EuroCapital: Πώς μπορεί να επηρεασθεί το Χρηματιστήριο από τις -ενδεχόμενες- πρόωρες βουλευτικές εκλογές; Πώς μπορεί να επηρεασθεί το Χρηματιστήριο από τις -ενδεχόμενες- πρόωρες βουλευτικές εκλογές; ================================================================================ Γιάννης Σιάτρας on 01/11/2010 13:15 Μετά την τοποθέτηση του κ. Παπανδρέου για το ενδεχόμενο πραγματοποίησης πρόωρων εκλογών, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης κατά την περασμένη εβδομάδα, η χρηματιστηριακή αγορά υποχώρησε έντονα και μάλιστα, αυτό συνέβη σε μία φάση που οι διεθνείς αγορές κατέγραφαν ικανοποιητικές ανόδους. Η πτώση της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς έχει μία λογική. Οι αγορές απεχθάνονται την αβεβαιότητα. Και το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων βουλευτικών εκλογών, στην παρούσα κατάσταση της οικονομίας της χώρας, συνιστά μία μέγιστη αβεβαιότητα. Όμως, το ερώτημα είναι τί πραγματικά μπορεί να συμβεί στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Επειδή, τελικά τις αγορές (και τους δανειστές μας) δεν ενδιαφέρει το ποιός κυβερνά τη χώρα, αλλά το εάν η χώρα θα είναι ικανή να ξεπληρώσει τα χρέη της. Συνεπώς, το ζητούμενο από το αποτέλεσμα ενδεχόμενων βουλευτικών εκλογών δεν είναι το ποιό κόμμα θα κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών της Βουλής, αλλά ούτε καν εάν θα υπάρξει πλειοψηφία. Το ζητούμενο είναι εάν το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει από τις (ενδεχόμενες) βουλευτικές εκλογές θα μπορέσει να διαχειριστεί με επιτυχία την οικονομία της χώρας, ώστε να αποφύγει τη χρεοκοπία. Η οπτική αυτή, δίνει μία άλλη διάσταση στο ενδεχόμενο πραγματοποίησης πρόωρων βουλευτικών εκλογών και αναδύει το ερώτημα μήπως το ενδεχόμενο βουλευτικών εκλογών αντί να είναι “απευκταίο”, είναι τελικά το “ζητούμενο”; Γιατί θα μπορούσε όμως να συμβαίνει αυτό; Επειδή τελικά, θα αποδειχθεί ότι πέραν από τους λαϊκίστικους (παλαιο)κομματικούς βερμπαλισμούς της αντιπολίτευσης, αλλά και την απροθυμία της σημερινής Κυβέρνησης να διαχειριστεί την “καυτή πατάτα” που πήρε σαν προίκα με την άνοδό της στην εξουσία, υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα (καταχρέωση της χώρας), το οποίο έχει μία μόνη και πολύ συγκεκριμένη λύση (μηχανισμός στήριξης). Οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι, όπως έχει αποδείξει και η διεθνής ιστορία, κανείς πολιτικός που συνεργάστηκε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν επιβίωσε πολιτικά, ασχέτως εάν από τη συνεργασία αυτή διασώθηκαν οι χώρες τους. Και επειδή, πέραν των όσων ωραίων λόγων εκστομίζουν στις συνεντεύξεις ή στις ομιλίες τους, κανείς δεν επιθυμεί τον πολιτικό ενταφιασμό του, το ζητούμενο από αυτούς είναι ένας καλύτερος “καταμερισμός” των ευθυνών και της πολιτικής φθοράς που θα προκύψει από το χειρισμό της σημερινής πολύ δύσκολης κατάστασης. Ποιά είναι τα πιθανά σενάρια σε ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές κατά τις προσεχείς βδομάδες; Ας τα δούμε,με συντομία: α) Αυτοδυναμία του σημερινού κυβερνώντος κόμματος: Αναμφισβήτητα, στην περίπτωση αυτή το κυβερνητικό κόμμα θα βγει ενισχυμένο από την εκλογική περιπέτεια και αρκετά ...