Οι εκλογές του Χονγκ Κονγκ απομακρύνουν την πιθανότητα σύναψης εμπορικής συμφωνίας ΗΠΑ-Κίνας

Του Κώστα Ράπτη

Ο δυτικός Τύπος κάνει λόγο για "ράπισμα” στο Πεκίνο. Όμως την ίδια στιγμή οι Κινέζοι ιθύνοντες επιχειρούν να δουν το ποτήρι μισογεμάτο.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής για την ανάδειξη των 18 τοπικών συμβουλίων του Χονγκ Κονγκ, μετά από πέντε μήνες κοινωνικής αναταραχής στην πρώην βρετανική αποικία, συνιστά σαφή ήττα για τους υποψήφιους του "κατεστημένου” και σαφή νίκη για τους υποψήφιους του "πανδημοκρατικού”, όπως έχει ονομαστεί, μετώπου.

Περισσότερο εντυπωσιακός και από το αποτέλεσμα, όμως, είναι ο βαθμός προσέλευσης στις κάλπες, ο οποίος ανήλθε στο 71,2% των 4,1 εκατ. εγγεγραμμένων ψηφοφόρων (έναντι 47% το 2015 και 58% στις εκλογές του 2016 για την ανάδειξη του Νομοθετικού Συμβουλίου, οπότε και σημειώθηκε ρεκόρ).

Από τους τουλάχιστον 1.000 υποψήφιους που διεκδικούσαν τις 452 έδρες των τοπικών συμβουλίων, περίπου 320 χρεώνονταν στην παράταξη του "κατεστημένου”, τουλάχιστον 390 στις "πανδημοκρατικές” δυνάμεις και 370 αυτοπροσδιορίζονταν ως "ανεξάρτητοι”.

Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, εκλέγονται 387 σύμβουλοι από το "πανδημοκρατικό” μέτωπο και μόλις 61 από τον χώρο του "κατεστημένου”.

Οι Global Times, αγγλόφωνο οιονεί όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, σπεύδουν να σημειώσουν ότι η μετάφραση της κατανομής των ψήφων σε ποσοστά δίνει μια λιγότερο θεαματική εικόνα: 57% για τους αντιπολιτευόμενους και 41% για το "κατεστημένο”.

Υπογραμμίζουν επίσης ότι το πεντάμηνο της αναταραχής έχει εξάψει, όπως είναι φυσικό, τα πάθη, αλλά δεν προδικάζει απαραιτήτως την τροπή που θα πάρουν οι εκλογές για το περισσότερο σημαντικό Νομοθετικό Συμβούλιο, σε έναν χρόνο από τώρα. Παραδέχονται, πάντως, ότι το αποτέλεσμα χρήζει "ορθολογικής μελέτης”.

Στην πραγματικότητα, το κύριο μέλημα του Πεκίνου είναι η μη αμφισβήτηση του δόγματος "μία χώρα, δύο συστήματα”, βάσει του οποίου μεταβιβάστηκε το Χονγκ Κόνγκ το 1997 στην Κίνα με ειδικό διοικητικό καθεστώς, καθώς και ο τερματισμός των βίαιων διαδηλώσεων που κινδυνεύουν να ακυρώσουν τον ρόλο της πόλης ως διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου. Ήδη το τρίτο τρίμηνο του έτους το Χονγκ Κονγκ κατέγραψε ύφεση για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία.

Η διοχέτευση της λαϊκής δυσαρέσκειας σε θεσμικές διεξόδους δεν αποτελεί για το Πεκίνο μεγάλο πρόβλημα, αν μάλιστα συντελέσει στην απομόνωση της περισσότερο βίαιης πτέρυγας του κινήματος διαμαρτυρίας, αλλά και στην πολιτική "εκκαθάριση” ορισμένων από τους ολιγάρχες που νέμονται την εξουσία στην πόλη. Η "κόκκινη γραμμή” είναι άλλη και αφορά στην ανάδυση αυτονομιστικών τάσεων και στην ενδεχόμενη εξάπλωση της αναταραχής στην ενδοχώρα.

Όταν ξέσπασε το κίνημα διαμαρτυρίας στις αρχές του καλοκαιριού, με αφορμή το νομοσχέδιο της τοπικής κυβέρνησης της Κάρι Λαμ για την έκδοση εκζητουμένων στην ηπειρωτική χώρα, η συμμετοχή των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ υπήρξε μαζική.

Ωστόσο, στο διάστημα που μεσολάβησε λειτούργησε όχι μόνο η αναμενόμενη κόπωση των διαμαρτυρομένων, αλλά και η εμφάνιση από τους κόλπους του μιας δυναμικής νεανικής μειοψηφίας με χαρακτηριστικά black block η οποία, ιδίως το τελευταίο διάστημα, έχει κλιμακώσει ανεξέλεγκτα τη δράση της.

Το γεγονός ότι αυτό το τμήμα της νεολαίας αγνοεί τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα (π.χ. το κόστος της στέγης), το ότι κάνει χρήση συμβόλων της εποχής της αποικιακής κυριαρχίας, βρίσκεται σε ανοικτή επαφή με κυβερνήσεις της Δύσης, καλλιεργεί ένα είδος ρατσισμού απέναντι στους προερχόμενους από την ενδοχώρα κατοίκων, και κυρίως επιδίδεται σε βανδαλισμούς που έχουν παραλύσει την πόλη έχει οδηγήσει στην απομόνωσή του.

Είναι προφανές ότι η δράση αυτού του black block αποβλέπει, υπό τύπον αυτοεκπληρούμενης προφητείας, στην είσοδο κινεζικού στρατού στο Χονγκ Κονγκ, ώστε να καταγγελθεί διεθνώς η "νέα Τιενανμέν”. Όμως το Πεκίνο επέλεξε να εξαγοράσει χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση, το πεδίο δράσης έχει πλέον μεταφερθεί εκτός Χονγκ Κονγκ. Η πρωτοβουλία του αμερικανικού Κογκρέσου των νόμων Hong Kong Human Rights and Democracy Act και Protect Hong Kong Act που επιβάλλουν στον πρόεδρο των ΗΠΑ να αναθεωρεί κατ' έτος το προτιμησιακό εμπορικό καθεστώς του Χονγκ Κονγκ, τοποθετεί το ζήτημα στην καρδιά της σινο-αμερικανικής αντιπαράθεσης.

Το Πεκίνο έχει διαμηνύσει ότι αν οι νόμοι αυτοί επικυρωθούν θα υιοθετήσει αντίμετρα – και ασφαλώς κάθε σκέψη για σύναψη εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ το προσεχές διάστημα θα ξεχαστεί. Για τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επείγεται να καταλήξει σε μία τέτοια συμφωνία, ενόψει της μάχης για την επανεκλογή του, η πίεση είναι μεγάλη.

Οι πλειοψηφίες, άλλωστε, που καταγράφηκαν στο Κογκρέσο είναι τόσο μεγάλες, ώστε ένα προεδρικό βέτο να μπορεί να υπερκερασθεί. Η επιθυμία ακύρωσης των πρωτοβουλιών του Τραμπ από πλευράς Κογκρέσου δημιουργεί έτσι μία κατάσταση εξίσου "πολεμική” με την Κίνα, όπως προηγουμένως και με τη Ρωσία.

Πηγή: www.capital.gr