ΔΝΤ: Χρεοκοπίες στις σημερινές αναπτυγμένες οικονομίες: Μη απαραίτητες, μη επιθυμητές και μη πιθανές

Την ιστορική σχέση μεταξύ της εξέλιξης του spread των ομολόγων μίας χώρας και του ενδεχόμενου χρεοκοπίας της εξετάζει η μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με τίτλο “Default in Today's Advanced Economies: Unnecessary, Undesirable, and Unlikely” (Χρεοκοπία στις σημερινές αναπτυγμένες οικονομίες: Μη απαραίτητες, μη επιθυμητές και μη πιθανές), η οποία εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του 2010.
Βασική θέση της έκθεσης είναι ότι, η αύξηση των spreads στην παρούσα φάση, ενδέχεται να είναι αποτέλεσμα μίας “υπέρ-αντίδρασης” των αγορών, η οποία δεν αιτιολογείται πάντα από την υφιστάμενη κατάσταση.

Συμπερασματικά, τα κύρια σημεία της έκθεσης είναι:
- Μία χρεοκοπία δε θα περιορίσει την ανάγκη για άσκηση “αυστηρής” πολιτικής αφού το πρόβλημα δεν είναι τόσο το βάρος της εξυπηρέτησης του χρέους, όσο το πρόβλημα των πρωτογενών ελλειμμάτων.
- Παρά την άνοδο των spreads, τα επιτόκια για την Ελλάδα, αλλά και για άλλες περιφερειακές χώρες της Ευρώπης, παραμένουν αρκετά χαμηλά (για την Ελλάδα υπολογίζεται στο 4,9%), γεγονός το οποίο μπορεί να δώσει στη χώρα, το χρόνο για τη δημοσιονομική της προσαρμογή, ώστε να “πείσει” τις αγορές.
- Η απόφαση για τη χρεοκοπία μίας χώρας δεν είναι ποτέ “στρατηγική”. Λαμβάνεται ξαφνικά, στο μέσο μίας “κρίσης επαναχρηματοδότησης”.
- Στο παρελθόν, οι αναπτυγμένες χώρες οι οποίες κατόρθωσαν να περιορίσουν τα πρωτογενή τους ελλείμματα ή πέτυχαν πλεονάσματα, πέτυχαν μία καλύτερη μεταχείριση από τις αγορές.
- Το πολιτικό και το οικονομικό κόστος μίας χρεοκοπίας, δεν είναι μικρότερο από το κόστος των πολιτικών της δημοσιονομικής προσαρμογής.
- Σε κάθε περίπτωση, για την επιτάχυνση και την επιτυχία της δημοσιονομικής προσαρμογής, χρειάζονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις.

Σημείωση από eurocapital.gr:
Βεβαίως, θα πρέπει πάντα να έχουμε υπ’ όψη μας ότι, η χρεοκοπία είναι πάντα αντίθετη με τις θέσεις του ΔΝΤ, αφού ο κύριος ρόλος του είναι να τις αποτρέπει, ώστε να μην αποσταθεροποιείται το διεθνές σύστημα.
Το ΔΝΤ δεν είναι υπέρ μίας -έστω και ελεγχόμενης- της Ελλάδας, ενώ υποστηρίζει την πρακτική της χρονικής αναδιάρθρωσης του χρέους.

Δείτε όλη τη μελέτη.