«Οχι» σε ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή ως το ’22

Της Κατερίνας Σώκου.

Λήξαν θεωρείται το αίτημα για ηπιότερη από την προβλεπόμενη δημοσιονομική προσαρμογή μετά το τέλος του προγράμματος, τουλάχιστον έως το 2022. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν προτίθεται να ζητήσει μείωση του στόχου για τα μεσοπρόθεσμα πρωτογενή πλεονάσματα, στον απόηχο των προειδοποιήσεων Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Ωστόσο, το ΔΝΤ φέρεται την ίδια στιγμή να αμφισβητεί την επίτευξη του στόχου ήδη για το επόμενο έτος, κάτι που αν επιβεβαιωθεί θα φέρει πιο μπροστά κατά ένα χρόνο τα προληπτικό μέτρο για τη μείωση του αφορολογήτου και πιθανώς να «παγώσει» τα θετικά αναπτυξιακά μέτρα στα οποία προσβλέπει η κυβέρνηση.

Σε ερώτηση της «Κ» για το αν θα ζητήσει μείωση των πλεονασμάτων τα επόμενα χρόνια, το ΔΝΤ δεν θέλησε να σχολιάσει. Σύμφωνα όμως με πρώην αξιωματούχο του οικονομικού επιτελείου, «αυτό το ενδεχόμενο έχει τελειώσει» ήδη με την πρόβλεψη για προληπτικά φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα. Το ΔΝΤ μέχρι πρότινος επέμενε ότι πιο ρεαλιστικός θα ήταν ένας χαμηλότερος στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% του ΑΕΠ που προβλέπει η συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM), αντιπροτείνοντας 1,5% του ΑΕΠ.

Στενή παρακολούθηση

Στο πλαίσιο δε της συζήτησης για τη βιωσιμότητα του χρέους, είχε ζητήσει τη μείωση των μακροπρόθεσμων πρωτογενών πλεονασμάτων, καθώς έχει χαμηλότερες προσδοκίες από τους Ευρωπαίους για τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Πλέον, εστιάζει στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος και για τον λόγο αυτό παρακολουθεί στενά την εξέλιξη των μακροοικονομικών μεγεθών.

Το ΔΝΤ είχε αποδεχθεί ότι ο συμβιβασμός με τους Ευρωπαίους στα προληπτικά μέτρα έχει υφεσιακό χαρακτήρα βραχυπρόθεσμα, γι’ αυτό και αρχικά είχε ζητήσει να ληφθούν το 2019 και το 2020. Και αυτό, παρά τον διαρθρωτικό τους χαρακτήρα, που επιμένει ότι μακροπρόθεσμα θα συνεισφέρει στη βιώσιμη ανάπτυξη, με διεύρυνση της φορολογικής βάσης και μείωση του σχετικού βάρους των συντάξεων στον προϋπολογισμό. Η επίσπευσή τους, ωστόσο, αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη προτού αρχίσει να αποδίδει καρπούς, δημιουργώντας ερωτήματα για τις ακριβείς επιπτώσεις της στη βιωσιμότητα του χρέους. Οπως εκτιμά στην «Κ» ο επικεφαλής οικονομολόγος της Eurobank Τάσος Αναστασάτος, «τα υψηλά πλεονάσματα, παρότι μειώνουν το χρέος, στερούν δυναμική από την ανάπτυξη, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τη βιωσιμότητα του χρέους. Επιπλέον, η επίτευξή τους για μεγάλη σειρά ετών, με παράλληλη υψηλή ανάπτυξη, είναι αμφίβολη. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και με υψηλά πλεονάσματα, το ΔΝΤ θεωρεί ότι χρειάζεται περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους».

Προληπτικά μέτρα

Η παραίτηση λοιπόν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από τα χαμηλότερα πλεονάσματα, μεσοπρόθεσμα συνδέεται άμεσα με τα προληπτικά μέτρα, καθώς κάτι τέτοιο θα καταστεί απαραίτητο αν το ΔΝΤ δεν πεισθεί ότι μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι του ευρωπαϊκού προγράμματος. Απαντώντας, πάντως, σε δημοσιεύματα που ήθελαν το ΔΝΤ έτοιμο να ζητήσει την επίσπευση των μέτρων κατά ένα χρόνο, εκπρόσωπος του Ταμείου δήλωσε ότι «αναμένουμε ότι η συζήτηση για τις δημοσιονομικές προοπτικές της Ελλάδας το 2019 και τις πολιτικές (σ.σ. που θα ακολουθήσουν) θα λάβει χώρα με τις ελληνικές αρχές και τους Ευρωπαίους εταίρους τους επόμενους μήνες, στο πλαίσιο του ήδη αποφασισμένου χρονοδιαγράμματος. Εξακολουθούμε να εστιάζουμε στην εφαρμογή των πολιτικών του προγράμματος και στην ελάφρυνση του χρέους, οι οποίες είναι οι δύο προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση το προγράμματος του Ταμείου».

Πηγή: kathimerini.gr

24

Έντυπη\\\