Οι οικονομίες των BRIC αναπτύσσονται ταχύτερα απ' ότι είχε αρχικά προβλεφθεί

Τον Οκτώβριο του 2003, οι αναλυτές Dominic Wilson και Roopa Purushothaman του αμερικανικού επενδυτικού οίκου Goldman Sachs, δημοσίευσαν μία πρωτοποριακή μελέτη με τίτλο "Dreaming With BRICs: The Path to 2050" ("Ονειρευόμενοι με τις BRIC: Το μονοπάτι προς το έτος 2050").
Ήταν η πρώτη φορά που ο ευρύτερος επενδυτικός κόσμος γνώριζε το αρκτικόλεξο "BRIC", το οποίο εννοούσε τα τέσσερα μεγάλα και ταχέως αναπτυσσόμενα κράτη που πρόβαλαν τότε στο παγκόσμιο οικονομικό προσκήνιο: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα.

Η μελέτη των αναλυτών της Goldman Sachs είχε σα βασική θέση ότι, κατά τη διάρκεια των επομένων 50 ετών, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα (δηλαδή οι οικονομίες BRIC) θα εξελίσσονταν σε πολύ μεγαλύτερες και σημαντικότερες δυνάμεις στο σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας και προέβλεπαν ότι οι μεταβολές που θα συνέβαιναν στα χρόνια που θα ακολουθούσαν, θα ανέτρεπαν τα μέχρι τότε γνωστά διεθνή οικονομικά δεδομένα και θα δημιουργούσαν μία νέα "οικονομική" (και βεβαίως και πολιτική) τάξη στη διεθνή οικονομική σκηνή.

Η μελέτη αυτή υπήρξε η αφετηρία νέων θεωρήσεων για τις εξελίξεις στη διεθνή οικονομία, ενώ η δημοσιοποίηση των εντυπωσιακών στοιχείων που κατέγραφε, έστρεψε μόνιμα το ενδιαφέρον των οικονομικών αναλυτών και των επενδυτών προς τις τέσσερις αυτές χώρες, αλλά και σε έναν ακόμη αριθμό αναπτυσσόμενων κρατών, τα οποία είχαν τα χαρακτηριστικά των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και αριθμητικά μεγάλου και ηλικιακά νέου πληθυσμού.

Η μελέτη της Goldman Sachs είναι διαθέσιμη για τους χρήστες του eurocapital.gr, στη σελίδα Οικονομία --> BRIC και βρίσκεται ως συνημμένη στο δεξί τμήμα του παραθύρου.

Σήμερα, περίπου 6,5 χρόνια αργότερα, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε μερικές από τις προβλέψεις που είχαν διατυπωθεί τότε και να δούμε εάν επιβεβαιώνονται μέχρι σήμερα, καθώς επίσης και το ποιά είναι η θέση των κρατών BRIC σήμερα, σε σχέση με τις παλαιότερες προβλέψεις για την εξέλιξή τους.

Μερικά από τα -πολλά- συμπεράσματα που κατέληγε η μελέτη του 2003, είχαν ως εξής:
- Σε λιγότερο από 40 χρόνια, οι 4 οικονομίες των BRIC, αθροιστικά θα είναι μεγαλύτερες από τις 6 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου (G-6) κατά το 2003 (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία).
- Το αθροιστικό ΑΕΠ των BRIC, κατά το 2003 αποτελούσαν μόλις το 15% του αθροιστικού ΑΕΠ των 6 μεγαλύτερων οικονομιών.
- Μέχρι το 2025, το ΑΕΠ των BRIC θα φθάνει στο 50% του ΑΕΠ των G-6.
- Από τις G-6 του 2003, μόνον 2, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία θα ανήκουν στην ομάδα αυτή κατά το 2050.

Κατά τα φαινόμενα, τα παραπάνω συμπεράσματα φαίνεται ότι θα ξεπερασθούν πολύ πιο γρήγορα απ' ότι προβλεπόταν το 2003.
Ήδη, με βάση τα στοιχεία του 2008, το αθροιστικό ΑΕΠ των BRIC έφθανε στο 28,9% του ΑΕΠ των G-6. Με βάση τις εκτιμήσεις για το 2009 το ΑΕΠ των BRIC φθάνει στο 32% του ΑΕΠ των G-6. Εκτιμάται ότι το ποσοστό αυτό θα φθάσει στο 34% κατά το 2010, ενώ ο "στόχος" του 50% θα επιτευχθεί μεταξύ του 2019 και 2020, δηλαδή 5 ή 6 χρόνια ταχύτετα απ' ότι είχε εκτιμηθεί κατά το 2003.

