Επισημάνσεις

Το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο θεωρεί πως ο στόχος για ρυθμό ανάπτυξης κατά 2% φέτος "εμπίπτει εντός του εύρους των προβλέψεών του και θεωρείται αισιόδοξος αλλά εφικτός". Αν καταστεί εφικτός τότε "ο στόχος για αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% το 2020 θεωρείται μεν ιδιαίτερα απαιτητικός, αλλά με αφετηρία τον θετικό αντίκτυπο του 2019, είναι υπό προϋποθέσεις επιτεύξιμος". Στο πόρισμά του για το Προσχέδιο Προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη Βουλή, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Παναγιώτης Κορλίρας, αναφέρει επίσης ότι "οι δύο συνιστώσες του ΑΕΠ που θα καθορίσουν την τελική διαμόρφωση του ρυθμού μεγέθυνσης για το 2020 είναι η ιδιωτική κατανάλωση και οι επενδύσεις". Κάνει, επίσης, σαφές ότι "ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στην αντιμετώπιση των ανασχετικών παραγόντων της πιστωτικής επέκτασης, στην διασφάλιση του στόχου των δημοσίων επενδύσεων και στην ενίσχυση των ιδιωτικών". Η πρόβλεψη αυτή είναι πολύ σημαντική και θα προσδιορίσει τους στόχους όλης της ελληνικής οικονομίας για το έτος 2020, αλλα και το πλαίσιο χάραξης στρατηγικής για την επίτευξή τους. Παράλληλα, θα αποτελεί για πολλούς μήνες το σημείο αναφοράς των αναλυτών και των επενδυτών στο Χρηματιστήριο και θα προσδιορίσει το επίπεδο των προσδοκιών που θα καλλιεργηθούν.

***

Έχει έρθει η ώρα για την οριστική διευθέτηση των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας και υπάρχει ισχυρό επιχείρημα για δημοσιονομική χαλάρωση τώρα, αναφέρει ο “Economist”. Το διεθνούς κύρους περιοδικό αναφέρεται στη συμφωνία του 2018 για το χρέος, με την οποία επιμηκύνθηκαν ορισμένα δάνεια της Ελλάδας και υπήρξε κάποια ελάφρυνση στα επιτόκια με αντάλλαγμα τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και δρακόντειους δημοσιονομικούς στόχους, όπως πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ετησίως έως το 2022 και 2,2% κατά μέσον όρο έως το 2060. "Το ότι αυτοί οι στόχοι είναι εξωπραγματικοί αποτελεί κοινό μυστικό", αναφέρει το άρθρο. "Όπως τονίζει το ΔΝΤ, θα χρειαστεί τελικά πραγματική ελάφρυνση χρέους και καθώς η οικονομία είναι ακόμη συμπιεσμένη, υπάρχει ισχυρό επιχείρημα για κάποια δημοσιονομική χαλάρωση τώρα", ενώ προσθέτει ότι, “η Ελλάδα πρέπει να λάβει μία απομείωση του χρέους της που είναι αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει τη βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους της χωρίς να έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Κατά την περίοδο αυτή, με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα περνά τα ορόσημα των μεταρρυθμίσεων, οι στόχοι της για το δημοσιονομικό πλεόνασμα πρέπει σταδιακά να χαλαρώνουν”. Δείτο το άρθρο "Η Οδύσσεια του ελληνικού χρέους" από το Economist (εδώ).

Επί πολλά χρόνια, η Ελλάδα λιδωρήθηκε, ενώ απεκρύβησαν από την κοινή γνώμη πολλά κομβικά στοιχεία γύρω την “ελληνική κρίση” και την απόφαση των τότε ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να “βουλιάξουν” τη χώρα για να σώσουν τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που διακρατούσαν, την εποχή εκείνη, τα ελληνικά ομόλογα. Σήμερα, καθώς και οι πρωταγωνιστές της περιόδου εκείνης σταδιακά φεύγουν από το προσκήνιο, είναι μία πιο κατάλληλη εποχή για να αρθεί η αδικία του 2010.

 

***

 

Η Ελλάδα, με πενιχρή στήριξη από τους εταίρους στην ΕΕ, υπό την πίεση της Τουρκίας και χωρίς δυνατότητες ουσιαστικών αντιδράσεων, οδεύει προς ένα μεγάλο αδιέξοδο στο μεταναστευτικό. Το αδιέξοδο αυτό θα προκαλέσει σημαντικές κοινωνικές επιδράσεις με σοβαρό αντίκτυπο στην πολιτική ζωή και την πολιτική κατάσταση της χώρας. Αυτό συνθέτει μία αρνητική παράμετρο για τις μελλοντικές εξελίξεις αφού η πολιτική ζωή της χώρας πρέπει να ξεφύγει από τα άκρα και τα φαινόμενα λαϊκισμού. Προσώρας, η Κυβέρνηση μέσα από την αδυναμία της να διαχειριστεί με αποτελεσματικότητα και επάρκεια το πρόβλημα, αλλά και τη λανθασμένη επικοινωνιακή πολιτική της επ’ αυτού, δείχνει να δέχεται ένα πρώτο σοβαρό πλήγμα. Αυτό δεν είναι θετικό για τη χώρα.

