Η συνάντηση του Λουξεμβούργου, η τρόικα και οι πολιτικές εξελίξεις

Οι εξελίξεις της Συνάντησης του Λουξεμβούργου της Παρασκευής, αλλά και όλα όσα γράφτηκαν μέσα στο Σαββατοκύριακο, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, οι φορείς της τρόικας προετοιμάζουν ένα “πακέτο” βοήθειας προς την Ελλάδα (μεγέθους από 25 έως 40 δισεκατομμυρίων ευρώ), το οποίο θα καλύψει το “χρηματοδοτικό άνοιγμα” της χώρας κατά το 2012 και κατά το πρώτο εξάμηνο του 2013.
Στην ίδια (ανεπίσημη) συνάντηση, έπεσε (ανεπίσημα) στο τραπέζι και η ιδέα της περαιτέρω επιμήκυνσης του χρέους προς την τρόικα, αλλά και της “φιλικής επιμήκυνσης” μέρους του ιδιωτικού χρέους της χώρας. Παράλληλα, για πρώτη φορά μετά από δύο περίπου μήνες, έγινε αναφορά στην ενεργοποίηση του (νέου) μόνιμου μηχανισμού στήριξης, μετά τον Ιούνιο του 2013.

Για όσους συμμετέχουν στην αγορά, το ενδεχόμενο ενός “κουρέματος” του ελληνικού χρέους, τουλάχιστον έως τα μέσα του 2013, δείχνει να υποχωρεί σημαντικά.
Η εξέλιξη αυτή, λογικά θα έπρεπε να είχε θετική επίδραση στην τιμή των ελληνικών ομολόγων και συνεπώς πτώση του spread.
Και όμως, τόσον οι τιμές των ομολόγων, όσο και οι τιμές των μετοχών, συνεχίζουν σήμερα την υποχώρηση των προηγούμενων ημερών, με το Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου να καταγράφει νέα χαμηλότερη (ενδοσυνεδριακή) τιμή των τελευταίων 14 ετών!

Γιατί συμβαίνει αυτό; Τί βλέπουν σήμερα οι αγορές και που επικεντρώνονται οι ανησυχίες τους;

Κατ’ αρχάς, πάντα θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας ότι, τόσον η αγορά των ελληνικών ομολόγων, όσο και η αγορά του ελληνικού Χρηματιστηρίου, την περίοδο αυτή διακατέχονται από μία από τις χειρότερες καταστάσεις που μπορεί ποτέ να “κτυπήσει” μία αγορά: αυτή της χρεοκοπίας του Κράτους. Όσο θετικές και εάν είναι κάποιες εξελίξεις, το συγκεκριμένο “στίγμα”, πολύ δύσκολα μπορεί να αφαιρεθεί από τη φυσιογνωμία της αγοράς.

Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ πιθανό ότι, από τις επόμενες μέρες, θα εισέλθει ένας νέος παράγοντας “κινδύνου” για την αγορά μας (εάν βεβαίως μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιος).
Η τρόικα (η οποία αναγκάζεται να βάλει και πάλι, βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σώσει τη χώρα) έρχεται στην Αθήνα, όχι απλά για να ελέγξει, αλλά για να βάλει -αυτή τη φορά- το μαχαίρι έως το κόκκαλο. Και το “κόκκαλο” για την τρόικα είναι η ραχοκοκκαλιά του Ελληνικού Δημοσίου και οι στρατιές των δημοσίων υπαλλήλων.
Όλα τα ΜΜΕ σήμερα, θεωρούν ως βέβαιη την απαίτηση της τρόικας για να υπάρξει μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή την ενέργεια που επί ένα έτος προσπαθεί να αποφύγει η Κυβέρνηση, προωθώντας αντ’ αυτής άλλα μέτρα (οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, γενικές περικοπές κλπ) για τον περιορισμό του κόστους της λειτουργίας του Δημοσίου.

Ποιά μπορεί να είναι η αντίδραση της ελληνικής Κυβέρνησης απέναντι σε μία τέτοια απαίτηση της τρόικας; Θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτό ως μία “εύσχημη” αφορμή για να προσπαθήσει να πετάξει από τα χέρια της την “καυτή πατάτα” της διακυβέρνησης;
Εκτιμούμε πως ναι, θα μπορούσε. Όμως, από την άλλη πλευρά, είναι δεδομένες η διάθεση της τρόικας να αποφευχθούν -πάση θυσία- οι εκλογές, και η αντίθεση του λαού για κάτι τέτοιο.

Κατά τα φαινόμενα, αυτό που φοβούνται οι αγορές σήμερα δεν είναι τόσο η εξέλιξη του χρέους, αλλά η εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα.