Επισημάνσεις

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

“Ο κινηματογράφος θα παραμείνει κλειστός έως ότου αυτά που γίνονται στην πραγματική ζωή, παύσουν να μοιάζουν με κινηματογραφική ταινία”

Τίποτα απ’ όσα είδαμε ή διαβάσαμε κατά τη διάρκεια αυτού του ασύλληπτα τρομερού μήνα δε μπόρεσε να πει την αλήθεια που με τόσο απλά λόγια λέει αυτό το σχόλιο, στην προμετωπίδα ενός κινηματογράφου, κάπου στις ΗΠΑ. Ζούμε ένα απίστευτο “θρίλερ” σκηνοθετημένο από την ίδια τη ζωή, μέσα στην καθημερινότητά μας, με μας θεατές.

***

Θα μπορούσε η πανδημία του COVID-19 να επιφέρει μια θεμελιώδη αλλαγή στη διεθνή πολιτική; Η αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών να καταπολεμήσουν τον θανατηφόρο ιό, δίνει την ευκαιρία στην Κίνα να καλύψει το κενό και να τοποθετήσει τον εαυτό της στη θέση του παγκόσμιου ηγέτη στην αντιμετώπιση πανδημίας.
Η θέση των ΗΠΑ, ως “παγκόσμιου ηγέτη” κατά τις τελευταίες επτά δεκαετίες έχει οικοδομηθεί όχι μόνο πάνω στην οικονομική και στη στρατιωτική της ισχύ, αλλά -και αυτό είναι εξίσου σημαντικό-  και από τη τον τρόπο της εγχώριας διακυβέρνησής της, καθώς και την ικανότητα και την προθυμία της να συγκεντρώσει και να συντονίσει μια παγκόσμια αντίδραση απέναντι σε κρίσεις. Η πανδημία του κορωνοϊού συνιστά μία δοκιμασία πάνω στα στοιχεία της ηγεσίας των Η.Π.Α. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον αποτυγχάνει. (
εδώ)


***

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η πανδημία του κορωνοϊού θα μπορούσε να είναι μία ευκαιρία για ένα μεγάλο και ουσιαστικό βήμα προς την ενοποίηση και την εσωτερική ισχυροποίησή της. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια μεγάλων κρίσεων, μπορούν να ληφθούν μεγάλες αποφάσεις. Θα μπορούσε να είχε ληφθεί πρόνοια -και αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πριν ξεσπάσει η πανδημία- για την ύπαρξη κοινών πολιτικών σε θέματα πολιτικής προστασίας και λειτουργίας των εφοδιαστικών αλυσίδων. Και αν αυτό δεν είχε προβλεφθεί από πριν, στο ξέσπασμα της κρίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να είχε αναλάβει δράση για καλύτερο συντονισμό των εθνικών πολιτικών, της επιστημονικής έρευνας και του εφοδιασμού με το απαραίτητο υλικό. Αντ’ αυτού, υπήρξε παντελώς απούσα στον υγειονομικό τομέα, ενώ ανέχθηκε ακόμη και φαινόμενα “πειρατίας” ανάμεσα στα μέλη της, όπου το ένα μέλος προχωρούσε σε κατασχέσεις υγειονομικού υλικού που προοριζόταν για άλλο.Η παραίτηση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έρευνας, Μάουρο Φεράρι και -κυρίως- η επιστολή που τη συνόδεψε, δείχνει ότι όντως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. (εδώ)

***

Η ασθένεια του βρετανού Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον από τον COVID-19, πέραν του ότι συνιστά ένα λυπηρό γεγονός, είχε ένα παράπλευρο “κέρδος”. Απέδειξε σε όλο το κόσμο ότι ο ιός δε κάνει διαχωρισμούς και ότι μπορεί να προσβάλει τους πάντες. Αυτό, θα επιτρέψει την ευκολότερη επιβολή περιοριστικών μέτρων και εφαρμογή μεθόδων προστασίας και τώρα, αλλά και στο μέλλον, κάτι που μπορεί να αποβεί καίριας σημασίας στις προσπάθειες των κυβερνήσεων για την καταπολέμηση της πανδημίας.

