Πτωτικό ξεκίνημα για ΕΤΕ – Απογοήτευση για Τράπεζα Πειραιώς

Με 2,397 δισεκατομμύρια μετοχές σε κυκλοφορία βρίσκεται από σήμερα η Εθνική Τράπεζα, μετά το reverse split των προηγούμενων ημερών και την αποκοπή του δικαιώματος που έγινε σήμερα.

Μετά κόπως και βασάνων (και αρκετής προσπάθειας στο τέλος), η μετοχή εμφάνισε άνοδο κατά 0,88% (έκλεισε στα 4,57 ευρώ), ενώ η μέση σταθμισμένη τιμή διαπραγμάτευσης σήμερα έφθασε στα 4,50 ευρώ. Το ξεκίνημα, στην ουσία, ήταν κακό. Όμως, ακόμη πιο κακό ήταν για το δικαίωμα στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.

Το δικαίωμα, θεωρητικά αποτιμήθηκε στα 4,45 ευρώ. Άνοιξε στα 0,75 ευρώ (!), έκανε υψηλό ημέρας στα 3,11 και έκλεισε στα 1,60, σημειώνοντας απώλειες (από τη θεωρητική τιμή) κατά 64,04%.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της αλλοπρόσαλης συμπεριφοράς των τραπεζικών μετοχών κατά το τελευταίο διάστημα. Μία συμπεριφορά που έχει μετατρέψει την αγορά μας σε καζίνο. Και, ως γνωστό, στο καζίνο συνήθως χάνεις...

Με βάση το σημερινό κλείσιμο, η Εθνική Τράπεζα έχει κεφαλαιοποίηση 7,617 δισεκατομμύρια ευρώ και σχέση P/BV ίση με 1,44 (κανονικά, οι νέες μετοχές θεωρείται ότι «εκδίδονται» μετά το πέρας της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Όμως, καθώς η έκδοση είναι εγγυημένη, θεωρούμε ότι έχουν ήδη εκδοθεί – άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων της αύξησης έχει ήδη δοθεί στις τράπεζες με τη μορφή της προκαταβολής).

Το μέλλον; Το μέλλον της Εθνικής Τράπεζας δεν είναι ευοίωνο. Τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Βέβαια, η Εθνική θα προβάλλει το γεγονός ότι έχει (μη χρηματοοικονομικές) υπεραξίες (και όντως έχει), έχει τρόπους να αυξήσει την καθαρή της θέση στο προσεχές μέλλον και ενδεχόμενα να έχει. Όμως, αυτή τη στιγμή, η μετοχή πιέζεται από τα (αρχικά) αρνητικά ίδια κεφάλαιά της και την υψηλή σχέση P/BV.

Συμφέρει σήμερα να λάβει κάποιος μέρος στην αύξηση του μ.κ. της Τράπεζας; Το premium της τιμής της μετοχής σήμερα (4,57) σε σχέση με την τιμή της αύξησης, είναι μόλις 6,5%. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, η μετοχή βρέθηκε ακόμη και κάτω από την τιμή της αύξησης (4,25 ευρώ). Το μόνο που ενδεχόμενα να αξίζει είναι τα warrants, τα οποία ενδέχεται να υπόσχονται κέρδη στο μέλλον. Όμως, ακόμη και αυτά, έχουν μία μέση αξία κτήσης (μέσος όρος κτήσης των εκδόσεων στα επόμενα 4,5 χρόνια) που βρίσκεται στα 4,62 ευρώ. Αυτό μειώνει σημαντικά την τιμή του warrant.

Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, είναι πολύ πιθανό, κάποιος να βρει αρκετές μετοχές στην αγορά, σε τιμή ίση ή και κάτω από την τιμή της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Ενδεχόμενα μετά το τέλος της αύξησης.

Κατακρήμνιση σημειώθηκε στην τιμή της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς, όπως ήταν άλλωστε λογικό, μετά από τη χθεσινή ανακοίνωση των όρων της αύξησης.

