Ο κινητός μέσος όρος 200 ημερών

17 Σεπτεμβρίου 2019, 09:40 | Χ&Α - 208

Η καμπύλη του Γενικού Δείκτη βρίσκεται στις 856,99 μονάδες και εξακολουθεί να κινείται πάνω από τη καμπύλη του Κινητού Μέσου Όρου της, 200 ημερών, η οποία βρίσκεται στις 747,35 μονάδες. Η μεταξύ τους απόσταση βρίσκεται στο 12,8%. Η απόσταση αυτή παρέχει μία σχετική “άνεση” αφού καθιστά δύσκολη μία διάσπαση, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει “σήμα εξόδου” από την αγορά.

Κατά την πτωτική φάση του Χρηματιστηρίου, από την 1 έως και 16 Αυγούστου, η διαφορά μεταξύ των δύο καμπυλών υποχώρησε από το 20,67% στο 8,41% και συνεπώς, υπήρξε μεν μία ανησυχία, όμως ουδέποτε τέθηκε θέμα εξόδου από την αγορά.

Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί το “σύστημα” του ΚΜΟ-200 ημερών κατά τη διάρκεια μίας ανοδικής περιόδου της αγοράς. Οι δύο καμπύλες (ΓΔ και ΚΜΟ-200) κινούνται ανοδικά και η μεταξύ τους διαφορά αυξομειώνεται. Όταν σε κάποια στιγμή διακόπτεται η άνοδος του ΓΔ, τότε καθώς η πορεία του αντιστρέφεται και ξεκινά η πτώση, σε κάποια στιγμή συναντά την καμπύλη του ΚΜΟ-200, η οποία μέχρι τότε συνεχίζει να ανεβαίνει, αφού η τιμή της επηρεάζεται από τις παλαιότερες τιμές του Γενικού Δείκτη.

Τις ημέρες αυτές, η καμπύλη του ΚΜΟ-200 σημειώνει άνοδο που, αυτές τις μέρες, φθάνει στις 1,3 μονάδες ημερησίως.

Όσο η απόσταση μεταξύ των δύο καμπυλών βρίσκεται ανάμεσα στο 10% έως 20% (η βάση του υπολογισμού -διαιρέτης- αυτής της απόστασης είναι η τιμή του Γενικού Δείκτη), ουδέν μας ανησυχεί, ιδίως εάν η ανοδική περίοδος βρίσκεται στην αρχική φάση της, όπως -κατά την άποψή μας- συμβαίνει τώρα. Εάν η διαφορά ξεπεράσει το 20% και η ανοδική φάση ήδη διαρκεί αρκετούς μήνες, τότε θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η αγορά βρίσκεται σε μία “υπεραγορασμένη” φάση και θα μπορούσε να υπάρξει μία “διόρθωση”, η οποία σταδιακά θα μπορούσε να μετεξελιχθεί και σε πτώση και ίσως και σε εμφάνιση “σήματος εξόδου”. Με την ίδια λογική, όταν η διαφορά υποχωρεί κάτω από το 10%, τότε βρισκόμαστε σε μία “επικίνδυνη ζώνη”. Και όταν η διαφορά υποχωρεί ακόμη περισσότερο και βρεθεί κάτω από το 5%, τότε το “σήμα εξόδου” θα μπορούσε να δοθεί ανά πάσα στιγμή. Σε εκείνη τη φάση (κάτω από το 5%) χρειάζεται τακτική παρακολούθηση των εξελίξεων και ψυχολογική προετοιμασία για μία ενδεχόμενη έξοδο, η οποία θα πρέπει να γίνει ανεξάρτητα του εάν -σε εκείνη τη φάση- κερδίζουμε ή χάνουμε.

Σε δύο περιπτώσεις είναι δύσκολη η “έξοδος”, για όσους χρησιμοποιούν το σύστημα συναλλαγών της καμπύλης του ΚΜΟ-200 (αυτό που εμείς ονομάζουμε ως “απόλυτο σύστημα”): α) Στην περίπτωση που έχει προηγηθεί μία πολύ μεγάλη και χρονικά παρατεταμένη άνοδος. Στην περίπτωση αυτή ο επενδυτής συνήθως αρχίζει να αγνοεί τον κίνδυνο, πιστεύοντας ότι “όλα θα πάνε καλά” και τίποτα δε μπορεί να διακόψει αυτό το “κύμα αισιοδοξίας” που, μέχρι εκείνη τη στιγμή, έχει αποδειχθεί πολύ ισχυρό και που εξαπλώνεται όλο και περισσότερο. β) Στην περίπτωση που το “σήμα εισόδου” που προηγήθηκε ήταν πολύ πρόσφατο και μία ενδεχόμενη έξοδος σε σύντομο χρονικό διάστημα θα γινόταν σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτό της εισόδου και συνεπώς θα προκαλούσε ζημιές. Όμως, η απειθαρχία στα σήματα των συστημάτων -τα οποία μέσα στη διάρκεια του χρόνου έχουν αποδειχθεί ως πετυχημένα- σε πολλές περιπτώσεις καταλήγει να είναι μοιραία.

 

 

Δείτε τη διαφορά μεταξύ της καμπύλης του ΓΔ και του ΚΜΟ-200 σε μεγαλύτερα διαστήματα: α) “καμπύλη διαφοράς - 10 έτη” και β) “καμπύλη διαφοράς - 20 έτη”.

 

 

Επιστροφή στα περιεχόμενα

Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη εδώ.