Η άνοδος του Γενικού Δείκτη, ο "αυτόματος πιλότος" και η "πονηρή" σχέση Ρ/Ε

Είναι από τις ελάχιστες φορές που θυμάμαι, ο ελληνικός Γενικός Δείκτης, να κινείται αντίθετα από τους αμερικανικούς δείκτες. Βέβαια, ο ΓΔ, “έχασε” (λόγω της αργίας της 28ης Οκτωβρίου) τη μεγάλη άνοδο των αμερικανικών δεικτών, την Παρασκευή. Όμως και πάλι, η αντίθετη κίνησή του, είναι σπάνια.

Βέβαια, δεν είναι η άνοδος που “έχασε” ο ΓΔ την Παρασκευή η αιτία. Είναι η θετική ορμή και η θετική διαφοροποίηση που έχει πάρει η ελληνική αγορά, εξέλιξη που οφείλεται στην ικανοποιητική πορεία της οικονομίας, αλλά και στη “συσσώρευση” του ελατηρίου του Γενικού Δείκτη, για μια σειρά ετών.

 

Υπό κανονικές συνθήκες, σήμερα θα υπήρχε σήμα εισόδου στην αγορά, από το “απόλυτο σύστημα”, καθώς διασπάστηκε ανοδικά ο ΚΜΟ 200 ημερών, ενώ παράλληλα, υπήρξε νέο υψηλό 20 ημερών, από το Γενικό Δείκτη.

Όμως, όπως έχουμε αναφέρει, καθώς οι διακυμάνσεις της καμπύλης του ΓΔ είναι ακόμη μικρού εύρους, θέλουμε να αποφύγουμε μία αποτυχημένη πράξη, όπως οι δύο που κάναμε νωρίτερα μέσα στο χρόνο. Και αν, το δις εξαμαρτείν, είναι αμάρτημα, φανταστείτε πόσο είναι το τρις εξαμαρτείν.

 

Παίρνουμε ρίσκο παραμένοντας εκτός αγοράς. Είμαστε ειλικρινείς και λέμε ότι, ναι, παίρνουμε ρίσκο. Η αγορά πήγε, έστω και σε βραχυχρόνια βάση, αντίθετα από τις προσδοκίες μας. Όμως, δε θέλουμε να πάμε αντίθετα από τη λογική.

Θα μου πείτε, “μα, γι’ αυτό δεν φτιάξαμε το απόλυτο σύστημα”; Ώστε να μη βάζουμε συναισθηματισμό ή λογική στις πράξεις μας, λογική που συχνά μπορεί να στηρίζεται σε μια προκατάληψη.

Ναι, γι’ αυτό το φτιάξαμε. Ώστε να υπάρχει ένας “αυτόματος πιλότος” στις κινήσεις μας.

Τί κάνουμε όμως όταν, η αγορά, μέσα από τις ιδιαίτερες συγκυρίες της, κινείται χωρίς διακυμάνσεις, διακυμάνσεις που είναι απαραίτητες για να λειτουργήσει το “αυτόματος πιλότος”;

 

Ας ξεχάσουμε τις οικονομικές σκέψεις, τις οικονομικές σχέσεις, τα επιτόκια και την επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών σε όλο το κόσμο και ας ξαναθυμηθούμε μερικά στοιχεία:

α) Την πορεία του ΓΔ και του ΚΜΟ-200 ημερών κατά τις τελευταίες 52 εβδομάδες, εδώ.

Βλέπουμε τα διαρκώς αποτυχημένα σήματα εισόδου. Έχουμε ξαναπεί ότι, σε ένα τασικό σύστημα, οι αποτυχίες είναι συχνές, αλλά είναι μικρές σε απώλειες απόδοσης και κεφαλαίου. Έρχεται μια μεγάλη άνοδος που υπερκαλύπτει τις μικρές απώλειες. Όμως, στην παρούσα φάση, πέραν του ότι είναι 3-4 συνεχόμενες αποτυχίες (νέο ρεκόρ αποτυχημένων σερί, στο σύστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία των τελευταίων 32 ετών), το πρόβλημα είναι ότι δεν “βλέπουμε” μπροστά μας, τουλάχιστον άμεσα, μία μεγάλη άνοδο.

 

β) Το διάγραμμα που δείχνει τη διακύμανση της καμπύλης του ΚΜΟ-200 ημερών, εδώ.

γ) Το ίδιο με το παραπάνω διάγραμμα, για διάστημα από τα τέλη του 2015 μέχρι σήμερα, εδώ.

Στα διαγράμματα αυτά, βλέπουμε την καμπύλη των διακυμάνσεων. Μιλήσαμε πολύ για αυτά τα διαγράμματα και αυτή την καμπύλη τον Ιούνιο. Και ας μη σας ξεγελάει αυτό που βλέπουμε στο τρίτο (γ) διάγραμμα, ότι δηλαδή η διακύμανση του της καμπύλης του ΓΔ ήταν επίσης χαμηλή κατά το 2018 ή το 2019. Τότε είχαμε πολύ διαφορετική διάταξη των καμπυλών, με ξεκάθαρες και μεγάλες αποστάσεις μεταξύ του ΓΔ και του ΚΜΟ-200. Δεν ήταν όπως είναι τώρα. Γι’ αυτό και τότε δεν παρήχθησαν αποτυχημένα σήματα.

