1918-2018: οι (δυσοίωνες) αναλογίες...
Του Π. Κ. Ιωακειμίδη.
Το νέο έτος, 2018, σημειώνει την εκατοστή επέτειο του τέλους του «μεγάλου πολέμου», του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. «Την ενδεκάτη ώρα, της ενδεκάτης ημέρας, του ενδεκάτου μήνα», δηλαδή στις 11 η ώρα, στις 11 Νοεμβρίου του έτους 1918 υπογράφτηκε σ' ένα βαγόνι τρένου στο Compiegne της Γαλλίας η συνθηκολόγηση (armistice) με την οποία τερματίστηκε ο τετραετής πόλεμος που ρήμαξε κυριολεκτικά την Ευρώπη. Η Ευρώπη «υπνοβάτησε» στον πόλεμο (Ch. Clark, The Sleepwalkers, How Europe Went to War in 1914, Penguin, 2012) μετά την τραγική δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστρίας Φρ. Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας φον Τσότεκ (την Κυριακή 28 Ιουνίου 1914) στο Σαράγεβο από τον εθνικιστή Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Ο πόλεμος αυτός υπήρξε «η πρώτη μείζονα καταστροφή του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη, από την οποία προέκυψαν όλες οι άλλες μετέπειτα καταστροφές». Ο πόλεμος ενέπλεξε 65 εκατομμύρια στρατιωτικό προσωπικό, προκάλεσε είκοσι (20) εκατομμύρια συνολικά νεκρούς, είκοσι ένα (21) εκατομμύρια τραυματισμένους και οδήγησε στη διάλυση τριών αυτοκρατοριών. Είχε συνέπειες για όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, από τη Βρετανία και τη Ρωσία, μέχρι την Ελλάδα (Διχασμός, κ.λπ.).
Εκατό χρόνια μετά γνωρίζουμε βεβαίως ότι η δολοφονία στο Σαράγεβο ήταν απλώς η αφορμή. Η βαθύτερη αιτία του πολέμου, ο πραγματικός λόγος που οδήγησε σε αυτή τη μαζική ευρωπαϊκή σύγκρουση και καταστροφή βρίσκεται σ' ένα κεντρικό, διαχρονικό σύνδρομο, ή καλύτερα σε μια παγίδευση, στην παγίδευση που οδήγησε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, στη σύγκρουση Αθήνας και Σπάρτης (431-404 π.Χ.) και που κατέγραψε/ανέλυσε/αξιολόγησε με μοναδική, απαράμιλλη διεισδυτικότητα ο Θουκυδίδης, ως «κτήμα εσαεί». Πρόκειται για την περίφημη «παγίδευση του Θουκυδίδη» (Thucydides's trap), που λέει ότι όταν μια ανερχόμενη δύναμη απειλεί μια ήδη κυριαρχούσα δύναμη, τότε οδηγούμεθα (πιθανότατα) σε σύγκρουση, καθώς η κυριαρχούσα δύναμη επιχειρεί μέσα από τη σύγκρουση να αποτρέψει την άνοδο της νέας δύναμης. Στην περίπτωση του Πελοποννησιακού Πολέμου η ανερχόμενη δύναμη ήταν η Αθήνα και κατά κάποιον τρόπο η κυριαρχούσα η Σπάρτη, η οποία κατέφυγε στη σύγκρουση από τον φόβο εκτοπισμού από τη θέση της. Στην περίπτωση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η κυρίαρχη δύναμη ήταν βεβαίως η Βρετανία και η ανερχόμενη η Γερμανία. Και η δομική ανατροπή που απειλούσε να προκαλέσει στην κατανομή ισχύος, ισορροπίας, κ.λπ. οδήγησε τελικά στην αιματηρή, καταστροφική σύγκρουση για την Ευρώπη.
- H πετρελαϊκή απειλή και η Ελλάδα
- Ο επιχειρηματίας της πληροφορικής, το πάζλ εξαγορών της φούσκας και οι εκβιαστικές πρακτικές που έρχονται στο φως
- Το δημογραφικό χτυπάει την πόρτα των αγορών
- Επενδύσεις: Οι Έλληνες δεν βάζουν μυαλό
- Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα ελληνικό οικονομικό «θαύμα»
- Έρχεται η ώρα της κρίσης για την Ευρωζώνη – Το επόμενο σταυροδρόμι της ΕΚΤ
- Η ικανότητα κρίσης των χρηματιστηριακών αγορών
- Το επενδυτικό σχόλιο του κ. Γιάννη Σιάτρα, θα δημοσιευθεί, αύριο το πρωί, στις 9:00 πμ.
- Data centers: Ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν – Ο χάρτης της ελληνικής αγοράς
- Βιομηχανία: Βουτιά 7,4% στις τιμές παραγωγού στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο
- Δεύτερο «μέτωπο» στη ναυτιλία ο Ινδικός Ωκεανός μετά την Ερυθρά Θάλασσα - Η αύξηση περιστατικών πειρατείας προκαλεί ανησυχία
- Γιώργος Μυλωνάς (Alumil): Είμαι σε ομηρία από τους servicers- Πνίγουν τις υγιείς επιχειρήσεις
- Η ικανότητα κρίσης των χρηματιστηριακών αγορών
- Data centers: Ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν – Ο χάρτης της ελληνικής αγοράς
- Βιομηχανία: Βουτιά 7,4% στις τιμές παραγωγού στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο
- Δεύτερο «μέτωπο» στη ναυτιλία ο Ινδικός Ωκεανός μετά την Ερυθρά Θάλασσα - Η αύξηση περιστατικών πειρατείας προκαλεί ανησυχία
Σχόλια (0)
Σχολιάστε το άρθρο