Αρχική | Άποψη | Άποψη (Γιάννης Σιάτρας) | Ο Γενικός Δείκτης στις 1.500 μονάδες: Έχει δίκιο ή άδικο η χρηματιστηριακή αγορά σήμερα;

Ο Γενικός Δείκτης στις 1.500 μονάδες: Έχει δίκιο ή άδικο η χρηματιστηριακή αγορά σήμερα;

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες και ιδίως μετά την ανακοίνωση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας, το κλίμα στη χρηματιστηριακή αγορά, αλλά και στην οικονομία της χώρας, δείχνει να έχει επιβαρυνθεί.

Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου υποχώρησε κάτω από τις 1.500 μονάδες (στις 20/9/2010) και ήδη βρίσκεται πολύ κοντά στο χαμηλό σημείο του έτους (1.403 μονάδες στις 7/6/2010), το οποίο επίσης είναι και το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 12,5 - 13 ετών.
Παράλληλα, επανήλθαν στην επιφάνεια (τόσο στην Ελλάδα, όσο και στα διεθνή ΜΜΕ) σενάρια για χρεοκοπία της χώρας και αδυναμίας εξόδου της από την κρίση που σήμερα τη μαστίζει.

Πώς όμως έχουν τα πράγματα; Ή μάλλον, είναι η σημερινή κατάσταση χειρότερη απ’ αυτή του περασμένου Μαϊου ή του Ιουνίου; Ορθά υποχωρεί η χρηματιστηριακή αγορά; Σωστά προβάλλεται από -αρκετούς- αναλυτές και ακαδημαϊκούς, ότι τελικά η χώρα δε θα αποφύγει την πτώχευση;

Η προσωπική μου άποψη, την οποία σχεδόν καθημερινά εκφράζω στις συνδρομητικές μου σελίδες, είναι ότι η κατάσταση της χώρας σήμερα είναι σημαντικά βελτιωμένη σε σχέση με αυτή της περασμένης άνοιξης. Και την άποψη αυτή στηρίζω στα παρακάτω στοιχεία:

- Την άνοιξη, η χώρα αναζητούσε διέξοδο στο πρόβλημα της άμεσης χρεοκοπίας, καθώς αδυνατούσε να πληρώσει υποχρεώσεις ύψους 18 περίπου δισεκ. ευρώ, που γίνονταν απαιτητές γύρω στις 20 Μαϊου 2010.
- Πέραν από την αδυναμία της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του Μαϊου, κανείς δε μπορούσε να φαντασθεί τους τρόπους με την οποία η χώρα θα εξασφάλιζε κεφάλαια, τόσο για την πληρωμή των υπόλοιπων υποχρεώσεων που θα γίνονταν απαιτητές εντός του έτους, όσο επίσης και εξεύρεσης κεφαλαίων για την τρέχουσα λειτουργία του Κράτους.
- Το κλίμα στο εξωτερικό ήταν ιδιαίτερα αρνητικό και κάθε εξέλιξη προβαλλόταν ως πρωτοσέλιδη και πάντα με μία αρνητική χροιά.
- Η ρευστότητα στην οικονομία βρίσκονταν στο ναδίρ, τόσο σε επίπεδο τρέχουσας καθημερινότητας, όσο και σε επίπεδο μεσομακροχρόνιας προοπτικής.
- Δεν υπήρχε καμία πολιτική και κανένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να εφαρμοσθεί για τον περιορισμό των ελλειμμάτων, πέραν των “σπασμωδικών” που είχαν ληφθεί, χωρίς κάποιο προγραμματισμό και χωρίς αυτά να μπορούν να έχουν συνέχεια μέσα στο χρόνο.
- Η χρηματιστηριακή αγορά και κυρίως το τραπεζικό σύστημα φαίνονταν να έχουν καταδικασθεί σε μία καταστροφή και μακροχρόνια απαξίωση.