Για το ζήτημα αυτό έχουμε εκφραστεί.

Θέλουμε να εξετάσουμε εάν μπορεί η τιμή της μετοχής να υποχωρήσει κάτω από τα 0,17 ευρώ της αύξησης (1,70 μετά το reverse split).

Με βάση τη σημερινή τιμή κλεισίματος, η τιμή του δικαιώματος είναι μόλις 0,015 ευρώ, ή 0,15 λεπτά μετά το reverse split. Το ζήτημα όμως είναι ότι η προσφορά των δικαιωμάτων θα είναι πολύ μεγάλη. Το γεγονός ότι, για να εξαντλήσει κάποιος τα δικαιώματά του, θα πρέπει να καταθέσει 60,6 ευρώ για κάθε μία παλαιά μετοχή, σημαίνει ότι θα υπάρξει ένας τεράστιος αριθμός προσφοράς δικαιωμάτων. Βέβαια, θα παρατηρηθεί και το φαινόμενο ότι, πολλοί απλά δε θα μπουν καν στον κόπο για να πουλήσουν τα δικαιώματά τους!

Συνεπώς, μέσα σ’ αυτό το αρνητικό κλίμα, είναι πολύ πιθανό η μετοχή να υποχωρήσει κάτω από τα 1,70 ευρώ (μάλιστα, η τιμή 1,70 επιδέχεται πίεσης, σε αντίθεση με το 0,17), έστω και για μικρό χρονικό διάστημα.

Από την άλλη πλευρά, η σχέση Ρ/BV της Τράπεζας, θα φθάνει στο 0,89 στοιχείο το οποίο ίσως να μη δημιουργεί πιέσεις.

Παράλληλα, ακόμη και εάν εκδοθούν warrants (και θα εκδοθούν, αντιστρόφως ανάλογα με την κάλυψη της αύξησης από ιδιώτες), η μέση τιμή τους θα φθάνει στα 1,8747 ευρώ, κάτι που θα μειώνει σημαντικά την αξία τους.

Βεβαίως, από όλα τα παραπάνω, μας διαφεύγει ένα πράγμα: Ότι οι τράπεζες θα είναι πλήρως ανακεφαλαιοποιημένες και θα στέκονται πολύ καλύτερα στην εγχώρια και –κυρίως- τις διεθνείς αγορές. Και ότι θα έχουν αρκετούς νέους (στρατηγικούς) μετόχους. Και ότι θα έχει αποβληθεί πλέον η μέχρι σήμερα αρνητική ψυχολογία και αβεβαιότητα. Από την άλλη πλευρά παράλληλα, θα έχουν και όλα τα σημερινά αρνητικά που σέρνει μαζί της η προβληματική οικονομία μας: περιβάλλον αρνητικής ή χαμηλής ανάπτυξης, επισφάλειες και πιθανή νομοθετική ρύθμιση για νέο κούρεμα, των δανείων τους αυτή τη φορά.

Το τελικό συμπέρασμα, βασίζεται λίγο σε μία φιλοσοφική θεώρηση (οι αγορές βέβαια δεν αγαπούν τις φιλοσοφίες): Οι κοινωνίες δεν πεθαίνουν ποτέ. Και όταν δεν πεθαίνουν, αναπτύσσονται. Και την ανάπτυξη μίας κοινωνίας, τη συνοδεύει η ανάπτυξη των τραπεζών. Συνεπώς, μακροχρόνια, πάμε καλά. Βραχυχρόνια, υπάρχει προβληματισμός. Και με βάση όσα έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες, υπάρχει και απογοήτευση.

Όμως, όλο αυτό που ζούμε σήμερα, ήταν ένα «πικρό ποτήρι» που έπρεπε να πιούμε και που ξέραμε ότι θα πιούμε. Ευτυχώς, τελειώνει...