Οι μεταλλάξεις του κορονοϊού δεν αυξάνουν την εξάπλωσή του, υποστηρίζει νέα έρευνα

Του Robert Hart

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποια από τις επιβεβαιωμένες μεταλλάξεις του κορονοϊού οδήγησε σε ταχύτερη εξάπλωσης της πανδημίας στον άνθρωπο, υποστηρίζει μια νέα έρευνα που αναλύει χιλιάδες ιογενή γονιδιώματα, καταρρίπτοντας την υπάρχουσα μελέτη που ισχυρίζεται ότι μια πρώιμη μετάλλαξη επέτρεψε στον ιό να μεταδοθεί πιο γρήγορα.

Ερευνητές, μεταξύ των οποίων και ερευνητές των Πανεπιστημίων του Λονδίνου και της Οξφόρδης, χαρτογράφησαν το "εξελικτικό δέντρο” του κορονοϊού και ανέλυσαν κατά πόσον μια συγκεκριμένη μετάλλαξη είναι πιο συχνή μεταξύ των διαφόρων "γενεών” του ιού, προκειμένου να εξετάσουν αν οι μεταλλάξεις αυξάνουν τη μεταδοτικότητά του.

Συνολικά, οι ερευνητές μπόρεσαν να ταυτοποιήσουν 12.706 μεταλλάξεις του κορονοϊού Covid-19, αναλύοντας τα ιογενή γονιδιώματα από σχεδόν 50.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, με τα ευρήματα της μελέτης τους να δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Nature.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, δεν υπήρξε καμία απόδειξη ότι κάποια από τις παραπάνω μεταλλάξεις είναι ικανή να αυξήσει τη μεταδοτικότητα του κορονοϊού, συμπεριλαμβανομένης της κοινής μετάλλαξης D614G που εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ από την ανατολική Κίνα, και η οποία ευρέως έχει αναφερθεί ότι επιτάχυνε την εξάπλωση του ιού, αν και χωρίς να προκαλεί επιδείνωση των συμπτωμάτων των προσβληθέντων.

Η Δρ Lucy van Dorp, πρώτη συγγραφέας της μελέτης, σημειώνει ότι ο ιός ήδη "φαίνεται πως έχει προσαρμοστεί κατάλληλα ώστε να μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων", υποδηλώνοντας ότι τυχόν μεταλλάξεις που επηρέασαν τη μεταδοτικότητα του κορονοϊού ενδεχομένως να είχαν περάσει στον πληθυσμό πριν ακόμη εντοπιστεί ο νέος κορονοϊός.

Ο καθηγητής Francois Balloux, από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης, προσθέτει ότι οι ερευνητές ενδεχομένως "να έχουν χάσει αυτήν την περίοδο της πρώιμης προσαρμογής του ιού στον άνθρωπο", γεγονός που τους εμποδίζει να μελετήσουν και να μάθουν περισσότερα από αυτές τις μεταλλάξεις.

Η κατανόηση της γενετικής σύνθεσης του Covid-19 είναι ζωτικής σημασίας για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μια αποτελεσματικής "απάντησης” στην πανδημία. Οι μεταλλάξεις, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να αυξήσουν το ποσοστό θνησιμότητας των προσβληθέντων από τον ιό, να ενισχύσουν τη μεταδοτικότητά του ή, δυνητικά, να τον βοηθήσουν να "ξεφύγει” από ένα εμβόλιο.

Η ανακάλυψη ενός νέου μεταλλαγμένου στελέχους του κορονοϊού στη Δανία, που συνδέεται με φάρμες εκτροφής βιζόν, ενίσχυσε αυτές ακριβώς τις ανησυχίες, με αποτέλεσμα η Δανέζα πρωθυπουργός να αποφασίσει τη θανάτωση των 17 εκατομμυρίων βιζόν που εκτρέφονταν στη χώρα προκειμένου να περιορίσει την απειλή. Παρότι το συγκεκριμένο στέλεχος, που πιστεύεται ότι απειλεί την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη, θεωρείται ότι έχει πλέον εξαφανιστεί, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διερευνά αν έπαιξαν ρόλο οι φάρμες εκτροφής βιζόν στην εξάπλωση της πανδημίας.

Παρότι καμία από τις ταυτοποιημένες μεταλλάξεις δεν αποδείχθηκε ότι αυξάνει τη μεταδοτικότητα του κορονοϊού, η Δρ van Dorp επισημαίνει "την ανάγκη να παραμείνουμε σε εγρήγορση και να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε για νέες μεταλλάξεις, ειδικά τη στιγμή που τα εμβόλια βρίσκονται προ των πυλών”. Ο καθηγητής Balloux συμφωνεί, ενώ σημειώνει ότι αν και ο ιός "μπορεί να μεταλλαχθεί στο μέλλον ώστε να μην επηρεάζεται από τα εμβόλια” η ομάδα των ερευνητών είναι πεπεισμένη ότι και πάλι θα αντιμετωπιστεί.

Εν τω μεταξύ, την τρέχουσα εβδομάδα, ο κορυφαίος επιδημιολόγος της Σουηδίας επέφερε ένα ακόμη πλήγμα στη θεωρία της "ανοσίας της αγέλης” -προσέγγιση που ακολουθεί η χώρα του- για τον έλεγχο της πανδημίας, λέγοντας ότι "δεν υπάρχουν ενδείξεις ανοσίας” στον πληθυσμό της χώρας.

Η αμφιλεγόμενη προσέγγιση της "ανοσίας της αγέλης”, η οποία έχει προμοταριστεί ως τρόπος αποφυγής των lockdown, βασίζεται στη λογική ότι η θετικότητα στον πληθυσμό θα φτάσει σε τέτοιο επίπεδο μέσω της νόσησης των ομάδων χαμηλού κινδύνου που θα διακοπεί η μετάδοση του ιού. Θεωρητικά, η νόσηση από τον κορονοϊό θα πρέπει να προκαλεί ανοσία στον κόσμο, ωστόσο, όπως προκύπτει από το παράδειγμα της Σουηδίας, αυτό δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη.

capital.gr