Αντιδράσεις επιχειρήσεων και επενδυτών μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πανδημίας

Tης Μαίρης Βενέτη

Μεά την S&P Global Ratings, που εκτίμησε πρώτη ότι εάν οι καταναλωτικές δαπάνες μειωθούν κατά 10%, η συνολική αύξηση του κινεζικού ΑΕΠ θα μειωθεί κατά περίπου 1,2 ποσοστιαία μονάδα, σιγά σιγά ολοένα και περισσότεροι αναλυτές προσπαθούν να εκτιμήσουν το οικονομικό κόστος του νέου κορονοϊού.

Οι περισσότεροι συμφωνούν στο ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας θα υποχωρήσει, καθώς οι περιορισμοί που επιβάλλονται έχουν άμεσες επιπτώσεις στην κατανάλωση και την εφοδιαστική αλυσίδα.

Οι πιο αισιόδοξοι υπολογίζουν ότι η νέα επιδημία θα αφαιρέσει από το κινεζικό ΑΕΠ ανάπτυξη πέριξ του 0,5% ενώ οι πιο απαισιόδοξοι προβλέπουν η μείωση αυτή να φτάσει ακόμα και το 1,9%.

Όσον αφορά τη διόρθωση των αγορών και εδώ έχουμε τις αισιόδοξες και απαισιόδοξες εκτιμήσεις,με τις πρώτες να ενστερνίζονται μια διόρθωση της τάξης του 5% και τις δεύτερες μια βαριά διόρθωση της τάξης του 25%.

Οι περισσότεροι δε οίκοι έχουν χρησιμοποιήσει στα μοντέλα τους τις επιπτώσεις που είχε ο ιός SARS, ο οποίος να υπενθυμίσουμε ότι οδήγησε σε περιορισμό της κινεζικής ανάπτυξης κατά 1,1%.

Η στήλη πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι ακόμη σχετικά νέο και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά την πραγματική επίπτωση στην κινεζική οικονομία.

Όλα θα εξαρτηθούν από την ταχύτητα και την έκταση εξάπλωσης του ιού.

Η μελέτη των προηγούμενων ανάλογων περιπτώσεων σίγουρα προσφέρει μια πρώτη εικόνα, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο συγκεκριμένος κορονοϊός είναι αρκετά διαφορετικός από τον SARS, κυρίως όσον αφορά το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να έχει ασθενήσει με τον ιό, αλλά να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα πριν να εκδηλωθούν τα συμπτώματα, ενώ εν το μεταξύ ενδεχομένως τον μεταδίδει. Αυτό αυτόματα μεταφράζεται σε έναν τελείως διαφορετικό ρυθμό μετάδοσης.

Από την άλλη πρέπει να τονίσουμε ότι το ποσοστό θνησιμότητας είναι εξαιρετικά χαμηλότερο, τουλάχιστον σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώνονται μέχρι στιγμής, ενώ η αντίδραση της Κίνας ήταν πολύ πιο ταχεία από αυτήν που καταγράφηκε κατά την περίοδο του SARS.

Είναι αρκετά δύσκολο λοιπόν να γίνουν συγκρίσεις, πόσο μάλλον από τη στιγμή που το ονομαστικό ΑΕΠ της Κίνας στο τέλος του 2002, ήταν περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή το 4% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ στο τέλος του 2019 ήταν 14,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή το 16% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Προφανώς μια επιβράδυνση εν έτη 2020 του ήδη ταλαιπωρημένου Κινέζου γίγαντα θα έχει πολύ μεγαλύτερη επίπτωση στην παγκόσμια δραστηριότητα, απ’ότι το 2003.

Συμφωνούμε δε πέρα για πέρα με την τοποθέτηση του Κεντρικού Τραπεζίτη της FED, Ζερόμ Πάουελ, ο οποίος υπογράμμισε πριν δύο μέρες ότι είναι νωρίς να μιλήσει κανείς για τον οικονομικό αντίκτυπο του κορονοϊού και πρόσθεσε ότι η Fed δεν θα δράσει ακόμα αλλά θα παρακολουθεί την κατάσταση.

