Αρχική | Διάφορα | Τεύχη 2018-2023 (Νο 199 έως Νο 253) | Χ&Α - 221 | Κοινωνία και Οικονομία: Δύο χαμένα χρόνια

Κοινωνία και Οικονομία: Δύο χαμένα χρόνια

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Κοινωνία και Οικονομία: Δύο χαμένα χρόνια

Λίγοι έδωσαν σημασία, όταν η εξάπλωση του κορωνοϊού ξέσπασε στην Κίνα τον Ιανουάριο. Άλλωστε, μέσα στα χρόνια, το φαινόμενο της εμφάνισης νέων μολυσματικών ασθενειών στην Κίνα, ήταν αρκετά συχνό.

Επίσης λίγοι ήταν αυτοί που ανησύχησαν όταν, στις αρχές Φεβρουαρίου, ο ιός έφθασε στην Ευρώπη. Θα ξεπερνιόταν κι αυτό -πιστέψαμε- όπως ξεπεράστηκε η εξάπλωση τόσων άλλων ιών στα προηγούμενα χρόνια. Ο κόσμος συνέχισε να λειτουργεί κανονικά, ενώ, γύρω στα μέσα του μήνα, οι αμερικανικές χρηματιστηριακές αγορές βρέθηκαν σε νέα ιστορικά ανώτερα επίπεδα. Και όταν, περί τα τέλη Φεβρουαρίου, η εξάπλωση του ιού είχε προκαλέσει το σφράγισμα των συνόρων στην Κίνα και το κλείσιμο ενός μεγάλου τμήματος της οικονομίας της, αλλά και τους πρώτους θανάτους στη Λομβαρδία, η αντιμετώπιση ήταν χαλαρή. Και ο σχεδιασμός των μέτρων αντιμετώπισης της εξάπλωσης του κορωνοϊού -που στο μεταξύ είχε ανακηρυχθεί σε “πανδημία” από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας- βασίστηκε σε μία απλή λογική: Θα ληφθούν άμεσα κάποια “σκληρά” μέτρα που θα περιορίσουν την εξάπλωση. Στη συνέχεια, θα αναλάβει ο ...καιρός να αποτελειώσει τον ιό! Από τον Απρίλιο η θερμοκρασία θα ανέβει, το καλοκαίρι -όπως θεωρήθηκε φυσιολογικό- η εξάπλωση θα σταματούσε και συνεπώς, από το Σεπτέμβριο δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Στην ίδια λογική βασίστηκαν και τα οικονομικά μέτρα, τα οποία ήταν στην πλειοψηφία τους “εμπροσθοβαρή” και τα οποία εξάντλησαν τη δημοσιονομική δυνατότητα αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης. Η λογική ήταν απλή: θα δοθούν -και δόθηκαν- μεγάλα ποσά για τη στήριξη των πολιτών και των επιχειρήσεων από το προσωρινό “κλείσιμο” της οικονομίας, θα υποχωρήσει το ΑΕΠ, αλλά από το γ’ τρίμηνο του έτους -βοηθούντος και του τουρισμού-  η οικονομία θα ξαναμπεί σε κανονική τροχιά και μάλιστα με μεγαλύτερη ορμή και τελικά εξέλιξη της ανάπτυξης θα είναι τύπου “V”.

Έτσι, διατυπώθηκε η πρόβλεψη ότι, για το σύνολο του 2020, θα υπάρξει υποχώρηση του ΑΕΠ που θα κυμανθεί από 4,0% έως 8,0%, ενώ θα υπάρξει μία εντυπωσιακή αναπήδηση κατά το έτος 2021, η οποία μάλιστα, θα ξεπερνούσε την πτώση του 2020.(Δείτε πρόσφατη μελέτη της “διαΝΕΟσις” με τίτλο: “Επτά Μήνες Πανδημία: Πώς Ζουν Οι Έλληνες”, εδώ).