***

Dr Anthony Fauci: “Δεδομένου ότι, είναι απίθανο να εξαλειφθεί εντελώς ο κορωνοϊός από τον πλανήτη, καθώς θα ξεκινά η επόμενη σεζόν, είναι δυνατό να υπάρξει αναζωπύρωση της πανδημίας. Για το λόγο αυτό, πιέζουμε και εργαζόμαστε σκληρά, για να είμαστε περισσότερο έτοιμοι σε σχέση με πριν. Πιέζουμε για ένα εμβόλιο και να προλάβουμε να κάνουμε κλινικές δοκιμές για θεραπευτικές παρεμβάσεις, ελπίζοντας ότι, αν υπάρξει αναζωπύρωση, θα διαθέτουμε μέσα και “όπλα” που δεν είχαμε όταν ξεκινούσε η παρούσα φάση".  (Ο Dr Anthony Fauci είναι επικεφαλής του National Institute of Allergy and Infectious Diseases των ΗΠΑ)

***

Με αφορμή την απαγόρευση εξαγωγών υγειονομικού υλικού, απ’ όλα σχεδόν τα κράτη που σήμερα αντιμετωπίζουν έντονα την πανδημία, το “Harvard Business Review”, σε ειδική μελέτη του επισημαίνει ότι, “βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την προοπτική του “αντίστροφου προστατευτισμού”, όπου τα κράτη περιορίζουν τις εξαγωγές, αλλά όχι τις εισαγωγές και αγωνίζονται μεταξύ τους για να αποκτήσουν τον έλεγχο των περιορισμένων πόρων που χρειάζονται για την προστασία των πολιτών τους. Οπως ο παραδοσιακός προστατευτισμός ενθάρρυνε τη Μεγάλη Υφεση, έτσι και ο νέος προστατευτισμός θα μπορούσε να παρατείνει την πανδημία COVID-19 καθιστώντας το έργο των κυβερνήσεων όλο και πιο δύσκολο”. (εδώ)

***

Καθώς η πανδημία του κορωνοϊού φέρνει τις κοινωνίες σε αδιέξοδο και οι αγχωμένοι πολίτες απαιτούν προστασία και δράση, οι ηγέτες σε ολόκληρο τον κόσμο, ενεργοποιούν τη νομοθεσία εκτάκτων περιστάσεων και αποκτούν απόλυτη εξουσία χωρίς να συναντήσουν την παραμικρή κοινωνική αντίσταση.

Οι κυβερνήσεις και οι διάφορες ομάδες δικαιωμάτων συμφωνούν ότι αυτές οι έκτακτες περίοδοι απαιτούν έκτακτα μέτρα. Οι κυβερνήσεις χρειάζονται νέες εξουσίες για να κλείνουν τα σύνορά τους, να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα στην κυκλοφορία και να παρακολουθούν τους πολίτες που έχουν μολυνθεί. Πολλές από αυτές τις ενέργειες βασίζονται στο εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο, υποστηρίζουν οι συνταγματολόγοι.

Όμως, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ορισμένες κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την κρίση της δημόσιας υγείας ως κάλυψη για να οικειοποιηθούν και να εκμεταλλευτούν νέες εξουσίες, οι οποίες δε συσχετίζονται με την πανδημία, χωρίς διασφαλίσεις ότι δε θα γίνει κατάχρηση των νέων τους εξουσιών.

Καθώς οι νέοι νόμοι διευρύνουν την κρατική επιτήρηση, επιτρέπουν τη στέρηση της ελευθερίας των ατόμων χωρίς χρονικούς περιορισμούς και περιορίζουν τις ελευθερίες συνάθροισης και έκφρασης, θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τη ζωή των πολιτών, την πολιτική και τον τρόπο που λειτουργούν οι οικονομίες για διάστημα δεκαετιών. (εδώ)

 

***

Η Ουγγαρία του Όρμπαν είναι από τη Δευτέρα 30 Μαρτίου, η πρώτη χώρα στην ιστορία της ενωμένης Ευρώπης που αναστέλλει επ’ αόριστον την λειτουργία του κοινοβουλίου της. Και ο Βίκτορ Όρμπαν είναι ο πρώτος εκλεγμένος ηγέτης εντός Ε.Ε. που στο όνομα της… “θεραπείας” του ουγγρικού λαού από τον κορονοϊό - και, προφανώς και από πάσα άλλη, παράπλευρη και δημοκρατική νόσο - κυβερνά με προσωπικά διατάγματα, εκχωρεί σε εαυτόν το δικαίωμα να μην κάνει εκλογές “για όσο διάστημα διαρκέσει η κρίση”, και μπορεί να στέλνει στην φυλακή με συνοπτικές διαδικασίες όποιους θεωρεί ότι παραπληροφορούν την κοινή γνώμη και διασπείρουν “ψεύτικες” και επικίνδυνες ειδήσεις, μηδέ των δημοσιογράφων εξαιρουμένων. (εδώ)
Deja vu. Είχε συμβεί και πριν από 87 χρόνια και κατέστρεψε το κόσμο…

