Αρχική | Πολιτική | Κοινωνία | Νίκη Συροπούλου: Στόχος, μια ελληνική Σίλικον Βάλεϊ

Νίκη Συροπούλου: Στόχος, μια ελληνική Σίλικον Βάλεϊ

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Νίκη Συροπούλου: Στόχος, μια ελληνική Σίλικον Βάλεϊ

του Παλαιολόγου Γιάννη

Τον προσεχή Νοέμβριο θα λάβει χώρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μία ιδιαίτερη εκδήλωση: το Singularity Summit. Θα είναι το πρώτο συνέδριο που διοργανώνεται στην Ελλάδα υπό την αιγίδα του Singularity University, της δεξαμενής σκέψης που ίδρυσαν στη Σίλικον Βάλεϊ πρωτοπόροι της ψηφιακής τεχνολογίας όπως ο Πίτερ Ντιαμάντης και ο Ρέι Κούρτσβαϊλ.

Το πρόσωπο-κλειδί που πέτυχε αυτή τη συνέργεια είναι η Νίκη Συροπούλου. Μετά μία επιτυχημένη καριέρα στο marketing, σε πολυεθνικές και ελληνικές εταιρείες, αφού έφερε τον δημοφιλή θεσμό των διαλέξεων TED στην Ελλάδα στις απαρχές της κρίσης, φιλοδοξεί τώρα να εκθέσει τους Ελληνες –επιχειρηματίες, αλλά και ερευνητές, φοιτητές, «όλα τα στρώματα της κοινωνίας», όπως λέει– στις «εκθετικές τεχνολογίες».

Εχουμε βρεθεί στο καφέ του Μουσείου Μπενάκη στη Βασιλίσσης Σοφίας, για κάτι σαν πρωινό. Εχουμε κάτσει μέσα, γιατί η κουφόβραση στο μπαλκόνι είναι αλύπητη (και παραμονεύει για μία ακόμη μέρα η απειλή καταιγίδας). Τη ρωτώ τι σημαίνει για την Ελλάδα ότι μπαίνει στον χάρτη του Singularity (η λέξη σηματοδοτεί τη στιγμή κατά την οποία η τεχνητή νοημοσύνη θα ξεπεράσει, αλλά και θα συγχωνευθεί, με την ανθρώπινη).

Η κ. Συροπούλου μπαίνει κατευθείαν σε λειτουργία πωλήσεων. To Singularity Summit, εξηγεί, θα εστιάσει «στο πώς έχουν αλλάξει η κοινωνία και το επιχειρείν με την τεχνολογική πρόοδο των τελευταίων 30 ετών και στο πώς αυτό αφορά την Ελλάδα. Ο κόσμος τρέχει και αν δεν τρέξουμε κι εμείς, θα βρεθούμε σε μειονεκτική θέση. Η τράπουλα ξαναμοιράζεται. Με την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση αλλάζουν οι συνθήκες με τις οποίες κάποιος μπορεί να έχει αντίκτυπο και δημιουργούνται νέες ευκαιρίες για την Ελλάδα και τους Ελληνες επιχειρηματίες».

Η ιστορία του Γιαν Κουμ

Η διευθύντρια του Singularity Summit μιλά με ενθουσιασμό για τον «εκδημοκρατισμό της οικονομίας» που είναι σύμπτωμα της επέλασης της ψηφιακής τεχνολογίας. Μου αφηγείται την ιστορία του Γιαν Κουμ, του Ουκρανού προγραμματιστή που μετανάστευσε πάμπτωχος με τη μητέρα του στην Καλιφόρνια το 1992 σε ηλικία 16 ετών και το 2014 βρέθηκε στην 62η θέση της λίστας του Fortune με τους 400 πλουσιότερους Αμερικανούς. Ηταν η χρονιά που πούλησε την εταιρεία που είχε ιδρύσει στο Facebook – μία σχετικά δημοφιλή εφαρμογή που λέγεται WhatsApp...

«Ο πατέρας του είχε μείνει πίσω στην Ουκρανία και δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί του, ήταν πολύ υψηλό το κόστος», αναφέρει. «Ο Κουμ ασχολήθηκε με τις τηλεπικοινωνίες εξαιτίας αυτού του βιώματος – γιατί πίστευε ότι είναι δικαίωμα και των μη προνομιούχων να μπορούν να επικοινωνούν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Γιατί σας λέω αυτήν την ιστορία; Γιατί δείχνει πώς έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Παλιά, για να πετύχει κανείς ως επιχειρηματίας, έπρεπε να έχει πρόσβαση σε κεφάλαιο. Σήμερα η τεχνολογία προσφέρει τέτοια αφθονία εργαλείων που μπορεί κάποιος από μόνος του υλοποιήσει την επιχειρηματική του ιδέα».

Με ποιον τρόπο θα βοηθήσει το Singularity University το εγχώριο οικοσύστημα νεοφυούς επιχειρηματικότητας; Τι άλλες πρωτοβουλίες θα βάλει μπρος, πέρα από το συνέδριο του Νοεμβρίου; Και πόσο προσβάσιμο θα είναι το συνέδριο σε «ευρύτερα στρώματα», δεδομένου του κόστους συμμετοχής (500 ευρώ);

«Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Κατ’ αρχάς, το εννοούμε όταν λέμε ότι το συνέδριο απευθύνεται σε όλους – θέλουμε να ξεφύγουμε από τη λογική του σιλό, των συνεδρίων που απευθύνονται μόνο σε μία ειδικότητα. Πρέπει όλοι όσοι εμπλέκονται στην καινοτομία και στις δυνατότητες επιχειρηματικής της αξιοποίησης να δουν την ίδια εικόνα, το τοπίο του μέλλοντος. Το κόστος συμμετοχής είναι σημαντικό, αν και είναι το 1/4 ή λιγότερο σε σχέση με άλλα αντίστοιχα – του Μιλάνου ή του Βερολίνου. Επιπλέον, θα δώσουμε υποτροφίες και δωρεάν εισιτήρια –τα αποκαλούμε impact tickets– για κατηγορίες όπως ερευνητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, κυβερνητικά στελέχη, νέους επιχειρηματίες και γυναίκες επιχειρηματίες». Η ζωντανή μετάδοση του συνεδρίου μέσω Διαδικτύου, προσθέτει, θα είναι δωρεάν διαθέσιμη σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο και ερευνητικό κέντρο το ζητήσει.

Σχετικά με τις περαιτέρω πρωτοβουλίες, η κ. Συροπούλου αναφέρει ότι διοργανώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους εκδηλώσεις (salon events) που θα εστιάζουν και θα εμβαθύνουν σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα και τομείς της οικονομίας. «Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται σε συνεργασία με τον “Δημόκριτο”, που είτε προτείνει κάποιον δικό του επιστήμονα είτε μας υποδεικνύει κάποιον άλλον ειδικό. Εχουμε ήδη κάνει συνεδρίες για την ενέργεια, την τεχνητή νοημοσύνη, τη βιοτεχνολογία, το Internet of Things, το Big Data... Από τον Ιανουάριο κάνουμε κάθε μήνα από μία».

Η κ. Συροπούλου δεν διστάζει να μιλήσει για τον απώτερό της στόχο: την προαγωγή της Ελλάδας σε χώρα-εταίρο (country partner) του Singularity University. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε «τη δημιουργία εδώ ενός εκπαιδευτικού κέντρου εφάμιλλου της Σίλικον Βάλεϊ, όπου θα μπορεί κάποιος να κάνει το executive programme που κάνουν εκεί μία εβδομάδα, πληρώνοντας 14.000 δολάρια, σε λιγότερες μέρες, και πολύ φθηνότερα».

Το νυχτερινό, το στοίχημα με τον πατέρα της και η αισιοδοξία

Πώς βρέθηκε, όμως, ένα κορίτσι με επιχειρηματικά όνειρα από τη Θεσσαλονίκη, μετά μία σταδιοδρομία στο marketing –ως «επαγγελματίας ψεύτης», όπως λέει χαριτολογώντας– στον σημερινό της ρόλο, ως πρέσβειρα της υψηλής τεχνολογίας στη χώρα της;

«Πάντα με ενδιέφερε να ξεκλειδώσω τον κόσμο, να καταλάβω πώς λειτουργεί», αναφέρει. Κόρη αυτοδημιούργητου επιχειρηματία, ιδιοκτήτη λεβητοποιείου, στα 17 της αποφάσισε να ανοίξει την πρώτη της επιχείρηση, ένα windsurfing club. «Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι δεν το είχα σκεφθεί πολύ καλά και ότι δεν ήξερα γρι από επιχειρήσεις. Και κατάλαβα ότι χρειαζόταν να το σπουδάσω το αντικείμενο».

Το πρόβλημα ήταν ότι απείχε πολύ από το να είναι καλή μαθήτρια. «Πήγα λοιπόν στο νυχτερινό μεταλυκειακό, με σκοπό να μπω στο Οικονομικό της Νομικής. Θυμάμαι έπρεπε να γράψω Κοινωνιολογία 20. Χρησιμοποίησα όλη την κόλλα και όλο τον χρόνο. Η καθηγήτρια που ήρθε να το υπογράψει μου είπε “δεν τα πήγες καλά παιδί μου, έγραψες πολλά”. Πήρα όμως 20 και μπήκα – στο όριο». Στη συνέχεια, έχοντας βάλει στοίχημα με τον πατέρα της, έγινε πρότυπο φοιτήτριας, παίρνοντας δέκα σχεδόν σε όλα τα μαθήματα –«είχα στόχο, γι’ αυτό»– και δουλεύοντας σε δύο δουλειές (στην τράπεζα Chase Manhattan και βοηθός δύο καθηγητών της).

Δίψα για κάτι περισσότερο

Αλλά είχε αρχίσει να διψάει για κάτι άλλο. «Βαριόμουν, έψαχνα για κάτι περισσότερο».

Ταξίδεψε στην Κίνα και στην Ιαπωνία –στην Κίνα θα ξαναπήγαινε αρκετές φορές στα επόμενα χρόνια ως στέλεχος του «Σαράντη», οπότε την είδε σε όλα τα στάδια της ραγδαίας εξέλιξής της– και αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στις ΗΠΑ.

Εκεί ο πατέρας της έβαλε φρένο. «“Λεφτά για προίκα έχω” μου είπε, “για μεταπτυχιακό όχι”. Με ρώτησε αν ξέρω καμία γυναίκα διευθύντρια. Του είπα “εμένα σε δέκα χρόνια”». Χρειάστηκε κόπο, αλλά τελικά πείστηκε. «Ευτυχώς με είχε μάθει στη λογική του “να τυραννηθείς να το βρεις”, όχι του “έλα να σε φτιάξω”. Οπότε όταν το βρήκα, επέμεινα».

Μετά το MBA στο πανεπιστήμιο του Τέξας, η κ. Συροπούλου προσελήφθη από την Procter and Gamble στο τμήμα του marketing. Από εκεί μεταπήδησε στον «Σαράντη», γιατί «προτιμούσα να είμαι σε μία ελληνική εταιρεία, δεν μου άρεσε που έφευγαν τα κέρδη και πήγαιναν στην Αμερική. Και μπορούμε να κάνουμε κι εμείς στην Ελλάδα καινοτομία!».

Στην αμερικανικού τύπου αισιοδοξία της (το παροιμιώδες can-do attitude), λέει, συνέβαλε σημαντικά η μετεκπαίδευση που έκανε παράλληλα με την καριέρα της.

«Διαπραγματεύθηκα και πέτυχα να πηγαίνω κάθε χρόνο σε κάποιο πρόγραμμα καινοτομίας: Harvard, MIT, Northwestern. Αυτό μου έδωσε άλλη νοοτροπία – αφομοίωσα τη σημασία της αξιοκρατίας για την καινοτομία, και γλίτωσα από τη λογική του τύπου “στην Ελλάδα δεν γίνεται τίποτα”, “φταίει η γραφειοκρατία”, “φταίνε οι φόροι” και ούτω καθεξής. Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτό, να μη μας παρασύρει το τι ισχύει, σε μία πεποίθηση ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Να κινούμαστε βάσει του δικού μας ρυθμού».

Το ερώτημα

Οι εμπνευστές του Singularity μπορούν να χαρακτηριστούν «κυβερνο-ουτοπιστές» (η φράση ανήκει στον Εβγκένι Μορόζοφ) που πιστεύουν ότι η τεχνολογία θα λύσει τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, μία σειρά από σκάνδαλα και αποκαλύψεις έχει φωτίσει τη σκοτεινή πλευρά της ψηφιακής ουτοπίας. Πόσο συνειδητοποιημένο είναι το Singularity στη φιλοσοφία του σε σχέση με τους κινδύνους – για την ιδιωτικότητά μας, για την επικοινωνία, εντέλει για την αυτονομία και την ελευθερία μας; «Απολύτως συνειδητοποιημένο. Η τεχνολογία δεν έχει ηθική· ο άνθρωπος έχει – ή δεν έχει. Η πυρίτιδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σπάσει ένας βράχος, να ανοίξει ένας δρόμος και να φτάσει βοήθεια σε ένα χωριό, ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κατασκευαστεί μία βόμβα που θα ξεκληρίσει το χωριό».

Η συνάντηση

Βρεθήκαμε πρωί –αλλά όχι και τόσο πρωί– στο καφέ του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Κουμπάρη. Εγκλωβισμένοι στην έρημη πόλη μεταξύ πρωινού και μεσημεριανού, πήραμε δύο σάντουιτς με τυρί και γαλοπούλα, συν έναν εσπρέσο και έναν χυμό πορτοκάλι. Ο λογαριασμός κινήθηκε γραμμικά, μένοντας στα 17,10 ευρώ.

Oι σταθμοί της

1965

Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη.

1988

Αποφοίτηση από το Οικονομικό Νομικής του ΑΠΘ.

1993

Μεταπτυχιακό (MBA) από το University of Texas at Austin και ξεκινάει την καριέρα της στο Marketing στην εταιρεία Procter & Gamble.

1996

Αναλαμβάνει διευθύντρια marketing στον όμιλο Σαράντη.

2007

Παίρνει το βραβείο Breakthrough Product of the Year για την αμερικανική αγορά για δουλειά που έκανε για την Estée Lauder ΗΠΑ.

2010

Ιδρύει το TEDxAcademy στην Ελλάδα και παίρνει τη διάκριση Best Breed Branding Award από το TED.

2014

Γίνεται μέλος του Singularity University.

2017

Χρίζεται country director για το Singularity Summit Greece.

πηγή: kathimerini.gr

25


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text