Με τη μορφή του κατεπείγοντος η διάσωση της προβληματικής ΔΕΗ

Της Χρύσας Λιάγγου

Συνολικό ανασχεδιασμό της στρατηγικής για τις υπό δημόσιο έλεγχο ενεργειακές επιχειρήσεις από τη νέα κυβέρνηση επιβάλλουν, αφενός, η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών της ΔΕΗ, αφετέρου, τα εμπόδια στην προσπάθεια αποκρατικοποίησης των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ.

Το θέμα της ΔΕΗ έχει τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, όχι μόνο εξαιτίας των προβλημάτων ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Επιχείρηση, αλλά και λόγω του γεγονότος πως η κατάσταση των υποδομών και των δικτύων της δεν μπορούν να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη παροχή ρεύματος σε όλη την επικράτεια κατά τη θερινή περίοδο που η κατανάλωση είναι υψηλή.

Τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου του έτους (ζημίες ύψους 218,2 εκατ. ευρώ και ζημίες σε λειτουργικό επίπεδο (EBITDA) της τάξεως των 66,4 εκατ.) και το έντονο πρόβλημα ρευστότητας της ΔΕΗ,  δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού στην κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει παράλληλες λύσεις σε πολλές κατευθύνσεις. Το άμεσο ζητούμενο είναι η αντιμετώπιση του ταμειακού προβλήματος και οι λύσεις επ’ αυτού είναι περιορισμένες.  Η ταμειακή υποστήριξη με την άμεση εισροή των ποσού 250-300 εκατ. ευρώ από τις ΥΚΩ (υπηρεσίες κοινής ωφελείας) του 2011 και η επίσης άμεση εξόφληση οφειλών του Δημοσίου είναι οι πρώτες δράσεις για την ενίσχυση της ρευστότητας την επομένη των εκλογών. Αυτό θα διασφαλίσει μια βραχυχρόνια ρευστότητα στην Επιχείρηση, η οποία πολύ γρήγορα θα ξαναβρεθεί στο κόκκινο εάν δεν ακολουθήσουν μέτρα αύξησης εσόδων και μείωσης εξόδων. Αν και επιδίωξη της Ν.Δ. είναι να αποφύγει την αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος, το πιθανότερο είναι να υποχρεωθεί να κινηθεί και μάλιστα πολύ γρήγορα σε αυτή την κατεύθυνση, πριν η κατάσταση με τα κόστη της Επιχείρησης βρεθεί εκτός ελέγχου. Ενα σχέδιο εξυγίανσης που θα μπορεί να στηρίξει στη συνέχεια την αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή είναι ένα από τα εναλλακτικά σενάρια που η νέα κυβέρνηση έχει θεωρητικά στη διάθεσή της, δεν είναι βέβαιο ωστόσο εάν ο απαιτούμενος χρόνος επιτρέπει την εφαρμογή του στην πράξη λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της ΔΕΗ.

Η είσοδος στρατηγικού επενδυτή, για την οποία εμφανίζεται εσχάτως υπέρμαχος και ο κ. Παναγιωτάκης, θα βάλει τέλος στον σφιχτό εναγκαλισμό της Επιχείρησης από το κράτος και θα δώσει τη δυνατότητα λήψης όλων εκείνων των αναγκαίων μέτρων για την εξυγίανσή της που δεν μπορούν να ληφθούν με το Δημόσιο βασικό μέτοχο, όπως για παράδειγμα η μείωση του προσωπικού ή ακόμη και το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων που δεν είναι κερδοφόρες. Σενάρια, όπως η πώληση περιουσιακών στοιχείων και συγκεκριμένα του ΔΕΔΔΗΕ, που έχουν εξεταστεί, κρίνεται ότι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, δεδομένου ότι μετά τον ΑΔΜΗΕ, το δίκτυο μέσης και χαμηλής τάσης είναι το μοναδικό κερδοφόρο χαρτοφυλάκιο της ΔΕΗ σήμερα. Σε σχέση με τις υποχρεώσεις προς τις Βρυξέλλες και τους πιστωτές, το πιθανότερο είναι η νέα κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευθεί τα υφιστάμενα μέτρα (ΝΟΜΕ και αποεπένδυση στον λιγνίτη) που αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν είναι αποτελεσματικά σε σχέση με τους δεσμευτικούς στόχους για τη μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ κάτω από 50% το 2019. Η πλευρά της Κομισιόν εκτιμάται ότι δεν θα φέρει αντιρρήσεις σε προτάσεις που εγγυώνται ένα γρήγορο άνοιγμα της αγοράς όπως σενάρια που προσομοιάζουν με αυτό της «Μικρής  ΔΕΗ» και πληροφορίες φέρουν τη Ν.Δ. να βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με την Ε.Ε. για τον επανασχεδιασμό του ανοίγματος της αγοράς ηλεκτρισμού.

Πηγή: www.kathimerini.gr