Ανοδικές - Πτωτικές Συνεδριάσεις: 50% - 50%

15 Ιανουαρίου 2019, 15:53 | Χ&Α - 202

Ανοδικές - Πτωτικές Συνεδριάσεις: 50% - 50%

Η επόμενη συνεδρίαση

50% να είναι ανοδική, 50% να είναι πτωτική

Στο τέλος του 1999, ο Γενικός Δείκτης βρισκόταν στις 5.535 μονάδες, δηλαδή αυξημένος κατά περίπου 1.876% σε σχέση με την τιμή του στο τέλος του 1987. Αν ρωτούσαμε κάποιον να εκτιμήσει σε τί ποσοστό έφθασαν οι ανοδικές συνεδριάσεις μεταξύ του 1987 και του 1999, το πιο λογικό είναι  να απαντούσε ότι, οι ανοδικές συνεδριάσεις ήταν περισσότερες από το 80% των συνεδριάσεων των 12 αυτών ετών. Αυτή είναι και η απάντηση που συχνά παίρνουμε όταν θέτουμε το ερώτημα αυτό σε σεμινάρια ή σε δημόσιες συζητήσεις.

Και όμως, από τις 2.986 συνεδριάσεις της δωδεκαετούς αυτής περιόδου, οι ανοδικές συνεδριάσεις ήταν μόλις 1.535, ή το 51,4% του συνόλου. Και όσο διευρύνεται το εξεταζόμενο διάστημα, τόσο μειώνεται η απόσταση μεταξύ ανοδικών και πτωτικών. Από την αρχή του 1988 (οπότε και ξεκίνησε τη λειτουργία του ο σημερινός Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου της Αθήνας) έως την 11/1/2019, έχουν υπάρξει 7.708 συνεδριάσεις. Από αυτές, ανοδικές ήταν οι 3.896, ή ποσοστό 50,5%. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και σε επίπεδο μετοχών. Συμβαίνει και στις υπόλοιπες διεθνείς αγορές και μάλιστα, σε  πολλές απ’ αυτές, η απόσταση μεταξύ των ανοδικών και πτωτικών ποσοστών είναι ακόμη μικρότερη. Όμως, πάντα, κυρίως στους χρηματιστηριακούς δείκτες, το ποσοστό των ανοδικών συνεδριάσεων έχει ένα μικρό προβάδισμα.

Και αυτή η μικρή διαφορά μεταξύ των ποσοστών των ανοδικών και των πτωτικών συνεδριάσεων που, προκαλεί, μέσα στη διάρκεια του χρόνου, τόσο μεγάλες μεταβολές στους δείκτες, οι οποίοι συνήθως είναι ανοδικοί;Και γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει επειδή, όπως έχει μετρηθεί, η μέση άνοδος στις ανοδικές συνεδριάσεις, είναι ελαφρά ανώτερη από τη μέση πτώση στις πτωτικές συνεδριάσεις (κατά 0,021%, όπως μετρήθηκε για το ελληνικό Χρηματιστήριο).

Είναι αυτό φυσιολογικό; Και βέβαια είναι. Και ας μην μπερδευόμαστε από το ελληνικό Χρηματιστήριο και την πορεία του στα τελευταία χρόνια, του οποίου η πτώση είναι αφύσικα μεγάλη σε διάρκεια και σε ένταση. Σε γενικές γραμμές, οι χρηματιστηριακοί δείκτες ανεβαίνουν διαχρονικά επειδή ουσιαστικά εκφράζουν την ανθρώπινη πρόοδο και ανάπτυξη μέσα στο χρόνο. Βέβαια, σε άλλα κράτη, οικονομίες και αγορές, η πρόοδος αυτή εκφράζεται πιο ισχυρά και σε άλλες, λιγότερο ισχυρά.

Η ουσία όμως είναι ότι, στα χρηματιστήρια, οι διαφορές στους δείκτες και στα χαρτοφυλάκια, κτίζονται μέρα με τη μέρα, μέσα από αλλεπάλληλες μικρές ανόδους και μικρές πτώσεις.


(δείτε τον πίνακα, με περισσότερα στοιχεία)

 

Περιεχόμενα