 

***

 

 

Η εξαγγελία του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη για οριστική απόσυρση του λιγνίτη από το ελληνικό ενεργειακό σύστημα μέχρι το 2028, δηλαδή σε 9 χρόνια από σήμερα, δημιουργεί νέα “σενάρια” στο ελληνικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αφού μέχρι τώρα, οι υπολογισμοί των ειδικών έκαναν λόγο για 1 έως 2 νέες μονάδες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με κερδοφορία. Σήμερα, ανοίγει χώρος και για επιπλέον εργοστάσια και εγκαινιάζεται ένας άτυπος “αγώνας δρόμου” για τις επιχειρήσεις που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν στον κλάδο της ενέργειας κατά τις επόμενες δεκαετίες. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις αυτές είναι ήδη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, οι νέοι όροι στον ενεργειακό τομέα θα επηρεάσουν σημαντικά τις χρηματιστηριακές εξελίξεις στα επόμενα χρόνια.

 

***

 

Εντός του Οκτωβρίου θα έρθει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον αποχαρακτηρισμό της ΔΕΗ ως “ΔΕΚΟ”. Ο νόμος αυτός εντάσσεται στη διαδικασία εξυγίανσης και αναδιάρθρωσης της ΔΕΗ, διαδικασία που θα υλοποιηθεί μέσω του τεμαχισμού της. Είναι ακόμη άγνωστος ο τρόπος που θα γίνει αυτός, όμως είναι βέβαιο ότι, με αυτές τις εξελίξεις, αδικούνται η εταιρία και οι μέτοχοί της. Η ΔΕΗ υπήρξε θύμα πολιτικών συμφερόντων, άθλιων μακροχρόνιων σχεδιασμών και μίας σειράς κακών χειρισμών, ενώ ο μακρύς κατάλογος των υπευθύνων για τη σημερινή της θέση εκτείνεται σε εύρος αρκετών δεκαετιών. Το ζητούμενο για την Κυβέρνηση είναι, μέσα από τη νέα μορφή λειτουργίας του τομέα της ενέργειας στην Ελλάδα, να ωφεληθεί η ελληνική οικονομία και η κοινωνία. Προς το παρόν όμως, ουδείς είναι βέβαιος ότι τα πράγματα θα λειτουργήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.

 

***

 

Συνεχίζει να μειώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδας σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ). Τα δημογραφικά στοιχεία δείχνουν ότι οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2018 ανήλθαν σε 86.440 (44.525 αγόρια και 41.915 κορίτσια) καταγράφοντας μείωση 2,4% σε σχέση με το 2017, που ήταν 88.553 (45.686 αγόρια και 42.867 κορίτσια). Στο συγκεκριμένο ζήτημα αναφερόμαστε συχνά, επειδή εκτιμούμε ότι (όπως άλλωστε έχει αποδείξει η οικονομική ιστορία), τα δημογραφικά στοιχεία ενός κράτους είναι κομβικός παράγοντας στην οικονομική του ανάπτυξη και στη μακροχρόνια βιωσιμότητα και ευημερία του. Τα δε μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν για τη βελτίωση του προβλήματος είναι μακροχρόνια και δαπανηρά. Κάθε καθυστέρηση στην αντιμετώπιση, ή η αντιμετώπιση με ημίμετρα -όπως θεωρούμε αυτά που θα εφαρμόσει η Κυβέρνηση- πέραν των άλλων κινδύνων, οδηγεί και σε μειωμένη οικονομική ανάπτυξη στο μέλλον. Δείτε αναλυτικά την έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ. (εδώ)

 

***

 

Στη “σκακιέρα” της Ανατολικής Μεσογείου, τα κράτη της περιοχής κάνουν κινήσεις, αναπτύσσουν στρατηγικές και συμφωνούν συμμαχίες, για να βρίσκονται σε όσο το δυνατόν σε πιο ευνοϊκή θέση στη στιγμή που όλοι θα κάτσουν σε ένα μεγάλο τραπέζι για να συμφωνήσουν το πώς θα συμβιώνουν στην ίδια περιοχή και το πώς θα εκμεταλλεύονται τον πλούτο τους. Μοιάζει σα συνέχεια της ιστορίας που διακόπηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όταν οι αυτοκρατορίες της εποχής πήραν το χάρακα και χάραξαν σύνορα, διαχωρίζοντας λαούς, επιρροές και ιστορία χιλιάδων ετών. Οι εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο θα πρωταγωνιστούν για αρκετό ακόμη καιρό, ενώ μπορεί να καταλήξουν να προσδιορίσουν την πορεία της χώρας μας και της οικονομίας της για αρκετές δεκαετίες.

 

***

 

 

Η παρακμή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ξεκίνησε με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και υπήρξε -συγκριτικά με το μέγεθός της, αλλά και την πορεία παρακμής άλλων αυτοκρατοριών- ταχύτατη. Η Αυτοκρατορία κέρδισε και τους δύο παγκοσμίους πολέμους, όμως οι “νίκες” αυτές θα μείνουν στην ιστορία ως τα μεγαλύτερα παραδείγματα “πύρρειου” νίκης. Σήμερα, η Αυτοκρατορία δεν υφίσταται πλέον και ο τίτλος “Μεγάλη” στο όνομα της Μεγάλης Βρετανίας, οφείλεται αποκλειστικά στο όνομα του νησιού που εδρεύει, το οποίο είναι το μεγαλύτερο από τις βρετανικές νήσους.

Η κήρυξη από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, της απόφασης της Κυβέρνησης για τον περιορισμό της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, ως παράνομης, είναι ένα από τα τελευταία και πιο χαμηλά σκαλοπάτια στη διαδικασία πτώσης αυτής της χώρας, που ξεκίνησε πριν από 105 χρόνια. Η πτώση της δε συγκινεί πια κανέναν και ουδείς ασχολείται με αυτή. Ούτε καν οι χρηματιστηριακές αγορές που συνεχίζουν τις διακυμάνσεις τους αμέριμνες και αδιάφορες.

 

 

 

Επιστροφή στα περιεχόμενα

Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη εδώ.