“Επενδυτής" εξαπατήθηκε από μεγάλη "χρηματιστηριακή εταιρία” - Πώς έχουν τα πράγματα

“Επενδυτής εξαπατήθηκε από μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρία”, έγραφε ο τίτλος του άρθρου σε γνωστό site (δείτε εδώ). Καιρό είχαμε να δούμε τέτοια είδηση. Και είναι βέβαιο ότι στα επόμενα χρόνια, τέτοιου είδους περιπτώσεις θα πυκνώσουν -και να γνωρίζουμε ότι μόνον ένα μικρό μέρος των περιστατικών τελικά φθάνουν στους τίτλους των ειδήσεων.

Διαβάζοντας όμως το άρθρο, αντιλαμβανόμαστε πώς έχει το ζήτημα. Κατ’ αρχάς, ο “επενδυτής” δεν ήταν επενδυτής. Όταν δίνεις τα χρήματά σου σε κάποιον ο οποίος σου υπόσχεται -δε γνωρίζουμε με ποιό τρόπο διατυπώθηκαν ή καταγράφηκαν οι υποσχέσεις- απόδοση 25% κάθε 5 μήνες, τότε δεν είσαι επενδυτής. Είσαι αφελής. Και η αφέλεια δεν υποδηλώνεται μόνον από το ότι πιστεύεις ότι είναι δυνατό να έχεις “εγγυημένη” μία τέτοια απόδοση, αλλά και επειδή παραδίδεις τα χρήματά σου -πιθανότατα χωρίς εγγυήσεις- σε κάποιον που σου υπόσχεται κάτι τέτοιο. Βέβαια, ο “επενδυτής” ενδεχομένως γνώριζε, ή όφειλε να γνωρίζει, ότι τέτοιες καταστάσεις και υποσχέσεις δεν είναι και τόσο νόμιμες και ξεκάθαρες και, καθοδηγούμενος από το αίσθημα της απληστίας, δέχτηκε να συμμετάσχει σε έναν “θολό” μηχανισμό. Συνεπώς, έχει και αυτός βαρύτατες ευθύνες. Η δε απάτη, δε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως “χρηματιστηριακή”, αφού δεν εκδηλώθηκε μέσα από χρηματιστηριακές πράξεις ή άλλου είδους χρηματιστριακές διαδικασίες. Είναι μία απάτη του κοινού ποινικού δικαίου και το χρηματιστηριακό περιβάλλον χρησιμοποιήθηκε ως “φόντο” και ως μέσο εντυπωσιασμού και προσέλκυσης του αφελούς θύματος.

Σε κάθε περίπτωση, καθώς τέτοιες υποθέσεις θα γίνονται όλο και πιο συχνές στα επόμενα χρόνια όταν -κατά τα φαινόμενα- η χρηματιστηριακή αγορά θα κινείται ανοδικά, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο χρηματιστηριακός χώρος έχει θωρακιστεί επαρκώς απέναντι σε φαινόμενα χρηματιστηριακής απάτης.

Βεβαίως όμως, υποχρέωση της Πολιτείας είναι να προστατεύει και τους πολίτες που δεν έχουν τις γνώσεις γύρω από τη λειτουργία του χώρου ή ακόμη και τους ευκολόπιστους. Η Πολιτεία έχει θεσπίσει τους μηχανισμούς και τις διαδικασίες για να τους προστατεύει. Όμως, δεν τις προβάλλει αρκετά ή με το σωστό τρόπο. Θα περιμέναμε ότι στο site της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, ή ακόμη και του Χρηματιστηρίου, θα υπήρχαν -στην πρώτη σελίδα κιόλας- εμφανείς οδηγίες για “απλούς τρόπους προστασίας από την απάτη”. Με απλά λόγια και παραδείγματα. Δεν υπάρχουν. Θα πρέπει να δημιουργηθούν άμεσα. Απάτες, χρηματιστηριακές ή γύρω από το χρηματιστηριακό χώρο, στο παρελθόν είδαμε πολλές. Είναι κρίμα εάν επαναληφθούν με τη συχνότητα του παρελθόντος.

Σημείωση: Κατά το τελευταίο διάστημα, σε μεγάλα sites, προβάλλονται ιστορίες για το πώς κάποιοι επώνυμοι, πλούτισαν μέσα από αγοραπωλησίες κρυπτονομισμάτων. Ο κόσμος τα διαβάζει, τα πιστεύει και τσιμπάει το δόλωμα. Τις έχουμε δει όλοι. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή οι οικονομικοί εισαγγελείς δε τις βλέπουν;