“Σοφοί δε προσιόντων” - Πώς εξηγείται η απαισιοδοξία της κοινωνίας;

Οι γιορτές είναι ευκαιρία επικοινωνίας με γνωστούς και φίλους με τους οποίους κάποιος δεν επικοινωνεί σε τακτική βάση. Ένα από τα συνήθη θέματα συζήτησης αυτών των εορτών είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας και τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών.

Μας προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ότι, το μεγαλύτερο μέρος των γνωστών και φίλων, παραμένει απαισιόδοξο για το μέλλον και εκτιμά ότι η οικονομική κατάσταση, τόσο γι’ αυτούς, όσο και για τη χώρα -ή και για την παγκόσμια οικονομία ακόμη- θα επιδεινωθεί δραματικά κατά τους επόμενους μήνες. Μάλιστα, η εντύπωση αυτή εκφράζεται, ανεξάρτητα της πολιτικής τοποθέτησης των περισσοτέρων.

 

Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ευσταθεί αυτή η εντύπωση; Γιατί αντιδρά διαφορετικά η χρηματιστηριακή αγορά; Ποιός έχει δίκιο; Η αγορά, ή το μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που εκφράζεται επιφυλακτικά;

 

Μερικοί σοβαροί λόγοι απαισιοδοξίας είναι η πανδημία, η επιδείνωση της υγειονομικής κατάστασης της χώρας και η συνέχιση των περιοριστικών για την κυκλοφορία και τη λειτουργία της αγοράς μέτρων -για τρίτο συνεχόμενο μήνα.

Είναι σαφές ότι, μετά από μία δεκαετή κρίση -με μια μικρή μόνον αναλαμπή προς το τέλος-, κλεισμένοι στα σπίτια τους, χωρίς δουλειά ή με μειωμένο εισόδημα, με το φόβο της πανδημίας και με καθημερινό βομβαρδισμό αρνητικών ειδήσεων και αβεβαιότητας, ο μέσος πολίτης, έχει κάθε λόγο να νιώθει απαισιόδοξος.

 

Όμως, οι χρηματιστηριακές αγορές λειτουργούν διαφορετικά.

Θα θυμίσουμε το υπέροχο ποίημα του Καβάφη “Σοφοί δε Προσιόντων” (εδώ - από site το οποίο έχει και μία αποδεκτή ερμηνεία), το οποίο, κάθε φορά που το διαβάζουμε, μας δημιουργεί την αίσθηση ότι έχει εφαρμογή στο χρηματιστηριακό χώρο και  εξηγεί την προεξοφλητική ικανότητα της χρηματιστηριακής αγοράς.

 

Γράφει ο Καβάφης:

Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα

αντιλαμβάνονται. Η ακοή

αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών

ταράττεται. Η μυστική βοή

τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.

Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν

έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

 

Στους επιφυλακτικούς -για το μέλλον- φίλους μας, φέρνουμε το παράδειγμα του Χρηματιστηρίου και της πορείας του κατά το τελευταίο δίμηνο. Το Χρηματιστήριο είναι ανοδικό, αισιόδοξο και με αυξημένες συναλλαγές. Και όλοι, το περιγράφουν θετικά και θριαμβευτικά. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Παράλληλα, εξιστορούμε τη δική μας εμπειρία κατά το τελευταίο δίμηνο: Αύξηση του ενδιαφέροντος του “απλού, ιδιωτικού κοινού”, αύξηση της επισκεψιμότητας του site μας και αύξηση των πωλήσεων συνδρομών ή αύξηση του ποσοστού ανανεώσεων.

 

Η δική μας εμπειρία αυτών των μηνών, μας φέρνει στο νου, καταστάσεις που είχαμε να ζήσουμε από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 (όχι του τέλους, αλλά της περιόδου 1993-1997). Τότε που, ένα νέο περί τα χρηματιστηριακά κοινό, άρχισε να ρωτά, να ενδιαφέρεται, να ανοίγει χρηματιστηριακούς λογαριασμούς και να πληρώνει για να αγοράσει συνδρομές σε περιοδικά ή σε άλλες υπηρεσίες. Ζούμε κάτι αντίστοιχο, αυτό μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε. Όχι βέβαια στο ρυθμό του τέλους της δεκαετίας, αλλά σε έναν ρυθμό και με έναν τρόπο που είχαμε να δούμε για περισσότερα από 20 χρόνια.

 

Δε ξέρουμε αν στο Χρηματιστήριο υπάρχουν οι “σοφοί” που αναφέρει ο Καβάφης. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι και ανήσυχοι, που δαπανούν χρόνο μελετώντας. Και μέσα από τη μελέτη τους και έχοντας πλέον αρκετή εμπειρία από το παρελθόν, “αντιλαμβάνονται τα προσερχόμενα”.

 

Δεν τοποθετεί κάποιος εύκολα τα χρήματά του σε κάτι που επί δέκα χρόνια ρήμαζε. Είτε αυτός είναι ιδιώτης, είναι είναι θεσμικός επενδυτής και κινείται με “τα λεφτά των άλλων”. Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Θα πρέπει να ακούν κάποια “μυστική βοή”. Την οποία, “εις την οδόν έξω, δεν ακούουν οι λαοί”.

 

Εκτιμούμε ότι ο ποιητής, θα αποδειχθεί σωστός.