δικαωμένο, καθώς θα έχει “αναβαπτισθεί” και θα έχει λάβει τη λαϊκή έγκριση για την εφαρμογή του προγράμματος που προσδιορίζεται στο μνημόνιο που έχει υπογράψει με τους φορείς του μηχανισμού στήριξης. β) Αυτοδυναμία της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης: Αυτό θα αποτελέσει μία “ψυχολογική δοκιμασία” για το κόμμα αυτό, αφού θα είναι αναγκασμένο όχι απλά να εφαρμόσει το πρόγραμμα του μνημονίου το οποίο έχει υπογράψει η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά πιθανότατα (επειδή ο κ. Σαμαράς δε θα μπορέσει να ...μηδενίσει το έλλειμμα μέσα σε λίγους μήνες, όπως “ευαγγελίζεται”) θα αναγκασθεί να λάβει ακόμη σκληρότερα μέτρα, αφού στην ουσία, η ηγεσία, του κόμματος, γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις. Παράλληλα βέβαια, κατά τη φάση εκτέλεσης του μνημονίου, το σημερινό κυβερνών κόμμα και μελλοντική αντιπολίτευση, δε θα μπορεί να αντιπολιτεύεται κάτι το οποίο αυτό δημιούργησε. γ) Μη επίτευξη αυτοδυναμίας και σχηματισμός κυβέρνησης ενός ευρύτερου σχηματισμού (μετά από τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών): Και αναφέρομαι σε “ευρύτερο” σχηματισμό κομμάτων, αφού είναι αυτονόητο ότι κανένα πολιτικό κόμμα δε θα θελήσει να αναλάβει μόνο του την περιπέτεια της “εξυγίανσης” των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Αν μάλιστα λάβουμε ως δεδομένο ότι, αφ’ ενός μεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο και δεσμευτικό μνημόνιο το οποίο σήμερα εφαρμόζεται και αφ’ ετέρου ότι (παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του κ. Σαμαρά) δεν υπάρχει κάποια άλλη εφαρμόσιμη λύση, τότε, στην περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει συγκυβέρνηση με βάση τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, τα οποία τελικά θα καταλήξουν να εφαρμόσουν το παρόν μνημόνιο, αλλά και ό,τι άλλο υπογραφεί στο μέλλον. Εάν τα παραπάνω σενάρια όντως έχουν μία λογική υπόσταση, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι, η οικονομία και η χώρα θα βγουν ενισχυμένες από τις ενδεχόμενες εκλογές; Κατά την άποψή μου, όντως, με μία λογική εξέλιξη των πραγμάτων, τόσον η οικονομία, όσο και η χώρα, μπορούν να βγουν ενισχυμένες από ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές. Τότε, γιατί η αγορά αντιδρά αρνητικά; Εκτιμώ ότι πρόκειται για “κεκτημένη” ταχύτητα από κάποια λάθος ή πρόχειρα συμπεράσματα που εξάγονται από το ενδεχόμενο προσφυγής σε πρόωρες εκλογές. Ή στο γεγονός ότι, πολλοί από τους ξένους οι οποίοι κυριαρχούν στις συναλλαγές του τελευταίου διαστήματος, δε γνωρίζουν πολλά πράγματα από την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Παράλληλα, τέτοιες σημαντικές εξελίξεις, δίνουν συχνά τη δυνατότητα μίας εύκολης και γρήγορης κερδοσκοπίας, μέσα από τις σημειούμενες διακυμάνσεις. Το πλέον δύσκολο σημείο στην όλη κρίση της, η χώρα το βίωσε τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο. Εφ’ όσον βρέθηκε λύση στη χρηματοδότησή της, όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι διόρθωσης της σημερινής κατάστασης. Και αυτό θα αναδειχθεί πλέον ευρύτερα, σε ενδεχόμενες πρόωρες βουλευτικές εκλογές, πολύ δε περισσότερο εάν ο λαός δε δώσει την αυτοδυναμία σε κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Και αυτό, πέραν από την αρχική -και προσωρινή- “ταλαιπωρία”, μπορεί τελικά να αποβεί θετικό για τη χώρα.