Σήμερα, μετά την (αναγκαστική) ένταξη της χώρας στο μηχανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (και με τη σύμπραξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας), η χώρα, έχει τουλάχιστον επιλύσει το πρόβλημα της εξυπηρέτησης των υποχρεωτικών εξοφλήσεων παλαιότερων δανείων, αλλά και του δανεισμού για την κάλυψη των νέων αναγκών που προκύπτουν. Δηλαδή, η χώρα έχει αποφύγει την χρεοκοπία στην οποία -εν μέσω πανικού- με βεβαιότητα θα κατέληγε το Μάιο, έχει διασφαλίσει χρηματοδότηση ύψους 110 δισεκ. ευρώ (ενδεχόμενα και περισσότερα) έως και το 2012 και έχει πάρει μία παράταση και μία “ανάσα” ζωής, ενώ παράλληλα έχει εισέλθει σε ένα (σκληρό μεν, αλλά απαραίτητο μετά την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει) “πρόγραμμα εξυγίανσης.
Παράλληλα όμως, από το Μάιο έως σήμερα, έχουν συμβεί και οι παρακάτω εξελίξεις:
- Έχει υπάρξει μία πρώτη προσπάθεια αναδιοργάνωσης της λειτουργίας του Κράτους. Μία προσπάθεια που μπορεί να μην έχει τελεσφορήσει, αλλά η οποία όμως έχει ξεκινήσει και έχει αρχίσει να αποδίδει κάποιους πρώτους καρπούς.
- Έχει μειώσει σημαντικά το έλλειμμά της και -κατά τα φαινόμενα- θα επιτευχθεί ο στόχος του 8,1% επί του ΑΕΠ για το τρέχον έτος.
- Έχει βελτιώσει σημαντικά την εικόνα της στο εξωτερικό, κάτι το οποίο είναι εμφανές από το πλήθος θετικών άρθρων που -πλέον- δημοσιεύονται.
- Πέραν του “μηχανισμού στήριξης” της χώρας μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δημιουργήσει έναν ευρύτερο μηχανισμό στήριξης για τα κράτη μέλη της Ένωσης (μεγέθους 750 δισεκ. ευρώ), μέσα από τον οποίον η ΕΚΤ παρεμβαίνει στις αγορές ομολόγων και αγοράζει ομόλογα των “αδύναμων” κρατών μελών. Εκτιμάται ότι, μέχρι σήμερα, η ΕΚΤ έχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας άνω των 60 δισεκ. ευρώ, σε τιμή περίπου στο 70% έως 73% της ονομαστικής τους, τα οποία -κατά την εκτίμησή μας- θα αναδιαρθώσει στο προσεχές μέλλον, μετά από συμφωνία με την ελληνική Κυβέρνηση.
- Η γενικότερη εικόνα των “αδύναμων” κρατών της Ευρωζώνης έχει βελτιωθεί σημαντικά και οι κίνδυνοι για προσφυγή και άλλης χώρας στους μηχανισμούς στήριξης της Ε.Ε., έχουν μειωθεί. Αλλά ακόμη και εάν υπάρξει κάποια νέα προσφυγή, δεν είναι απαραίτητα αρνητικό για την Ευρωζώνη, ή ακόμη και για το ευρώ.

Αλήθεια, γιατί άραγε υπάρχει η εντύπωση ότι τα πράγματα είναι χειρότερα; Γιατί το Χρηματιστήριο επέστρεψε χθες κάτω από τις 1.500 μ ονάδες; Γιατί κατέρρευσε η τιμή της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας (και μαζί της όλη η αγορά), αμέσως μετά την ανακοίνωση της αύξησης κεφαλαίου; Και μάλιστα, όλα αυτά κατά τη διάρκεια μίας περιόδου ανοδικής για τις υπόλοιπες διεθνείς αγορές;

Είναι δυνατό να κάνουν λάθος οι αγορές;
Οι αγορές δεν είναι δυνατό να κάνουν λάθος. Πάντα, πίσω από κάθε τους κίνηση υπάρχει μία λογική εξήγηση. Στην προκειμένη περίπτωση, οι κυριότεροι λόγοι για την υποχώρηση της μετοχής της ΕΤΕ, αλλά και την πτώση της ευρύτερης αγοράς έχουν να κάνουν με την “άρνηση” να τοποθετήσουν νέα κεφάλαια (μέσω μίας αύξησης) κατά τη διάρκεια μίας πτωτικής φάσης της αγοράς και με τις αβεβαιότητες που -εκ των πραγμάτων- εξακολουθεί να έχει η ελληνική αγορά, αλλά -κατά την άποψή μας- και λόγω του ενδεχόμενου που έντονα προβάλλεται κατά το τρέχον διάστημα για υποβάθμιση του συνόλου της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς από την κατηγορία των “αναπτυγμένων αγορών”.

Όμως, συχνά οι αγορές είτε έχουν “βραχυχρόνια μνήμη”, είτε παραβλέπουν να δουν τη μεγάλη εικόνα. Και αυτό βεβαίως έχει να κάνει με την προσωπική στρατηγική και επιδιώξεις του κάθε επενδυτή.
Εκτιμώ ότι πολλοί επενδυτές δεν έχουν συγκρίνει επαρκώς τις δύο περιόδους που αναφέρθηκαν παραπάνω (αυτή του α’ εξαμήνου και αυτή του β’ εξαμήνου του 2010). Παράλληλα, μέσα από τη βραχυπρόθεσμη οπτική που ακολουθούν, είτε αρνούνται, είτε δεν ενδιαφέρονται να δουν την προοπτική εξέλιξης των πραγμάτων.

Έτσι, δε μπορούν, είτε δεν ενδιαφέρονται να δουν ότι, ιστορικά, στις περισσότερες περιπτώσεις εκδήλωσης αδυναμίας πληρωμής από ένα κράτος, η χρηματιστηριακή αγορά αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα προβλήματα και τη μεγαλύτερη πτώση κατά την πρώτη φάση (τη φάση της διαπίστωσης και του αρχικού διακανονισμού) της “κρίσης”. Στην συνέχεια, εφ’ όσον επιβεβαιωθεί ότι το κράτος “επιβιώνει” (και τα κράτη πάντα επιβιώνουν) τότε οι αγορές ανακάμπτουν.

Εκτιμούμε ότι, σε μεσομακροπρόθεσμη βάση, στην παρούσα περίοδο, οι αγορές κάνουν λάθος. Η κατάσταση και οι προοπτικές της χώρας σήμερα είναι πολύ καλύτερες σε σχέση με την προ εξαμήνου περίοδο. Η αντίδραση της αγοράς σήμερα, θα μπορούσε να κριθεί και ως “υπερβολική”, αλλά και ως “άδικη”.

Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον θα δείξει.


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text