Όμως, και οι επί μέρους επιδόσεις των BRIC κατά τα φαινόμενα κινούνται ταχύτερα απ' ότι είχε αρχικά προβλεφθεί. Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη του 2003 προέβλεπε ότι:

- Το ΑΕΠ της Κίνας θα ξεπεράσει το ΑΕΠ της Μεγ. Βρετανίας το έτος 2006 (ξεπεράσθηκε το 2005), το ΑΕΠ της Γερμανίας το έτος 2008 (ξεπεράσθηκε το 2007), το ΑΕΠ της Ιαπωνίας το έτος 2015 και το ΑΕΠ των ΗΠΑ το 2041. Ήδη, με βάση τις προβλέψεις για την εξέλιξη του ΑΕΠ της Κίνας και της Ιαπωνίας για τα έτη 2010 και 2011, εκτιμάται ότι η Κίνα θα ξεπεράσει την Ιαπωνία στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, είτε στα τέλη του 2010, είτε στις αρχές του 2011. Παράλληλα, η νεότερη πρόβλεψη για την υπέρβαση του ΑΕΠ των ΗΠΑ αναφέρει το έτος 2036, πρόβλεψη η οποία είναι πολύ πιθανό να αναθεωρηθεί και πάλι, μετατοπίζοντας το έτος της υπέρβασης σε νωρίτερο χρόνο.
Ενώ οι προβλέψεις για την εξέλιξη του ΑΕΠ της Κίνας για την πενταετία 2005-2010 ανέφεραν μέση ετήσια αύξηση κατά 7,2%, η αύξηση που πέτυχε η κινεζική οικονομία για την περίοδο αυτή, παρά την κρίση του 2008, ξεπερνά το 9,5%.

Μία άλλη χώρα που κινείται σημαντικά ταχύτερα από τις προβλέψεις του 2003, είναι η Βραζιλία. Τότε, η χώρα είχε ΑΕΠ (σε δολάρια ΗΠΑ του 2003) ύψους 468 δισ., ενώ ήδη κατά το 2008, το ΑΕΠ της έφθασε στα 1.595 δισ. δολάρια (δολάρια του 2008). Βεβαίως, ένα μέρος της διαφοράς οφείλεται και την υποτίμηση του δολαρίου κατά τα έτη που μεσολάβησαν. Όμως, εάν συγκρίνουμε το ΑΕΠ της Βραζιλίας με το ΑΕΠ των ΗΠΑ και της Γερμανίας κατά το 2003, θα δούμε ότι αυτό έφθανε στο 3,5% του ΑΕΠ των ΗΠΑ και στο 21,1% του ΑΕΠ της Γερμανίας. Στα τέλη του 2008, οι σχέσεις αυτές είχαν διαμορφωθεί στο 11,1% και στο 43,7% αντίστοιχα.

Οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ανάπτυξη των BRIC κατά το 2010 αναφέρουν αύξηση του ΑΕΠ κατά 10,0% για την Κίνα, 7,7% για την Ινδία, 4,7% για τη Βραζιλία και 3,6% για τη Ρωσία. Για το 2011 αναφέρουν 9,7% για την Κίνα, 7,8% για την Ινδία, 3,7% για την Βραζιλία και 3,4% για τη Ρωσία.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες παραδείγματα τα οποία όλα συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα: Η μελέτη της Goldman Sachs, που με τη δημοσίευσή της στα τέλη του 2003 είχε προκαλέσει εκπλήξεις στη διεθνή επενδυτική κοινότητα και η οποία από πολλούς τότε είχε θεωρηθεί ως "αποκύημα οικονομικής φαντασίας", μόλις λίγα χρόνια αργότερα, εμφανίζεται ως "ξεπερασμένη". Αυτό αποδεικνύεται με βάση τα στοιχεία του 2008, συμπέρασμα το οποίο θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο όταν σε λίγο καιρό οριστικοποιηθούν τα στοιχεία του ΑΕΠ για το έτος 2009.

Οι εξελίξεις τρέχουν πολύ πιο γρήγορα απ' ότι είχαν εκτιμήσει οι τολμηροί αναλυτές της Goldman Sachs στα τέλη του 2003! Και βρισκόμαστε μόνον στην αρχή του εξεταζόμενου διαστήματος (2003 - 2040). Σήμερα είναι σαφές ότι τα όσα περιγράφονταν τότε, θα πραγματοποιηθούν πολύ πιο γρήγορα. Και μάλλον, όχι με την ίδια σειρά που είχε προβλεφθεί. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η Κίνα κινείται πιο δυναμικά απ' ότι είχε εκτιμηθεί, η Βραζιλία επίσης αποτελεί μία ευχάριστη έκπληξη, η Ινδία κινείται σύμφωνα με τους ρυθμούς που είχαν προβλεφθεί, ενώ η Ρωσία δείχνει να αντιμετωπίζει πρόσκαιρα προβλήματα, καθώς επηρεάσθηκε πολύ περισσότερο -απ' ότι τα υπόλοιπα τρία κράτη- από την πρόσφατη οικονομική ύφεση.

Και βεβαίως, το "ποτάμι δε γυρίζει πίσω". Η διεθνής οικονομία μεταβάλλεται. Και καλεί και εμάς να μεταβάλλουμε την οπτική μας και την επενδυτική μας στρατηγική.