη αυτή χρησιμοποιήσαμε ως “βασική θέση” για την αρθρογραφία μας κατά το επόμενο διάστημα, αλλά και για τη χάραξη επενδυτικής στρατηγικής (στις συνδρομητικές σελίδες του site).

Με λίγα λόγια, στο άρθρο μας της 29ης Ιουνίου 2010, λέγαμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εμφανιζόταν στις διεθνείς αγορές ως αγοραστής των ελληνικών ομολόγων τα οποία βιαστικά πουλούσαν οι πανικόβλητοι ξένοι κάτοχοί τους (συνήθως τράπεζες και επενδυτικοί οργανισμοί). Τα ομόλογα αυτά, αγοράζονταν από την ΕΚΤ σε “κουρεμένη” τιμή, δηλαδή κάτω από την ονομαστική τους αξία, μία τιμή που τότε υπολογίζαμε κοντά στο 70 (δηλαδή, για ονομαστική αξία 100 ευρώ, η ΕΚΤ πλήρωνε μόλις 70 ευρώ) και τα συγκέντρωνε στο χαρτοφυλάκιό της.

Ήδη από τότε, εκτιμούσαμε ότι υπήρχε συμφωνία με την ελληνική Κυβέρνηση για την “επιστροφή” των ομολόγων αυτών στην Ελλάδα, όχι όμως με βάση την ονομαστική τους αξία, αλλά με βάση την (κουρεμένη) τιμή αγοράς τους, ενώ παράλληλα θα υπήρχε χρονική διευκόλυνση και ελάφρυνση του επιτοκίου που θα χρεώνονταν η χώρα (γράφαμε ότι θεωρούσαμε αδιανόητο να διεκδικούσε η ΕΚΤ από την Ελλάδα την ονομαστική τιμή των ομολόγων, αφού έτσι, η ΕΚΤ θα εμφανιζόταν ότι κερδοσκοπούσε σε βάρος της Ελλάδας!)

Κατά καιρούς αναφέραμε αυτό τον (κρυφό;) “μηχανισμό” και προσπαθούσαμε να εκτιμήσουμε το ύψος των ομολόγων που συγκέντρωνε από τις αγορές η ΕΚΤ σε “κουρεμένες” τιμές. Τις ημέρες αυτές, αναφέρθηκε ότι τα ομόλογα αυτά ανέρχονται σε 61 δισ. ευρώ, ενώ εκτιμούμε ότι η μέση τιμή αγοράς τους είναι περίπου στο 70% της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό μας λέει ότι, η ΕΚΤ έχει αγοράσει ομόλογα που αντιστοιχούν περίπου σε 87 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους.
Από την “επιστροφή” των ομολόγων αυτών στην Ελλάδα, η χώρα θα μειώσει το χρέος της κατά 26 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου, δηλαδή κατά 10,9% του ΑΕΠ της ή το 7,9% του συνολικού της χρέους.
Παράλληλα, με μία κυοφορούμενη ανοδική αναθεώρηση του ΑΕΠ (αναθεωρήσεις γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα - η προηγούμενη είχε γίνει το 2004), θα αυξηθεί το ΑΕΠ (λογιστικά) και θα μειωθεί η εμφανιζόμενη σχέση χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Βεβαίως, θα υπάρξουν και άλλες κινήσεις ουσιαστικής, αλλά και εικονικής, “ωραιοποίησης” της κατάστασης.

Σε άλλο μας άρθρο, στις 8 Σεπτεμβρίου 2010 με τίτλο “Γιατί δε θα πρέπει να μας προβληματίζει η άνοδος των spreads των ελληνικών ομολόγων”, όταν όλα τα ΜΜΕ σκόρπιζαν τον πανικό και κινδυνολογούσαν λόγω της ανόδου των ελληνικών spreads, αναφέραμε ότι, η πτώση των τιμών των ελληνικών ομολόγων και η άνοδος των spreads, όχι μόνο δεν είχε καμία πρακτική σημασία, αφού η Ελλάδα ούτως ή άλλως δε μπορούσε να βγει στις αγορές για να πουλήσει ομόλογα, αλλά απεναντίας, λειτουργούσε θετικά για τη χώρα, αφού με τον τρόπο αυτό, επενέβαινε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αγόραζε φθηνά τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία αργότερα θα επέστρεφε στην Ελλάδα, με βάση τις χαμηλές τιμές κτήσης τους.

