Αρχική | Εταιρίες | Τράπεζες | Πώς ο "Ηρακλής" κλείνει τον μαύρο κύκλο της... Ντοβίλ

Πώς ο "Ηρακλής" κλείνει τον μαύρο κύκλο της... Ντοβίλ

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Του Γ. Αγγέλη

Πριν από 10 χρόνια, στο τέλος ενός περιπάτου στην παραλία της Ντοβίλ, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί είχαν δρομολογήσει τον εφιάλτη της ευρωπαϊκής κρίσης.

Ήταν Οκτώβρης του 2010 και οι δύο ηγέτες, έχοντας καταλάβει ελάχιστα αυτό που είχε συμβεί στις 15 του Σεπτέμβρη 2008 (κατάρρευση της Lehman Brothers) και παρά τις εκκλήσεις του Ζαν Κλοντ Τρισέ να μην το κάνουν, είχαν δηλώσει μαζί ότι οι επενδυτές που επενδύουν σε κρατικό χρέος δεν πρέπει πλέον να θεωρούν τις επενδύσεις τους εξασφαλισμένες από τον κίνδυνο να χάσουν λεφτά... Με άλλα λόγια, είχαν βάλει τέλος στη βασική "αρχή" της πίστης ότι ένα κρατικό ομόλογο είναι αδύνατο να μην... πληρωθεί.

Η δήλωση εκείνη ήταν η αρχή της κατάρρευσης για την Ελλάδα, τις ιρλανδικές τράπεζες, την Πορτογαλία, την Ισπανία και παρ' ολίγον την Ιταλία.

Έμπρακτα η θύελλα που εξαπέλυσαν εκείνη την ημέρα έγινε δυνατό να αντιμετωπισθεί μόνο μετά τη δήλωση Ντράγκι στο Λονδίνο, τον Ιούλιο του 2012, ότι θα κάνει "whatever it takes" για τη στήριξη του ευρώ.

Το "zero risk"

Για την Ελλάδα, η... ιστορία αυτή στοίχισε τρία μνημόνια και μια ύφεση μεγαλύτερη από εκείνη που προκάλεσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.

Το εντυπωσιακό, βέβαια, είναι ότι οι συνέπειες είναι ακόμα παρούσες αφού τα ελληνικά ομόλογα για την ΕΚΤ είναι ακόμα "non investment grade" και γι' αυτό παραμένουν εκτός QE.

Όμως η ελληνική μυθολογία έχει "λύσεις" και για τόσο απελπιστικές περιπτώσεις. Στο αρχαίο θέατρο ήταν ο "από μηχανής θεός" που έδινε τη "λύση".

Στη νεότερη μεταμνημονιακή Ελλάδα η "λύση" έρχεται μέσα από τον "Ηρακλή" και τον... δέκατο τρίτο άθλο του. Αυτόν που μοιάζει όμως λιγάκι με τον πέμπτο άθλο του, όταν ο Ηρακλής υποχρεώθηκε να καθαρίσει την κόπρο των στάβλων του Αυγεία.

Όμως η εκκαθάριση ενός μεγάλου μέρους των NPLs μέσω των τιτλοποιήσεων του "Ηρακλή" προϋποθέτει –για να μπορέσει να υλοποιηθεί από το τραπεζικό σύστημα– πως η ΕΚΤ θα δεχθεί ότι οι εγγυήσεις του Δημοσίου που θα δοθούν για το υψηλότερης αξιοπιστίας κομμάτι των τίτλων (senior) θα γίνουν αποδεκτές ως "zero risk".

Mε άλλα λόγια, η ΕΚΤ θα πρέπει να "θάψει" μέσα από την αποδοχή της αυτή, τις δηλώσεις Μέρκελ - Σαρκοζί στην Ντοβίλ τον Οκτώβρη του 2010, ολοκληρώνοντας την πράξη αναίρεσης που είχε ξεκινήσει ο Ντράγκι τον Ιούλιο του 2012.

Όλες οι πλευρές γνωρίζουν το εύρος της σημασίας μιας τέτοιας πράξης από την κυρία Λαγκάρντ. Και για τον λόγο αυτό ένα σημαντικό τμήμα της γραφειοκρατίας του SSM, αλλά και στην ΕΚΤ, δυσκολεύονται πραγματικά να δώσουν το πράσινο φως.

Όμως, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του "Κεφαλαίου", η απόφαση σε πολιτικό επίπεδο έχει ληφθεί, καθώς δεν αφορά πλέον την Ελλάδα, αλλά την ολοκληρωμένη "επούλωση" ενός τραύματος στο πιστωτικό σύστημα της Ευρωζώνης που παραμένει ανοικτό από το 2010 μέχρι σήμερα.

Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος.

Η διατήρηση αυτής της "αχίλλειου πτέρνας" στο ευρωσύστημα έχει γίνει το βασικό εμπόδιο για να μπορέσει η ΕΚΤ να ολοκληρώσει αφενός την ενοποίηση του τραπεζικού Ευρωσυστήματος και στους τρεις πυλώνες του και αφετέρου στο να δρομολογηθεί η εκ των ων ουκ άνευ συγκρότηση της ενιαίας αγοράς κεφαλαίων στην Ευρωζώνη ιδιαίτερα μετά το Brexit.

Παρ' όλα αυτά, αυτή η μικρή "διευκόλυνση" στον "Ηρακλή" –που χωρίς αυτή δεν μπορεί να κάνει τον... "άθλο" του– συναντά ισχυρές δυσκολίες από τους... ηρακλειδείς Γερμανούς θεματοφύλακες των δηλώσεων της Ντοβίλ.

Την υπέρβαση αυτής της δυσκολίας έχει αναλάβει η ελληνική πλευρά και ειδικά το ΥΠΟΙΚ και ο ΟΔΔΗΧ.

"Μυστήρια"

Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες του "Κ", οι επόμενες κινήσεις που θα αφορούν το ελληνικό χρέος θα είναι... απανωτές και θα συγκλίνουν στο να υποχρεώσουν τους οίκους αξιολόγησης σε σταδιακή επιτάχυνση των αναβαθμίσεων έτσι ώστε η μορφή που θα πάρει η... διολίσθηση της ΕΚΤ προς την απόφαση αποδοχής του zero risk να είναι αποδεκτή και "δικαιολογημένη".

Σε αυτό αναμένεται ότι θα παίξουν ρόλο –εδώ είναι η έκπληξη– και αποφάσεις σκληροπυρηνικών κοινοβουλίων, τα οποία θα αποδεχθούν τις αλλαγές στις προϋποθέσεις που αφορούν το μακροπρόθεσμης διάρκειας κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους από το αρχικό 4,5% - 5% σε κάτω του 1,5%, αλλά και σε παρεμβάσεις που αφορούν τη διάρθρωση και κυρίως την πρόωρη αποπληρωμή του.

Κάποιες από τις πτυχές αυτής της διαδικασίας θα παραμείνουν "μυστήριο" προς το παρόν. Αλλά, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το "Κ", μπορούν να εξασφαλίσουν θετικές αντιδράσεις από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, χωρίς να ανατρέψουν άρδην τις αρχικές προβλέψεις της συμφωνίας του Ιούνη του 2018.

Με άλλα λόγια, θα χρειασθεί μια σχετικά μικρής διάρκειας μεταβατική χρονική περίοδος (μηνών), στην οποία σταδιακά αλλά "έμπρακτα" θα δρομολογηθεί η αναγνώριση του αξιόχρεου των κρατικών εγγυήσεων στο senior κομμάτι των τιτλοποιήσεων. Και αυτό παρότι η διαδικασία αυτή και για ένα μικρό χρονικό διάστημα είναι πιθανό "να μην ξεκινήσει με zero risk εγγυήσεις...".

Η διαδικασία αυτή, άλλωστε, θα είναι η διαδικασία "μετάβασης" στην πλήρη αποδοχή των κρατικών ομολόγων στο QE... Αλλά τότε οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων σε διάρκειες 7 και 10 ετών θα είναι ήδη σε επίπεδα κάτω του 0,0%...

Εν ολίγοις, η ΕΚΤ θα αφήσει τις αγορές κεφαλαίου να στρώσουν τον δρόμο επιστροφής των κρατικών ομολόγων στο δικό της QE.

Πηγή: captial.gr

 

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text