EuroCapital: Τα νέα κεφάλαια θα έρθουν -αν έρθουν- σε βάθος χρόνου. Τα νέα κεφάλαια θα έρθουν -αν έρθουν- σε βάθος χρόνου. ================================================================================ EuroCapital on 05/06/2019 01:20 Βασική θέση μας κατά τα τελευταία χρόνια ήταν ότι, οι κοινωνίες πάντα προσαρμόζονται στις επικρατούσες συνθήκες και σταδιακά, βρίσκουν τον τρόπο να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, να αναπτυχθούν και να προοδεύσουν. Αυτονόητο είναι ότι το ίδιο συμβαίνει και με την οικονομία που λειτουργεί μέσα σε μία κοινωνία. Από τα τέλη του 2016, υπήρχε η διαίσθηση ότι κάτι αλλάζει στη λειτουργία του κράτους, στην κοινωνία, στην οικονομία και -αντανακλαστικά- και στο Χρηματιστήριο. Η θέση μας ήταν σαφής από το Μάρτιο του 2018, όταν επαναλάβαμε την έκδοση του Χ&Α. Αναφέραμε ότι παρατηρείται μία σημαντική βελτίωση στις συνθήκες λειτουργίας των επιχειρήσεων και στην κερδοφορία τους, εξελίξεις που προκαλούσαν μία “δομική μετατόπιση” των τιμών των μετοχών προς υψηλότερα επίπεδα, στο μεγαλύτερο εύρος των εισηγμένων εταιριών. Στο ξεκίνημα του 2019, το σκηνικό της χρηματιστηριακής ανόδου είχε σχηματιστεί. Τουλάχιστον για όσους μπορούσαν να το δουν. Όπως επισημαίναμε, Υπήρχαν τέσσερις βασικοί λόγοι για τους οποίους η χρηματιστηριακή αγορά, κατά το 2019, θα ήταν ανοδική: α) η σαφής βελτίωση της οικονομίας, β) η άνοδος της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, γ) η αναγκαστική εξεύρεση λύσης στα προβλήματα λειτουργίας των τραπεζών και δ) οι εκλογικές αναμετρήσεις και το ενδεχόμενο να συμβεί πολιτική μεταβολή. Σήμερα, η εικόνα έχει “ξεδιπλωθεί” και είναι ξεκάθαρη σε όλους. Βεβαίως, ουδείς από τους παραπάνω παράγοντες ανόδου έχει ολοκληρωθεί ή έχει έστω αποσαφηνιστεί. Όμως, η τάση είναι εμφανής. Και οι αγορές βασίζονται στην προεξόφληση μιας υπόθεσης και όχι στην επέλευση του γεγονότος. Η χρηματιστηριακή αγορά υπήρξε θετική καθ’ όλο το 2019. Μάλιστα, είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου και οι 5 πρώτοι μήνες μιας χρονιάς ήταν ανοδικοί. Η δε τελευταία εβδομάδα του Μαΐου, μετά τις εκλογές της 26ης Μαΐου, υπήρξε εκρηκτική! Όμως, ακόμη δεν έχουν εισρεύσει νέα κεφάλαια στη χρηματιστηριακή αγορά. Αυτό δεν αποδεικνύεται μόνον από την αξία των συναλλαγών, η οποία μέχρι και τα μέσα Μαΐου κινούνταν καθημερινά σε ζοφερά επίπεδα που συνηθίσαμε στα χρόνια της κρίσης, αλλά και από άλλα, επίσημα, στατιστικά στοιχεία: Τα στατιστικά του Αποθετηρίου, μέχρι και το μήνα Απρίλιο, έδειχναν ότι δεν υπήρχε αξιοσημείωτη αύξηση στον αριθμό των επενδυτών που δραστηριοποιούνται, ή που επαναδραστηριοποιούνται στη χρηματιστηριακή αγορά. Ούτε από το εσωτερικό, ούτε -κυρίως- από το εξωτερικό. Και βέβαια, για να έρθουν “σοβαρά” μακροπρόθεσμα κεφάλαια από το εξωτερικό, πρέπει να βελτιωθούν κι άλλο η οικονομία και η αξιολογήσεις της. Παράλληλα, ούτε και από το χώρο των ελληνικών Αμοιβαίων Κεφαλαίων έχουν καταγραφεί νέες εισροές κεφαλαίων που θα κατευθυνθούν προς τη χρηματιστηριακή αγορά. Μέχρι πρόσφατα -καθώς δε γνωρίζουμε τί έγινε στο διάστημα μετά τις εκλογές- η αγορά κινείται -και ανεβαίνει- με την ανακύκλωση των ιδίων κεφαλαίων. Αυτό είναι και καλό, αλλά και κακό. Είναι καλό επειδή, αν η “ρηχή” μας αγορά ανεβαίνει με αυτό το ρυθμό χωρίς νέα κεφάλαια, μπορούμε να φανταστούμε τί θα γίνει όταν κάποια στιγμή έρθουν -και θα έρθουν- νέα κεφάλαια. Τα οποία βεβαίως δε θα έρθουν αύριο, αλλά ούτε και θα έρθουν μαζικά. Θα έρθουν σε βάθος χρόνου, ή καλύτερα, σε βάθος μερικών ετών. Αφού πρώτα αποδειχθεί ότι όντως η οικονομία κινείται θετικά και δεν αναπηδά απλώς μετά από 9 χρόνια ύφεσης. Αφού υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στο επενδυτικό κλίμα -όχι το επενδυτικό κλίμα του Χρηματιστηρίου, το οποίο διακυμαίνεται βραχυπρόσθεσμα- αλλά της οικονομίας. Και αφού υπάρξει ουσιαστικά μεγαλύτερη προσφορά τίτλων, επειδή όλα αυτά τα χρόνια η χρηματιστηριακή αγορά αποψιλώθηκε και οι επιλογές πλέον είναι ελάχιστες. Από την άλλη πλευρά, είναι κακό επειδή, αν δεν έρθουν νέα κεφάλαια ή αν αργήσουν, τότε η αγορά δε θα μπορέσει να σταθεί επί μακρόν στα υψηλότερα επίπεδα στα οποία σταδιακά ανεβαίνει. Θα φανεί η αδυναμία  και η γύμνια της. Ο παράγοντας του χρόνου είναι κρίσιμος και θα πρέπει να βιαστούμε. Γιάννης Σιάτρας