Λένε όμως ότι, ο Θεός, ακούει για τα σχέδια των ανθρώπων και γελά. Καθώς ήδη βρισκόμαστε στο φθινόπωρο του 2020, οι εξελίξεις δείχνουν ότι οι προβλέψεις δε θα επιβεβαιωθούν, ούτε σε εθνικό, αλλά ούτε και σε διεθνές επίπεδο. Εδώ και αρκετό καιρό, κάθε νεότερη πρόβλεψη που διατυπώνεται, είναι δυσμενέστερη από την προηγούμενη. Ήδη, η -τρέχουσα- πρόβλεψη, από το ΔΝΤ, αναφέρει πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά -5,0% (έναντι ανάπτυξης κατά 3,0% που προβλέπονταν στην αρχή του έτους, δηλαδή συνολική επίδραση της πανδημίας κατά 8,0% παγκοσμίως -με επιδράσεις που όμως θα είναι εξαιρετικά άνισα κατανεμημένες). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη συρρίκνωση του παγκόσμιου ΑΕΠ, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι, η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008-2009, προκάλεσε πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά μόλις 0,1%.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι τελευταίες προβλέψεις να κινούνται πλέον σε επίπεδα μεγαλύτερα του -10,0%, ενώ σε εθνικό επίπεδο, ο Προϋπολογισμός συντάχθηκε με βάση το σενάριο της ύφεσης κατά 7,7%, κάτι που όλοι ομολογούν ως “εξαιρετικά αισιόδοξο”, ενώ βέβαια η χώρα δε φημίζεται για την ορθότητα των οικονομικών και των δημοσιονομικών της προβλέψεων.

Το δεύτερο κύμα

Η πανδημία έχει εισέλθει σε νέα φάση, σε όλο σχεδόν το κόσμο. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, τα ημερήσια κρούσματα κινούνται σε επίπεδο ρεκόρ, ενώ η θνησιμότητα εξελίσσεται σε χαμηλότερα ποσοστά. Το ότι θα υπήρχαν περισσότερα του ενός κύματα της πανδημίας, ήταν σαφές από πριν -ίσως όμως να υποεκτιμήθηκε. Πριν από εκατό χρόνια, το πρώτο κύμα της ισπανικής γρίπης είχε εμφανιστεί στις αρχές του 1918. Υποχώρησε γύρω στο καλοκαίρι και επανεμφανίστηκε -πιο έντονο και περισσότερο φονικό- το μήνα Σεπτέμβριο, κορυφώθηκε το Δεκέμβριο και διήρκεσε έως και τον Ιανουάριο του 1919. Αργότερα, στην άνοιξη του 1919, εμφανίστηκε και τρίτο κύμα, ασθενέστερο από τα προηγούμενα δύο. Η ισπανική γρίπη, ταλαιπώρησε τις κοινωνίες της περιόδου εκείνης επί τουλάχιστον 3 χρόνια, πριν σταδιακά εξαφανιστεί.

Σήμερα έχουμε πολύ περισσότερη γνώση για τον ιό και την ασθένεια που προκαλεί, ενδεχομένως έχουμε περισσότερα φάρμακα, ώστε να μειωθεί η θνησιμότητά του. Έχουμε όμως πολύ λιγότερα χρήματα για να υποστηριχθούν οι κοινωνίες και σαφώς μικρότερο πολιτικό κεφάλαιο που θα μπορούσε να υποστηρίξει νέα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, σε μία περίοδο οικονομικής δυσπραγίας και εμφανούς “κόπωσης” των κοινωνιών. Βεβαίως, βαραίνει ότι, οι κυβερνήσεις, στην πλειοψηφία τους, δεν εκμεταλλεύτηκαν την καλοκαιρινή περίοδο για μια καλύτερη προετοιμασία (σε δυναμικότητα τεστ, νοσοκομειακών κλινών και προσωπικού).

Πότε θα τελειώσει; Η σειρά των εξελίξεων.

Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά γύρω από την εξέλιξη και τη χρονική διάρκεια της πανδημίας. Οι περισσότεροι επιστήμονες αποδέχονται σήμερα ότι, κατά τους πρώτους μήνες του 2021, θα έχει δημιουργηθεί και εγκριθεί ένα τουλάχιστον εμβόλιο -το εμβόλιο είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να ανακόψει την πανδημία. Η παραγωγή και -κυρίως- η διανομή του εμβολίου (ή των εμβολίων) θα απαιτήσει αρκετούς μήνες. Οι πρώτοι εμβολιασμοί αναμένεται να ξεκινήσουν τουλάχιστον στα μέσα ή προς τα τέλη του 2021. Αυτό, εφ’ όσον όλα εξελιχθούν ομαλά και επιλυθούν όλα τα προβλήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την παραγωγή και -κυρίως- με τη διανομή του εμβολίου στις χώρες.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο, η πανδημία θα περιοριστεί. Ο ιός θα εξακολουθεί να προσβάλλει τους ανθρώπους, αλλά θα προσβάλλει λιγότερους, ενώ ακόμη λιγότερους -σε σχέση με σήμερα- θα οδηγεί στις ΜΕΘ ή στο θάνατο.