Ο πανικός και η τάση για εντυπωσιασμό, δε βοηθούν ούτε στην παρακολούθηση και κυρίως, ούτε στην ανάλυση και την κατανόηση των οικονομικών εξελίξεων. Χρειάζονται λογική, γνώσεις και -κυρίως- ηρεμία, για να μπορέσει κάποιος να βάλει όλα τα στοιχεία σε μία σειρά και να λύσει το πρόβλημα.
Με βάση τις παραπάνω σκέψεις, τις οποίες εξηγήσαμε σε σειρά άρθρων μας όλο αυτό το διάστημα, αναλύσαμε την επενδυτική μας φιλοσοφία και στρατηγική. Η οποία είχε σα  βάση της την θέση ότι, μετά τη δημιουργία του ευρύτερου, ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε δείξει αποφασιστικότητα, αφ’ ενός μεν να μην επιτρέψει τη χρεοκοπία κανενός κράτους μέλους της και αφ’ ετέρου να προσπαθήσει να επεργασθεί μία βιώσιμη και δίκαιη λύση, η οποία παράλληλα δε θα επέτρεπε την επανάληψη του φαινομένου της υπερχρέωσης ενός κράτους.

Σήμερα, έρχονται διάφορα (εξειδικευμένα;) ΜΜΕ και διαλαλούν ότι, ο μηχανισμός στήριξης (EFSF) θα δανείσει την Ελλάδα με 50 δισεκατομμύρια ευρώ, για να βγει η χώρα στις αγορές και να επαναγοράσει τα ομόλογά της, σε “κουρεμένες” τιμές, προσδιορίζοντας μάλιστα ότι το “κούρεμα” αυτό (δηλαδή η μείωση των τιμών των ελληνικών ομολόγων στις αγορές) θα αγγίζει το 25% ή το 30%.
Και το αποτέλεσμα; Οι τιμές των ομολόγων ανεβαίνουν...

Θέλει πολύ λογική; Όταν κάποιος φωνάζει ότι “θα βγω στις αγορές για να αγοράσω σε μειωμένες τιμές -οι τιμές μειώθηκαν από το φόβο χρεοκοπίας της χώρας- τα ομόλογά μου”, τί θα κάνουν οι τιμές των ομολόγων; Θα ανέβουν φυσικά...

Εάν όντως έτσι σχεδιάζει το Υπουργείο των Οικονομικών, τότε φοβούμαι ότι εξακολουθούν να “κοιμούνται τον ύπνον του δικαίου” και ότι τίποτα δε διδάχθηκαν από τον “εφιάλτη” που επί μήνες βίωσαν στις αγορές!
Εκτιμώ όμως ότι το Υπουργείο είναι στελεχωμένο με έξυπνους ανθρώπους οι οποίοι δε μπορεί να κάνουν τόσο παιδαριώδη λάθη.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι, το πλάνο των παρεμβάσεων της ΕΚΤ ήταν προσχεδιασμένο (θα ήταν εγκληματική παράλειψη εάν δεν είχε προσχεδιασθεί κάτι τέτοιο) και ότι τώρα, απλά το “σερβίρουν” στα ΜΜΕ (τα οποία, όπως είδαμε κατά τη διάρκεια της κρίσης, άγονται και φέρονται σαν αγέλη) και με τη σειρά τους, στα πλήθη.

Ποιό είναι το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά; Κάποια πράγματα σχεδιάζονται πολύ νωρίτερα απ’ ότι παρουσιάζονται. Το κυριότερο όμως συμπέρασμα, το οποίο οφείλαμε να έχουμε πιστέψει ήδη από το καλοκαίρι, είναι ότι, η χώρα δε μπορεί να αφεθεί να χρεοκοπήσει. Θα δεινοπαθήσει έως ότου ορθοποδήσει και αλλάξει νοοτροπία, αλλά δε μπορεί να αφεθεί να χρεοκοπήσει.

Αυτό, ας μείνει βαθιά ριζωμένο στο μυαλό μας!

Το σενάριο για τη "βελούδινη" αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

Γιατί δε θα πρέπει να μας προβληματίζει η άνοδος των spreads των ελληνικών ομολόγων

Ο Strauss Kahn, δείχνει τους τρόπους που θα γίνει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους!