EuroCapital: Η καταπολέμηση μιας πανδημίας απαιτεί εμπιστοσύνη Η καταπολέμηση μιας πανδημίας απαιτεί εμπιστοσύνη ================================================================================ - on 27/10/2020 11:22 Των Thomas J. Bollyky, Sawyer Crosby, και Samantha Kiernan «Η κυβέρνηση υπάρχει για να μας προστατεύει τον έναν από τον άλλο», είπε [1] κάποτε περιφήμως ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, αλλά «ξεπερνά τα όριά της … με το να αποφασίζει να μας προστατεύσει από τον εαυτό μας». Όταν εφαρμόζεται σε πανδημικές απειλές, η άποψη του Ρέιγκαν είναι λανθασμένη, όπως και οι απόψεις πολλών πολιτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό που την έχουν υιοθετήσει. Αντιμέτωπες με έναν νέο, μεταδοτικό ιό, για τον οποίο δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία και κατά του οποίου οι άνθρωποι δεν έχουν προϋπάρχουσα ανοσία, ο μόνος τρόπος για τις κυβερνήσεις ώστε να προστατεύσουν αποτελεσματικά τους πολίτες τον έναν από τον άλλο είναι να τους πείσει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τους. Ειδικά στις ελεύθερες κοινωνίες, η επιτυχία αυτής της προσπάθειας εξαρτάται από την εμπιστοσύνη μεταξύ της κυβέρνησης και του λαού της. Ορισμένοι εθνικοί ηγέτες απέτυχαν να εκτιμήσουν την σημασία της ύπαρξης μιας κυβέρνησης που οι πολίτες εμπιστεύονται και ακούν. Αυτή η αποτυχία έχει συμβάλει σε τεράστιες διαφορές στις επιδόσεις των χωρών σε αυτήν την πανδημία και απειλεί να κάνει όλους λιγότερο ασφαλείς όταν εμφανιστεί η επόμενη πανδημία, όπως αναπόφευκτα θα συμβεί. ΜΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ Οι αποτελεσματικές θεραπείες για μολυσματικές ασθένειες αποτελούν μια πρόσφατη εξέλιξη στην ανθρώπινη ιστορία. Η ευρεία διαθεσιμότητα αντιβιοτικών και η ανάπτυξη των περισσότερων εμβολίων πραγματοποιήθηκαν μόλις μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι τακτικές που επικρατούν στην σημερινή προσπάθεια καταστολής του νέου κορωνοϊού, ωστόσο, είναι οτιδήποτε άλλο παρά καινούργιες: προστατευτικές μάσκες, καραντίνες, απομόνωση, και κοινωνική αποστασιοποίηση εμφανίστηκαν [2] ως απάντηση στην πανδημία του Μαύρου Θανάτου τον 14ο αιώνα. Η ανίχνευση επαφών προήλθε πριν από εκατό χρόνια, ως εργαλείο [3] για την παρακολούθηση της εξάπλωσης της σύφιλης μεταξύ των εργαζομένων του σεξ και των προστατών τους. Ιστορικοί όπως ο Mark Harrison [4] υποστήριξαν ότι η ανάγκη συντονισμού και επιβολής μέτρων όπως οι καραντίνες, η απομόνωση και η κοινωνική αποστασιοποίηση δημιούργησαν τις συνθήκες από τις οποίες προέκυψαν το σύγχρονο κράτος και οι μηχανισμοί της διακυβέρνησης. Για το σκοπό αυτό, οι ιταλικές πόλεις-κράτη δημιούργησαν τα πρώτα συμβούλια υγείας και ανέπτυξαν λεπτομερή πρωτόκολλα δημόσιας υγείας. Μια τακτική ναυτική παρουσία επέβαλλε τις καραντίνες. Οι κυβερνήσεις σε όλη την βορειοδυτική Ευρώπη μιμήθηκαν αργότερα την ιταλική προσέγγιση. Οι άλλως αρπακτικές ελίτ αναγκάστηκαν να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για την ζωή και την συλλογική ευημερία των ψηφοφόρων τους προκειμένου να προστατεύσουν τον εαυτό τους και το εργατικό δυναμικό τους. Αλλά το αντίστροφο ήταν επίσης αλήθεια: ο αγώνας ενάντια στις μολυσματικές ασθένειες βάθυνε την σχέση των ανθρώπων με την κυβέρνησή τους. Μέτρα όπως οι καραντίνες και οι κοινωνικές αποστάσεις πρέπει να εφαρμόζονται γρήγορα και με συνέπεια για να είναι αποτελεσματικά. Μόνο η κυβέρνηση μπορεί να το επιτύχει αυτό, και μόνο εάν οι ψηφοφόροι την εμπιστεύονται και την χρηματοδοτούν για να το κάνει. Η εμπιστοσύνη μπαίνει στην αλυσίδα σε κάθε κρίκο. Τα άτομα που ασθενούν πρέπει να αναφέρουν τα συμπτώματά τους στους εργαζομένους στον τομέα της υγείας, να προσδιορίσουν εκείνους με τους οποίους έχουν έρθει σε επαφή και να υποβληθούν σε απομόνωση και θεραπεία. Οι δυνητικά μολυσμένες επαφές τους πρέπει να τηρούν την καραντίνα. Για να λειτουργήσει αυτή η διαδικασία, το κοινό πρέπει να εμπιστευτεί την κυβέρνηση ότι γνωστοποιεί αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την έρευνά της για την επιδημία˙ το κοινό τότε πρέπει να αποδεχτεί τις συμβουλές και τις εντολές των κυβερνητικών αξιωματούχων σχετικά με μέτρα που θα αποτρέψουν την περαιτέρω εξάπλωση. Η υπόσχεση αξιόπιστων πληροφοριών και ικανής, υποστηρικτικής ιατρικής περίθαλψης είναι αυτό που πείθει όσους υποφέρουν από συμπτώματα να εμφανιστούν, ώστε να εντοπιστούν, να ιχνηλατηθούν, και να αντιμετωπιστούν τα νέα κρούσματα. ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΙΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ Κάποιος δεν χρειάζεται να επιστρέψει στα μεσαιωνικά χρόνια για να βρει παραδείγματα προηγούμενων καταρρεύσεων της κυβερνητικής εμπιστοσύνης που βοήθησαν να εξαπλωθούν οι λοιμώξεις. Οι θεωρίες συνωμοσίας και η έντονη απέχθεια για τις κυβερνητικές εντολές εμπόδισαν τις προσπάθειες για τον έλεγχο του ιού του Έμπολα κατά τους πρώτους μήνες της επιδημίας στην Δυτική Αφρική το 2014.   Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου από την πηγή (foreignaffairs - hellenic edition) εδώ