Δεδομένης της σύνεσης του λόγου του εν μέσω άκρατης κινδυνολογίας παραθέτουμε ένα απόσπασμα της ομιλίας του:

«Είναι πιθανό να υπάρξουν κάποιες διαταραχές στην οικονομική δραστηριότητα και ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο με βάση το πόσο έχει επεκταθεί ως τώρα ο ιός και τους περιορισμούς που έχουν τεθεί και τις διακοπές στη λειτουργία επιχειρήσεων που έχουν ανακοινωθεί. Φυσικά η κατάσταση είναι ακόμα στα αρχικά στάδια και είναι πολύ αβέβαιο πόσο θα εξαπλωθεί και ποιες θα είναι οι μακροοικονομικές επιπτώσεις στην Κίνα και στους άμεσους εμπορικούς εταίρους και γείτονες και σε όλο τον κόσμο. Δεδομένης της αβεβαιότητας αυτές δεν πρόκειται να κάνω υποθέσεις στο σημείο αυτό. Παρακολουθούμε στενά την κατάσταση».

Ανεξαρτήτως πάντως με το αν συντάσσεται κανείς με τους αισιόδοξους αναλυτές ή τους απαισιόδοξους, η εξάπλωση του κορονοϊού έχει ήδη αφήσει το στίγμα του στα διεθνή χρηματιστήρια, καθώς επηρέασε αρνητικά τη διάθεση ανάληψης ρίσκου εκ μέρους των επενδυτών και τους έστρεψε στα παραδοσιακά καταφύγια των κρατικών ομολόγων -με ιδιαίτερη έμφαση στο αμερικανικό δεκαετές, που σημείωσε πτώση απόδοσης στο 1,6% από 1,8% που ήταν πριν από μία εβδομάδα- του ιαπωνικού γεν και του ελβετικού φράγκου και φυσικά στο παραδοσιακό λιμάνι του χρυσού.

Όπως ήταν φυσικό σημαντικές πιέσεις δέχθηκε το κινεζικό γουάν και ισχυρό sell off το πετρέλαιο, όπως πίεση δέχτηκαν γενικότερα τα βιομηχανικά εμπορεύματα, καθώς μια σημαντική επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, θα αποδυναμώσει τον βασικό τους «καταναλωτή».

Οι μετοχικές αγορές επίσης δέχονται πιέσεις, με τα μεγαλύτερα «θύματα» να είναι τα χρηματιστήρια Κίνας και Χονγκ Κονγκ, ενώ ιδιαίτερη προσοχή θέλουν οι εταιρείες με μεγάλη έκθεση/εξάρτηση στην ασιατική αγορά.

Ένας από τους κλάδους που έχει δεχθεί το ισχυρότερο πλήγμα είναι ο κλάδος του τουρισμού, με πολλούς να φοβούνται ότι τα έσοδα θα μπορούσαν να υποχωρήσουν κατά 27%, όπως είχε συμβεί μεταξύ του α’ και του β’ τριμήνου του 2003.

Οι κλάδοι επίσης των πολυτελών ειδών, των λιανικών πωλήσεων και των μεταφορών είναι στο μάτι του κυκλώνα και ως εκ των πραγμάτων αυτοί θα είναι και οι κλάδοι που θα δημιουργήσουν τις μεγάλες αγοραστικές ευκαιρίες όταν ξεπεραστεί η κρίση.

Προς το παρόν όμως απαιτείται εξαιρετική σύνεση και πειθαρχία, καθώς βρισκόμαστε εν μέσω κλιμάκωσης της εξάπλωσης του ιού και κάμψη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με τη Ρωσία να κλείνει τα σύνορα της με την Κίνα, την Google να κλείνει προσωρινά τα τμήματα της στην Κίνα την Ταϊβάν και το Χονγκ Κονγκ, την ΙΚΕΑ να αναστέλλει προσωρινά την λειτουργία όλων των υποκαταστημάτων της στην Κίνα, την British Airways να αναστέλλει όλες τις πτήσεις της στην ηπειρωτική Κίνα για έναν μήνα, την Τσεχία να σταματάει τη Visa στους Κινέζους πολίτες, τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, BMW και VW, να επιμηκύνουν τουλάχιστον έως τις 10 Φεβρουαρίου τις χειμερινές διακοπές με αφορμή την Κινεζική Πρωτοχρονιά στα εργοστάσια τους στην Κίνα- κανονικά ολοκληρώνονταν στις 3 Φεβρουαρίου- ενώ επιφυλάσσονται να επαναξιολογήσουν τη κατάσταση και να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις.

Πηγή: liberal.gr