Αυξήθηκαν κατά 166 εκατ. σε δύο μήνες τα φέσια του δημοσίου προς ιδιώτες

Από τη Δήμητρα Καδδά.   Μέσα στο δίμηνο Απριλίου - Ιουνίου αυξήθηκαν κατά 166 εκατ. ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς ιδιώτες. Ουσιαστικά την πίεση προκαλούν οι επιστροφές φόρων (τουλάχιστο με βάση τα στοιχεία που δημοσιεύει σε μηνιαία βάση το ΥΠΟΙΚ και δείχνουν μόνο ένα μέρος του συνολικού προβλήματος).

Τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ που ανακοινώθηκαν χθες δείχνουν ότι οι οφειλές έφταναν στο τέλος Ιουνίου (πριν δηλαδή την καταβολή του επόμενου πακέτου δόσεων από τον ESM) στα 5,132 δισ. ευρώ έναντι 5,067 δισ. ευρώ στο τέλος Μαΐου και 4,968 δισ. ευρώ στο τέλος Απριλίου.

Ο λογαριασμός στις οφειλές των υπουργείων και των υπόλοιπων φορέων του ευρύτερου δημοσίου προς συμβασιούχους, προμηθευτές και άλλους δικαιούχους μεταβλήθηκε οριακά, ενώ αντιθέτως η αύξηση στις εκκρεμείς επιστροφές φόρων ήταν ορατή.

Τα στοιχεία που ανακοινώνει το ΥΠΟΙΚ περιλαμβάνουν ένα μέρος από τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς τρίτους που δεν εξοφλήθηκαν μετά την παρέλευση 90 ημερών από την ημερομηνία οφειλής.

Δεν περιλαμβάνουν δύο βασικές κατηγορίες: τις εκκρεμείς αιτήσεις για συνταξιοδοτήσεις/εφάπαξ και μία σειρά από εκκρεμείς επιστροφές φόρων (δεν καταγράφονται όσες δεν έχει εκδοθεί και εκκαθαριστεί το σχετικό ΑΦΕΚ μέχρι και το τέλος του μήνα αναφοράς, επιστροφές από τα Τελωνεία και ειδικά για τις κατηγορίες ΕΦΚ και ΦΠΑ σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία, αλιευτικά σκάφη και πλοία καθώς και όποιες επιστροφές πραγματοποιούνται από τα Τελωνεία και αφορούν ιδιώτες ή ελεύθερους επαγγελματίες).

Οι μετρήσεις της Κομισιόν και η αύξηση της κρατικής δαπάνης

Η Επιτροπή στην έκθεση συμμόρφωσης του Μαΐου "μετρά" όλες αυτές τις παραπάνω "αφανείς" κατηγορίες. Και έτσι υπολόγισε τις οφειλές του κράτους προς ιδιώτες στο τέλος Απριλίου σε 6,560 δισ. ευρώ.

Πλέον ο "λογαριασμός" αυτός, στο "ορατό" του τουλάχιστο πεδίο (αφού δεν υπάρχουν νεότερα στοιχεία για τις υπόλοιπες κατηγορίες) αυξήθηκε κατά 166 εκατ. ευρώ.

Το ζήτημα, δεν έχει επιπτώσεις μόνο για την αγορά. Έχει επιπτώσεις και για τα κρατικά ταμεία που θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερο ποσό ως κρατική συνεισφορά, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Οι νέοι όροι του ESM

H ρήτρα που έχει αποδεχθεί η ελληνική πλευρά κατά την απόφαση του Ιουλίου από τον ESM για την καταβολή των υποδόσεων των 1,6 δισ. ευρώ της δεύτερης αξιολόγησης είναι ότι θα μετράται η απομείωση των οφειλών με βάση υπολογισμού την επίδοση του Απριλίου.

Υπενθυμίζεται ότι με βάση αυτήν την απόφαση του ESM δεν είναι δεδομένα τα 8,5 δισ. ευρώ της δεύτερης αξιολόγησης. Είναι το μέγιστο ποσό το οποίο μπορεί να διατεθεί στην Ελλάδα.

Δεδομένο είναι ότι δόθηκαν 6,9 δισ. ευρώ στον ειδικό λογαριασμό για το χρέος και ακόμη 800 εκατ. ευρώ σε ένα ξεχωριστό λογαριασμό για τη μείωση τον οφειλών του κράτους προς ιδιώτες.

Ωστόσο, τόσο αυτά τα 800 εκατ. ευρώ της πρώτης υποδόσης όπως και τα επιπλέον 800 εκατ. ευρώ που μπορούν να έρθουν από την 1η Σεπτεμβρίου και μετά (και είναι διαθέσιμα έως τις 31 Οκτωβρίου) διέπονται από ειδικούς όρους που προβλέπουν ακόμη και την επιστροφή/μη διανομή τους.

Το αν θα έρθουν στα κρατικά ταμεία τα επόμενα 800 εκατ. ευρώ και το πότε αυτό θα γίνει, εξαρτάται από μία νέα ρήτρα που ορίζει ότι θα πρέπει να μειωθούν οι συνολικές οφειλές του Κράτους προς ιδιώτες όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο τέλος Απριλίου κατά 150% σε σχέση με το ύψος της δόσης.

Δηλαδή από τα 6,5 δισ. ευρώ περίπου (οφειλές τέλος Απριλίου κατά την ΕΕ) θα πρέπει να μειωθούν σύμφωνα με την απόφαση του ESM κατά 1,2 δισ. ευρώ (σ.σ. δηλαδή κατά 800 εκατ. ευρώ από τα χρήματα της υπόδοσης και κατά άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ από Κρατικό χρήμα).

Και έτσι, η αξία των εκκρεμών οφειλών (με βάση την μέτρηση της Επιτροπής) θα πρέπει να υποχωρήσει σε 5,3 δισ. ευρώ περίπου. Μάλιστα αυτό θα πρέπει να το αποδείξουν οι ελληνικές αρχές στέλνοντας μηνιαίως στοιχεία στον ESM και στα άλλα αρμόδια όργανα της ΕΕ.

Η παραπάνω νέα ρήτρα (σ.σ. μέχρι σήμερα η Ελλάδα απλά όφειλε να πληρώνει το 80% της δόσης που έχει λάβει χωρίς υποχρέωση δικής της συμμετοχής) σημαίνει ότι το ποσό το οποίο θα πρέπει να ξεπληρώσει η κυβέρνηση ενδεχομένως να ξεπεράσει το 1,2 δισ. ευρώ.

Δηλαδή, αν τα 166 εκατ. ευρώ της αύξησης των οφειλών το δίμηνο Απριλίου-Ιουνίου δεν αντισταθμίζεται με κάποια μείωση στα "αφανή" χρέη, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να βάλει από την τσέπη της (από τα κρατικά ταμεία δηλαδή) όχι 400 εκατ. ευρώ αλλά πάνω από 550 εκατ. ευρώ

Πηγή: capital.gr

22