***

Οι άνθρωποι -και ιδίως όσοι έχουμε τη συνήθεια να ομιλούμε ή να γράφουμε πολύ- έχουμε μία τάση να ασπαζόμαστε, συχνά απροβλημάτιστα, τη γενικότερα επικρατούσα άποψη και να υπερβάλλουμε, τόσο στο θετικό, όσο και στο αρνητικό. Αυτό, ίσως το κάνουμε για να διακριθούμε, υπερθεματίζοντας έναντι των άλλων. Και δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των αδαών ή των ημιμαθών. Το φαινόμενο αυτό, συχνά,  χαρακτηρίζει και τους -κάθε φορά- “ειδικούς”. Το έχουμε να δει να συμβαίνει σε κάθε κρίση και σε κάθε έξαρση ενθουσιασμού. Το ξαναβλέπουμε και το ξαναζούμε τώρα. Στο πιο βαθύ σημείο της κρίσης, ο πεσιμισμός καταγράφει έξαρση. Ο κάθε “ειδικός” ή αδαής, κάνει προβλέψεις και τις δημοσιεύουν όπου, ο καθένας, μπορεί: Σε μελέτες επενδυτικών οίκων και ινστιτούτων, με μεγάλες έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά του εξωτερικού, σε εφημερίδες και φυλλάδες του εσωτερικού, ή ακόμη και στο facebook -το οποίο αποκτά όλο και μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή.
Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια μελέτης στον τομέα της οικονομικής έρευνας και μελέτης κάθε λογής αναλύσεων, μπορούμε να διακρίνουμε το εάν κάποια μελέτη έχει βαρύτητα και εγκυρότητα. Και δυστυχώς, όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι, σε πολλές περιπτώσεις, δε παίζει ρόλο το όνομα του “οίκου” που εμφανίζεται στο εξώφυλλο, αλλά η ποιότητα των γραφομένων.

***

Σήμερα κυκλοφορούν πραγματικά απίθανες προβλέψεις για την εξέλιξη του ΑΕΠ της διεθνούς οικονομίας, των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης ή και της Ελλάδας. Αναφέρονται ποσοστά μείωσης που κυμαίνονται από το -3% έως το -35% ή το -40%. Και επί του ΑΕΠ που προκύπτει μετά από τη μείωσή του, για παράδειγμα, κατά 35%, υπολογίζονται σχέσεις “δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ”. Και είναι λογικό ότι κάποιος οδηγείται σε συμπεράσματα εξαιρετικά αρνητικά, πλην όμως εξαιρετικά λανθασμένα.
Και όσο περνούν οι μέρες και αυξάνονται οι νεκροί λόγω του κορωνοϊού στις ΗΠΑ, τόσο δυσμενέστερες γίνονται και οι “προβλέψεις”.
Ας ηρεμήσουμε. Δε νοείται να επιχειρούμε σοβαρή πρόβλεψη πριν ακόμη προσδιοριστούν οι παράμετροι ή οι τιμές τους. Δε γνωρίζουμε ούτε τη διάρκεια της κρίσης, ούτε εάν θα υπάρξουν επακόλουθα “κύματα”, ούτε το βαθμό μείωσης του παγκόσμιου ΑΕΠ, ούτε την εξέλιξη των μεγάλων οικονομιών ή των οικονομιών με τις οποίες συναλλάσσεται η Ελλάδα, ούτε την επίδραση στους τομείς της οικονομίας. Ουδέν γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Απλά γίνονται αυθαίρετες υποθέσεις. Οι οικονομίες ούτε αναπτύσσονται, αλλά ούτε και καταστρέφονται εύκολα.
Είναι σαφές ότι θα υπάρξει ύφεση, η οποία θα είναι μεγάλη μεν, πλην όμως δεν πρόκειται για μία “δομική” ύφεση που προκαλείται από δομικές αδυναμίες και ανισορροπίες στην ελληνική οικονομία ή το διεθνές σύστημα. Προς το παρόν, ας μείνουμε σ’ αυτό. Και ας παρακολουθούμε τις εξελίξεις, ώστε, σιγά - σιγά, να συνθέσουμε το πρόβλημα, ώστε μετά να δούμε πώς και πότε θα το ξεπεράσουμε.
Και πάντα, να θυμόμαστε ότι, απ’ όσους γράφουν τις προβλέψεις, ουδείς προέβλεψε την παρούσα τραγική κατάσταση, ούτε καν τη “μυρίστηκε”, ακόμη κι όταν ξεκίνησε.

