Kατηγορούμενοι της υπόθεσης Folli Follie - Αντιμετωπίζουν ισόβια κάθειρξη, αλλά δεν προφυλακίζονται

Έξι μήνες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Folli Follie, ασκήθηκε ποινική δίωξη στα τρία μέλη της οικογένειας Κουτσολιούτσου (Δημήτριος, Αικατερίνη και Γεώργιος) που εμπλέκονταν στη διοίκηση της εταιρίας και σε ακόμη πέντε μελη του διοικητικού συμβουλίου και της Επιτροπής Ελέγχου. Επίσης, ασκήθηκε ποινική δίωξη και κατά ακόμη έξι στελεχών και συνεργατών της εταιρίας.

Η δίωξη γίνεται για κακουργηματικές πράξεις και συγκεκριμένα για “τα εγκλήματα της απάτης κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα κατ’ επάγγελμα κατά φυσικών προσώπων καθώς και κατά ΝΠΔΔ και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες κατ’ εξακολούθηση”. Η θέση των κατηγορουμένων γίνεται ακόμη πιο δύσκολη λόγω του ότι η δίωξη γίνεται με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/1950, αφού από τις πράξεις τους προκλήθηκε ζημιά στο Ελληνικό Δημόσιο.

Πρόκειται για την πιο σοβαρή περίπτωση σκανδάλου εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρίας, τουλάχιστον κατά τις τελευταίες δεκαετίες (Πιο σωστά, πρόκειται για την πιο σοβαρή περίπτωση σκανδάλου που έφθασε στη δικαιοσύνη, αφού άλλα σκάνδαλα -και κυρίως των ελληνικών τραπεζών αναφορικά με τις θέσεις τους στα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου κατά την περίοδο 2010 έως 2012- “καλύφθηκαν” και ουδέποτε έφθασαν στη δικαιοσύνη, παρά το ότι προκάλεσαν μία τεράστια καταστροφή στο Δημόσιο και το σύνολο της κοινωνίας). Ο τρόπος που -επί σειρά πολλών ετών- στήθηκε και εκδηλώθηκε η απάτη, ο τρόπος της αποκάλυψης της υπόθεσης (μέσω ενός μικρού αμερικανικού fund το οποίο απλά έκανε μία μικρή έρευνα για να επαληθεύσει τα όσα έλεγε επισήμως η εταιρία για τη θέση της και τα οικονομικά της μεγέθη), όσο και ο τρόπος του χειρισμού της από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τη Δικαιοσύνη, έδειξαν το πόσο πρόχειρα λειτουργούν κάποιοι “σοβαροί” Θεσμοί στην Ελλάδα, αλλά και το πόσο εύκολα μπορεί να εκδηλωθεί μία απάτη σε ένα καθεστώς αδιαφορίας και ανικανότητας των φορέων του χρηματοοικονομικού συστήματος της χώρας.

Σήμερα, η Δικαιοσύνη έρχεται να ρίξει στα “μαλακά” τους επιχειρηματίες, οι οποίοι ζημίωσαν χιλιάδες επενδυτές, αλλά και τη φήμη της χώρας, πέραν της οικονομικής ζημιάς του Δημοσίου. Με καθυστέρηση, μήνες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, δεσμεύτηκαν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των κατηγορουμένων. Και σήμερα δεν τους επιβάλλεται το μέτρο της προφυλάκισης, αλλά απλά ο περιορισμός της εξόδου από τη χώρα, παρά τον σοβαρό κίνδυνο διαφυγής που υφίσταται, αλλά και τον κίνδυνο της αλλοίωσης στοιχείων που θα βοηθήσουν στην αποκάλυψη της αλήθειας.

Επί δεκαετίες, όσοι ασχολούμαστε με το χρηματιστηριακό χώρο, γνωρίζουμε τί “κούφια λόγια” είναι οι λέξεις “εταιρική διακυβέρνηση” και τα θεσμοθετημένα όργανα της “Επιτροπής Ελέγχου” και του “Εσωτερικού Ελεγκτή” μίας εταιρίας. Γνωρίζουμε επίσης το πώς λειτουργούν οι πελατειακές σχέσεις μεταξύ μίας εταιρίας και των ορκωτών λογιστών ελεγκτών που επιλέγονται από την εταιρία και που πληρώνονται απ' αυτήν για να την ελέγξουν.

Οι κρίσεις, είναι πάντα ευκαιρία για αλλαγές, για ανατροπές και βελτιώσεις. Στην υπόθεση της Folli – Follie, θα έπρεπε να γίνει τέτοιος χειρισμός ώστε, πέραν από την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων, να “ταρακουνηθεί” το σύστημα και να καταλάβει ότι θα πρέπει να λειτουργήσει με εντιμότητα και κυρίως με σοβαρότητα. Μέχρι στιγμής, βλέποντας ότι προετοιμάζεται το έδαφος να πέσουν οι κατηγορούμενοι στα “μαλακά”, τα πράγματα δείχνουν ότι πάμε για “μία από τα ίδια”. Θα πληρώσουμε όλη τη ζημιά, χωρίς να κερδίσουμε κάποιο δίδαγμα. Όμως, έτσι δε θα φτιάξουμε ποτέ ούτε ένα σοβαρό επιχειρηματικό περιβάλλον, ούτε και μία σοβαρή κεφαλαιαγορά.

Διαβάστε το άρθρο της Αλεξάνδρας Γκίτση στο capital.gr με τίτλο “Καταπέλτης ο Εισαγγελέας για τους 14 της Folli Follie”, όπου περιγράφεται -με πολύ καλό τρόπο- η εξέλιξη της υπόθεσης.