Manu, entends-tu?

Απολογητικός, υποχωρητικός και εξαιρετικά λίγος, ο Εμμανουέλ Μακρόν στο αποψινό διάγγελμά του, το οποίο ίσως και να αποτελέσει σημείο καμπής στην πορεία του.
Αν κάποιος είχε ποτέ ακούσει τον στιβαρό και ευθυτενή Ντε Γκωλ να μιλάει προς τον γαλλικό λαό, ή τον Ζισκάρ Ντ' Εστέν, ή έστω τον Φρανσουά Μιττεράν, ακούγοντας απόψε τον Μακρόν, θα έκλεινε την τηλεόραση και θα του πέταγε το κατοστάρικο (η αύξηση που έδωσε απόψε ο Μακρόν στους κατώτερους μισθούς) στα μούτρα.
Αυτά παθαίνεις όταν, μέσα σε ένα κενό υποψηφίων, ή σε μία περίεργη στιγμή, αναθέτεις σε κάποιον άγνωστο ή πρωτάρη να σε κυβερνήσει. Μπορεί να σου βγει καλός, μπορεί όμως να σου βγει και ...Μακρόν.
Δε λέω, γλυκούλης είναι, με περίεργα γούστα για τις γυναίκες και τέλειος για να βγάλεις σέλφι μαζί του. Όμως, λίγος.
Μανού, το επόμενο Σάββατο, τα κίτρινα γιλέκα θα σε περιμένουν στους δρόμους του Παρισιού.

(Η φωτογραφία είναι από το σημερινό εξώφυλλο της γαλλικής εφημερίδας Liberation. Η μετάφραση του τίτλου: "Μανού (υποτιμητικό υποκοριστικό του Εμμανουέλ Μακρόν), ακούς; )