***

Κράτη και κοινωνίες που αρνούνται να δουν μακριά. Πριν από κάμποσες μέρες, είδαμε -σε ένα ρεπορτάζ της ΕΡΤ- τον Χασάν, ένα ασυνόδευτο προσφυγόπουλο, 17 χρονών που φοιτά σε μία τεχνική σχολή του δημοσίου στην Καλαμάτα. Ο Χασάν, ένα καλό και ευγενέστατο παιδί, ζει 5 χρόνια στην πατρίδα μας. Μιλά ωραιότατα τα ελληνικά -δύσκολα ξεχωρίζεις ότι δεν είναι η μητρική του γλώσσα- και σπουδάζει ως τεχνίτης αυτοκινήτων. Αγαπά τη χώρα μας, θέλει να ζήσει εδώ και να ανοίξει το δικό του μαγαζί.
Σήμερα ακούσαμε ότι, τις προσεχείς μέρες, θα αναχωρήσουν 12 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα -από τα 5.000 που βρίσκονται στην πατρίδα μας- για το Λουξεμβούργο. Τις επόμενες εβδομάδες θα φύγουν κι άλλα (μεταξύ 1.600 έως 2.000), για τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης.
Αυτοί και αυτές οι 5.000 Χασάν, οι Αχμέτ, οι Φατμά, οι Αϊσέ, ή και ανήλικα χριστιανόπουλα από το Ιράκ και τη Συρία, ίσως είναι το κυριότερο όφελος που θα μπορούσε να έχει η χώρα μας από την περιπέτεια των μεταναστών και των προσφύγων που ζούμε. Μικρά παιδιά, ασχημάτιστα, που θα μπορούσαν εύκολα να μάθουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας και να ενταχθούν στην κοινωνία μας. Μια κοινωνία που ρημάζει από τη μείωση των γεννήσεων (έπεσαν στις 80.000 πια) και από τη (δική μας) μετανάστευση και που σε λίγο δε θα έχουμε κόσμο να δουλέψει και να χρηματοδοτήσει τις συντάξεις της γενιάς που αποσύρεται, να υπηρετήσει στο στρατό μας, να κατοικήσει στα σπίτια και τις βιλάρες που κτίζουμε και να δημιουργήσει μαγαζιά, γραφεία και δουλειές για την κοινωνία μας.
Η Μέρκελ και όλες οι Μέρκελ των κεντροευρωπαϊκών χωρών, το βλέπουν διαφορετικά. Ξέρουν το δικό τους -επίσης τραγικό- δημογραφικό πρόβλημα και κοιτάζουν μπροστά. Και παίρνουν από μας τον “αφρό”, τη νέα γενιά -την ασχημάτιστη- που θα απορροφήσουν και θα τη βάλουν στην παραγωγή. Ώστε να αγοράζουμε εμείς σε λίγα χρόνια τα αυτοκίνητα και τα μηχανήματα που θα έχουν βγει από τα χέρια του Χασάν, του Αχμέτ και του Αντέμ, που εμείς στείλαμε στη Γερμανία.

***

Οι πανδημίες, προκαλούνται από τους μηχανισμούς της φύσης για να εξαφανίσει τους αδύναμους και τους ιεραπόστολους. Με την ίδια λογική, οι οικονομικές κρίσεις, δημιουργούνται από το σύστημα για να πετάξει έξω τους αδύναμους και τους έντιμους.

 

 

Επιστροφή στα περιεχόμενα
Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη (εδώ
Δείτε την ύλη των παλαιότερων τευχών (εδώ)


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα: