Οι αναδυόμενες αγορές είναι σήμερα πιο ευάλωτες συγκριτικά με το 2008

Η άνοδος των αμερικανικών επιτοκίων δανεισμού στο 3,1%, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων επτά ετών, και η μεγάλη υποχώρηση των νομισμάτων πολλών αναδυόμενων αγορών έναντι του δολαρίου έχουν φέρει στο προσκήνιο αυτήν την ομάδα χωρών που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσαν σημαντικό προορισμό ξένων επενδυτών, λόγω των πολύ υψηλών αποδόσεων που προσέφεραν. Οικονομολόγοι επενδυτικών τραπεζών όπως η UBS και η Goldman Sachs επιμένουν ότι οι αναδυόμενες αγορές εξακολουθούν να προσφέρουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες, ωστόσο η γνωστή οικονομολόγος του Χάρβαρντ Κάρμεν Ράινχαρντ έχει διαφορετική άποψη. Υποστηρίζει ότι οι αναδυόμενες αγορές είναι σήμερα πιο ευάλωτες απ’ ό,τι ήταν στις δύο προηγούμενες περιόδους κρίσης: το 2008 και το 2013. Τότε τα χρηματιστήρια των αναδυόμενων αγορών είχαν υποχωρήσει, κατά μέσον όρο, κατά 64% και 17%, αντίστοιχα.

Σήμερα, οι αναδυόμενες αγορές έχουν υψηλότερο χρέος, είναι χειρότερη η εικόνα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών τους, βρίσκονται αντιμέτωπες με την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού παγκοσμίως, ενώ επιβραδύνεται η ανάπτυξη, λέει στο Bloomberg η Ράινχαρντ. «Οι αναδυόμενες αγορές είχαν ανακάμψει πολύ γρήγορα μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και αυτό οφειλόταν σε σημαντικό βαθμό στο ότι είχαν πολύ μικρό εξωτερικό χρέος», εξηγεί η Ράινχαρντ. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Fitch, το χρέος των αναδυόμενων αγορών έχει αυξηθεί από 5 τρισ. δολάρια το 2007 στα 19 τρισ. δολάρια το 2017. Τα δύο τρία του χρέους αυτού είναι σε ξένο νόμισμα, κυρίως σε δολάριο, και η ταυτόχρονη άνοδος των αμερικανικών επιτοκίων δανεισμού και του δολαρίου καθιστά την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους ακόμη πιο δύσκολη. «Η ιστορία με τον πληθωρισμό αφορά κυρίως τα επιτόκια δανεισμού και όχι τον πληθωρισμό αυτόν καθαυτόν. Οσο πιο πολύ αυξάνει (η Fed) τα επιτόκια δανεισμού, τόσο μεγεθύνεται η προσδοκία ότι θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο, και αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις για τις αναδυόμενες αγορές», λέει η Ράινχαρντ. «Αν σκληρύνει η αμερικανική νομισματική πολιτική και δεν ακολουθήσουν σε ανάλογο βαθμό άλλες μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες, θα ενισχυθεί το δολάριο. Αυτό είναι διπλό πλήγμα», εξηγεί η Ράινχαρντ.

Παράλληλα, καθώς γίνονται πιο ελκυστικά τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία, αυξάνονται οι εκροές κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές, που στη χειρότερη περίπτωση θα βρεθούν προ μιας ξαφνικής διακοπής της εξωτερικής χρηματοδότησης. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι από τους σημαντικότερους δείκτες για το πόσο ευάλωτη είναι μια αναδυόμενη (και όχι μόνο) οικονομία.

Πηγή: kathimerini.gr

26