 

δ) Τα στατιστικά στοιχεία διακυμάνσεων του ΓΔ και του ΚΜΟ-200 ημερών, των τελευταίων 34 ετών, εδώ.

Βλέπουμε ότι, φέτος, η διακύμανση της καμπύλης, είναι η χαμηλότερη όλων των ετών. Μάλιστα, κατά το Μάιο και τον Ιούνιο, η διακύμανση έφτανε στο 2,0%.

Το ίδιο συνέβη και το 1995 και το 1996. Και τότε, το σύστημα έδωσε αποτυχημένες πράξεις. Όμως, στη συνέχεια ακολούθησε μία τεράστια άνοδος, στην οποία, το σύστημα, μπήκε έγκαιρα.

 

Θα εισέλθουμε στην αγορά, όταν υπάρξει βεβαιότητα ότι κινείται προς τα πάνω και όταν δώσουν σήμα εισόδου, οι πλέον “συντηρητικοί” και καθυστερημένοι δείκτες, δηλαδή οι “εξομαλυντές”. Όπως έχουμε αναφέρει, θα προτιμήσουμε τον εξομαλυντή 3 ημερών.

 

Στην αμερικανική αγορά, όπως εξηγούμε και στο τεύχος που θα κυκλοφορήσει αύριο, έχουμε το εξής φαινόμενο. Οι διαχειριστές κεφαλαίων, καθώς αντιλαμβάνονται το “τέλος εποχής” (για το οποίο μιλούσαμε και μεις την προηγούμενη εβδομάδα) του τεχνολογικού κλάδου, “φεύγουν” από τις μεγάλες τεχνολογικές μετοχές  (“growth” μετοχές)  και -επειδή πρέπει κάπου να τοποθετηθούν- τοποθετούνται στις λεγόμενες “value” μετοχές, δηλαδή σε μεγάλες παραδοσιακές εταιρίες, κυρίως του δείκτη Dow Jones, που είναι παλιές, δοκιμασμένες και καθιερωμένες στην αγορά και που δίνουν καλό μέρισμα, άσχετα αν μια χρονιά δε βγάλουν κέρδη.

Η ιδέα είναι -και είναι σωστή- ότι, όταν σταματάει η ανάπτυξη στις “growth” μετοχές, τί μας λέει ότι θα επαναληφθούν οι προηγούμενοι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στο προσεχές μέλλον; Τίποτα δε μας λέει κάτι τέτοιο. Άρα, μπορεί να πάψουν να είναι “growth”. Και συνεπώς, δε δικαιολογούν τα υψηλά Ρ/Ε που έχουν μέχρι σήμερα.

 

Η σχέση Ρ/Ε είναι μια “πονηρή” σχέση. Που δουλεύει με τον πολλαπλασιασμό, αλλά και με τον υποπολλαπλασιασμό. Ας δούμε ένα παράδειγμα:

Αν μία μετοχή έχει τιμή 100 ευρώ και κέρδη ανά μετοχή, 10 ευρώ, τότε η σχέση Ρ/Ε είναι 10.

Αν τα προβλεπόμενα κέρδη υπολογίζονται σε 20 (επειδή είναι growth) τότε, η προβλεπόμενη σχέση Ρ/Ε είναι 100/20 = 5. Και, υπό σταθερές συνθήκες στην αγορά, η τιμή θα πάει σταδιακά στα 200 ευρώ, για να διατηρηθεί η “δίκαιη” σχέση του 10.

 

Αν όμως, τα προβλεπόμενα κέρδη υποχωρήσουν σε 5 ευρώ ανά μετοχή, τότε η προβλεπόμενη σχέση Ρ/Ε θα γίνει 20 (100/5). Και συνεπώς, υπό σταθερές συνθήκες στην αγορά, η τιμή θα πάει σταδιακά στα 50 ερυώ, ώστε να διατηρηθεί η “δίκαιη” σχέση του 10.

Όμως, δε θα σταματήσει στα 10. Η αγορά θα πιστέψει ότι η εταιρία πήρε την “κάτω βόλτα” και θα αξιολογεί πλέον τη μετοχή της με μία σχέση Ρ/Ε 8. Συνεπώς, η μετοχή θα μπορούσε να υποχωρήσει μέχρι τα 40 ευρώ.

 

Τέλος πάντων. Σε λίγο καιρό θα ξέρουμε τί γίνεται.

Αύριο, προς το μεσημέρι, θα σας στείλουμε το περιοδικό. Ήδη, το 85% βρίσκεται στο χώρο των προδημοσιεύσεων, εδώ.

 

Καλό σας βράδυ. Και καλό μήνα από αύριο.