Αρχική | Άποψη | Άποψη (Γιάννης Σιάτρας) | Δυστοκία και λανθασμένοι χειρισμοί της Κυβέρνησης στην οικονομία

Δυστοκία και λανθασμένοι χειρισμοί της Κυβέρνησης στην οικονομία

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν πλέον ότι, προεκλογικά, το ΠΑΣΟΚ δε γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, αλλά ούτε βεβαίως και ήταν έτοιμο για να αναλάβει τα ηνία της. Αυτό αποδεικνύεται από τις προεκλογικές οικονομικές εξαγγελίες, από τους αρχικούς άστοχους χειρισμούς σε κρίσιμα θέματα, από την πρόχειρη κατάρτιση του Προϋπολογισμού του 2010 και την κατάργησή του πριν ακόμη συζητηθεί και ψηφισθεί από τη Βουλή, από τις διαφοροποιήσεις στις χθεσινές δηλώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου σε ξένα δίκτυα σε σχέση με τις προχθεσινές επαγγελίες του κ. Παπανδρέου και γενικά από τον όλο πραγματικό αλλά και επικοινωνιακό χειρισμό της άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας και την αδυναμία να προλάβει η Κυβέρνηση αρνητικές εξελίξεις, που τελικά αναπόφευκτα θα τις βρει μπροστά της.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπεύθυνη για τη δημοσιονομική -και όχι μόνον- κατάντια της χώρας είναι η Κυβέρνηση του (άφαντου από το προσκήνιο) κ. Καραμανλή. Όμως, επίσης δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι υπεύθυνη για τις συνεχείς υποβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας είναι πλέον η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Η Κυβέρνηση θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε δράσει για να προλάβει τη χθεσινή υποβάθμιση της χώρας από την Standard & Poor's. Η χθεσινή υποβάθμιση δεν είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης μεγάλου ελλείμματος και υψηλού χρέους. Είναι το αποτέλεσμα της δυστοκίας ή της αδυναμίας της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε δραστικά μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων αυτών.

Αλήθεια, τί εντύπωση δίνει μία Κυβέρνηση η οποία από την πρώτη εβδομάδα που έρχεται στην εξουσία διαπραγματεύεται και εκβιάζεται από μία μικρή ομάδα προνομιούχων υπαλλήλων που -για ιδιοτελείς, όπως αποδεικνύεται, λόγους- αποφασίζουν να κλείσουν το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, εμποδίζοντας τη χώρα να εκπληρώσει συμβατικές της υποχρεώσεις;

Τί εντύπωση δίνει η Κυβέρνηση όταν μόλις πριν από 25 μέρες κατέθεσε έναν Προϋπολογισμό τον οποίο έχει ήδη μεταβάλλει; Τί εντύπωση δίνει ο κ. Παπακωνσταντίνου όταν, μόλις δύο μέρες μετά τις "επαγγελίες" του Πρωθυπουργού για μείωση του ελλείμματος κατά 8 δισεκ. ευρώ, ο Υπουργός ομιλεί μείωση του ελλείμματος κατά 9 δισεκ. ευρώ ή για μείωσή του κατά 4% του ΑΕΠ (το οποίο ισούται με 10,4 δισεκ.), χωρίς να μπαίνει κανείς από τους δύο να εξηγήσει με λεπτομέρειες το πώς θα προκύψει η μείωση αυτή. Όταν την ίδια μέρα, η Υπουργός Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας δηλώνει ότι "θα χρειασθούν έξι μήνες για να αποδώσουν τα μέτρα ρευστότητας της αγοράς" και ότι "αν η οικονομική πίτα δεν αυξηθεί, ούτε η δημοσιονομική κατάσταση θα βελτιωθεί". Πιστεύει άραγε η κα Κατσέλη ότι, τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός ομιλεί για περικοπές δαπανών και αύξηση των φόρων, τη στιγμή που οι επισφάλειες στις τράπεζες φθάνουν στα 14 δισεκ. και οι ακάλυπτες επιταγές στα 3 δισεκ., μπορεί να ομιλεί με σοβαρότητα για μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας;
Αλήθεια, υπάρχει έστω στοιχειώδης επικοινωνία μεταξύ Πρωθυπουργού και των δύο βασικών οικονομικών υπουργών του; Ξέρει η δεξιά τί ποιεί και τί δηλώνει η αριστερά; Είναι δυνατό να υπάρχει τόσο μεγάλη προχειρότητα ακόμη και σήμερα; Όταν η χώρα βάλλεται από παντού για την αναξιοπιστία της, είναι δυνατό να κάνουμε τελικά ό,τι μπορούμε για να επιβεβαιώσουμε αυτές τις κατηγορίες;


Μα κυρία Κατσέλη, αναλογισθήκατε ποτέ ότι, με τον τρόπο που χειρίζεσθε τα θέματα, σε έξι μήνες, είναι πολύ πιθανό να μην έχετε την καρέκλα σας; Επειδή στους επόμενους έξι μήνες, πολλά θα μπορούσαν να συμβούν. Και το κυριότερο απ' όλα, κάτι που δείχνουν να αγνοεί η Κυβέρνηση. Είτε αρέσει στον κ. Παπακωνσταντίνου, είτε όχι, θα αναγκασθεί να υπογράψει τις δυσάρεστες αποφάσεις που απαιτούν οι ξένοι πιστωτές μας. Το δυστύχημα είναι ότι, δεν έχουμε αντιληφθεί ούτε την κρισιμότητα της κατάστασης, αλλά ούτε και το ότι οι διεθνείς αγορές, στην περίπτωση της Ελλάδας, βλέπουν ένα πολύ μεγαλύτερο διεθνές πρόβλημα μίας διαρκώς αυξανόμενης ομάδας χωρών που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και που απειλούν με μία νέα κατάρρευση το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα.

Σε μία πρόσφατη συνέντευξη, ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι "δεν θα επιθυμούσε να είναι ο Υπουργός εκείνος, ο οποίος θα οδηγούσε τη χώρα στην πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου". Πολύ φοβούμαι ότι, με την πολιτική που ακολουθεί και με τη δυστοκία που ήδη έχει αρχίσει να δείχνει η νέα Κυβέρνηση στη λήψη αποφάσεων, θα την οδηγήσει. Και είναι πιθανό να το κάνει νωρίτερα απ' ότι νομίζει.

Συμπερασματικά, η άποψή μας είναι ότι προεκλογικά, το ΠΑΣΟΚ δε γνώριζε το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας. Ερχόμενο στην εξουσία, ενδεχόμενα θέλησε να βγάλει τα πάντα "στη φόρα", σε υπερθετικό μάλιστα βαθμό, εμφανίζοντας έτσι ένα έλλειμμα της τάξης του 12,7%, το οποίο τρόμαξε τους πάντες και κυρίως του διεθνείς πιστωτές μας και τους οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι άλλωστε και αρέσκονται να "παίζουν" με μία χώρα στις χρηματοοικονομικές αγορές, αλλά και βολεύονται από τα υψηλότερα επιτόκια που θα χρεώσουν στο νέο δανεισμό της χώρας.
Εκτιμούμε ότι έγινε λάθος χειρισμού του ζητήματος και οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης είχαν εξαιρετικά άσχημο timing. Την εποχή αυτή, οι διεθνείς αγορές φοβούνται ότι το επόμενο "πρόβλημά τους" θα είναι το ζήτημα των υπερχρεωμένων χωρών. Και η Ελλάδα, παρουσιάστηκε ως η πρώτη παθούσα, από μία μεγάλη ομάδα υποψηφίων χωρών. Έτσι, γίνεται αποδέκτης όλης της "σκληρότητας" των αγορών, που "τιμωρούν" και για να κερδοσκοπήσουν, αλλά και για να δώσουν το παράδειγμα και το μήνυμα και σε άλλες χώρες.
Επίσης, μετά τη μεγάλη σε βάρος τους κατακραυγή για το φιάσκο των "δομημένων στεγαστικών -και άλλων- προϊόντων" των οποίων τον κίνδυνο δε μπόρεσαν να διαβλέψουν έγκαιρα οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, αυτοί βρίσκουν σήμερα την πρώτη -μετά την κρίση- ευκαιρία για να αποδείξουν το ρόλο τους μέσα στο σύστημα των αγορών και ότι μπορούν να αξιολογήσουν σωστά, να "κινήσουν αγορές", αλλά και να "ρίξουν κυβερνήσεις" με την άποψή τους και μία κίνησή τους.

Δυστυχώς, η χώρα δεν έχει καμία ελπίδα σωτηρίας, εάν δε συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των οίκων και των διεθνών εμπειρογνώμων. Και δεν είναι ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας. Δυστυχώς, οι διεθνείς οίκοι, αυτοί τη φορά έχουν δίκιο. Η χώρα έχει εκτροχιασθεί: δεν παράγει, έχει χάσει τη βιομηχανία της, αυτή την εποχή χάνει τη βιομηχανία της, η ανταγωνιστικότητά της έχει βυθισθεί και όμως επιμένει να ακολουθεί τη μακάβρια απάθεια των επιβατών του Τιτανικού.
Είτε το θέλουμε, είτε όχι, η χώρα νοιώθει την κάννη του πιστολιού στον κρόταφό της. Όσο πιο γρήγορα κινηθεί στη λήψη σκληρών -και δυστυχώς αντιλαϊκών- μέτρων, τόσο πιο γρήγορα και κυρίως, με μικρότερο δημοσιονομικό και ψυχολογικό κόστος, θα επανέλθει στην ομαλότητα.


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text