Μέχρις εκείνο το σημείο όμως, υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτηματικά. Πόσα άτομα θα εξακολουθούν να φορούν μάσκες και να τηρούν τις αποστάσεις; Πόσα τεστ -και κυρίως πόσα γρήγορα, rapid test- θα συνεχίσουν να γίνονται; Πόσοι άνθρωποι (ή καλύτερα, τί ποσοστό ατόμων σε κάθε κοινωνία) θα αρνηθούν να εμβολιαστούν; Ήδη, από σχετικές έρευνες καταγράφεται απροθυμία μεγάλου τμήματος να κάνει το εμβόλιο (εδώ). Πόσο αποτελεσματικά θα είναι τα εμβόλια και ποιές θα είναι οι επιδράσεις μετά τον εμβολιασμό; Πόσοι θα δεχθούν να κάνουν την -απαραίτητη- δεύτερη δόση, αν απογοητευτούν ή τρομάξουν από τα ελαφρά συμπτώματα της ασθένειας που θα τους προκαλέσει η πρώτη δόση (η οποία είναι πιθανό να προκαλέσει και ορισμένες βαριές περιπτώσεις ή ακόμη και θανάτους). Και τελικά, ποιά θα είναι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Σε τί ποσοστό των ατόμων που θα εμβολιαστούν θα προκληθεί ανοσία (συνήθως, η επιτυχία των εμβολίων “πρώτης γενιάς” κυμαίνεται  γύρω από το 50%) και για τί χρονικό διάστημα; Και εάν τελικά φτάσουμε στα επίπεδα που προκαλείται “ανοσία αγέλης” (μεταξύ του 60% ως 70% των ατόμων), για πόσο χρόνο θα διατηρηθεί αυτή την ανοσία, χωρίς άλλες ενέργειες; Ας μην ξεχνάμε ότι, ο συγκεκριμένος ιός, έχει αποδείξει ότι δε μοιάζει με προηγούμενους και μεταλλάσσεται διαρκώς, εκπλήσσοντας -και συχνά απογοητεύοντας- τους επιστήμονες.

Τα προβλήματα της “εφοδιαστικής αλυσίδας” του εμβολίου

Κάποια στιγμή, το εμβόλιο θα δημιουργηθεί. Ίσως όμως αυτό να αποδειχθεί ότι είναι το “εύκολο” κομμάτι της εξίσωσης. Το δύσκολο θα είναι να κατασκευαστούν τα δισεκατομμύρια των δόσεων που θα απαιτηθούν, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να διανεμηθούν στα κράτη και να εμβολιαστούν οι πληθυσμοί. Θα πρόκειται για ένα κολοσσιαίο έργο που θα απαιτήσει καλά οργανωμένες και συντονισμένες εφοδιαστικές αλυσίδες που θα μπορούν να λειτουργήσουν μέσα σε ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα (δείτε περισσότερα εδώ). Και όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτό το κόσμο, τα εμβόλια δε θα μοιραστούν δίκαια σε όλες τις χώρες. Με βάση μελέτες και ανακοινώσεις (εδώ και εδώ), οι πλουσιότερες χώρες, με το 13% του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν ήδη προαγοράσει περισσότερα από το 50% των εμβολίων που θα παραχθούν έως το τέλος του 2021 και έτσι, ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της γης (γύρω στο 61%) θα έχει διαθέσιμο εμβόλιο από το 2022 και μετά.


Και αφού τα εμβόλια φθάσουν στην κάθε χώρα και στη συνέχεια σε κάθε περιφερειακό σταθμό εμβολιασμού, τίθενται άλλα ερωτηματικά. Τα εμβόλια απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες συντήρησης. Για παράδειγμα, το εμβόλιο της Pfizer (ένα από τα περισσότερο υποσχόμενα, σε χρόνους και σε αποτελεσματικότητα, εμβόλια) διατηρείται στους -70 C. Πόσα φαρμακεία, ή ιατρεία ιδιωτών ιατρών, ή ακόμη και περιφερειακά κέντρα υγείας έχουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για να τα αποθηκεύσουν; Κανένα. Μήπως τελικά αποφασιστεί ότι οι εμβολιασμοί θα πρέπει να γίνουν από τα νοσοκομεία; Και πώς θα αντέξει το νοσοκομειακό σύστημα το βάρος δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που καθημερινά θα κάνουν ουρές για να εμβολιαστούν; Και βεβαίως, να μην ξεχνάμε ότι, για την ολοκλήρωση του εμβολιασμού θα απαιτηθούν δύο δόσεις. Συνεπώς, το βάρος στο σύστημα θα είναι διπλό. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να πεισθούν οι πολίτες, όχι απλά να εμβολιαστούν, αλλά να εμβολιαστούν δύο φορές. Και αυτό, όπως ήδη αναφέραμε είναι κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Είναι εκ των προτέρων βέβαιο ότι, το ποσοστό των πολιτών που θα κάνει τη δεύτερη δόση θα είνα μικρότερο.

Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου

Ας υποθέσουμε ότι, βρισκόμαστε στο Νοέμβριο του 2021, έχουν ξεπεραστεί όλα τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω και ότι, έχουμε κάνει τις δύο δόσεις του εμβολίου μας. Αυτό λύνει τα προβλήματά μας; Όχι.
Για να υπάρξει η “ανοσία της αγέλης” θα πρέπει να είναι ανοσιοποιημένο το 60% έως το 70% του πληθυσμού. Με βάση υπολογισμούς των επιδημιολόγων, για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να εμβολιαστούν τουλάχιστον τα δύο τρίτα (περίπου 67%) του πληθυσμού και το εμβόλιο να έχει επιτυχία μεγαλύτερη από το 75% (όλοι οι εμβολιασμοί δεν είναι επιτυχημένοι και αποτελεσματικοί). Αν το εμβόλιο είναι λιγότερο αποτελεσματικό, θα πρέπει να εμβολιαστεί μεγαλύτερο ποσοστό. Το πρόβλημα όμως είναι ότι, σπάνια ένα εμβόλιο “πρώτης γενιάς” έχει αυτό το υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Και εδώ μπαίνει στην εξίσωση το πρόβλημα των “αρνητών του κορωνοϊού” και των αρνητών του εμβολιασμού.


Το να κάνω μόνον εγώ το εμβόλιο, προστατεύει εμένα (αν το εμβόλιο είναι αποτελεσματικό). Για να προστατευτεί όμως το σύνολο της κοινωνίας, έτσι ώστε και γω να συνεχίσω να είμαι προστατευμένος, θα πρέπει να κάνουν το εμβόλιο περισσότεροι. Αν το ποσοστό αυτών που αρνηθούν να εμβολιαστούν είναι υψηλό, δε θα μπορέσει να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης και έτσι, ο ιός θα εξακολουθεί να μεταδίδεται στην κοινωνία, αντί να εξαφανιστεί. Και αυτό θα δημιουργεί τα ίδια προβλήματα στην κοινωνία και την οικονομία, έως ότου καταρρεύσουν και τα δύο.
Παράλληλα, ο εμβολιασμός θα πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένος, σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές και σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Και αυτό δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνει, αφήνοντας έτσι ορισμένους θύλακες ή “hot spots” μετάδοσης της νόσου. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να δούμε ολόκληρα κράτη με χαμηλό βαθμό εμβολιασμού που θα λειτουργούν ως “μεταδότες” του ιού.

Aφού κάνουμε τη δεύτερη δόση του εμβολίου -και ήδη βρισκόμαστε στα τέλη Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου του 2021- δε σημαίνει ότι όλα θα επανέλθουν στην κανονικότητα άμεσα. Θα πρέπει να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού στο σύνολο της κοινωνίας. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να περάσει ένα διάστημα μερικών εβδομάδων για να αναπτυχθούν τα αντισώματα στον οργανισμό των εμβολιασθέντων. Και μετά, ένα διάστημα ενός έως δύο μηνών για να φανούν οι επιδράσεις στο σύνολο της κοινωνίας. Αν ο εμβολιασμός ήταν πετυχημένος, σταδιακά θα μειώνονται ο αριθμός των κρουσμάτων και ο αριθμός των θανάτων. Τότε, θα αρχίσουν να αίρονται (βάσει συγκεκριμένου προγράμματος), οι περιορισμοί.

Και τελικά, θα βρισκόμαστε ήδη στις αρχές του 2022 και μόλις τότε θα αρχίσουμε τη μακρά διαδικασία επαναφοράς στην κανονικότητα -και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι, όλα τα παραπάνω θα έχουν εξελιχθεί θετικά και δεν θα έχει προκύψει κάτι έκτακτο. Όμως, μέχρι τότε, θα έχει χαθεί και το έτος 2021, αφού η οικονομία δε θα έχει επιστρέψει στην κανονικότητα.

Το οικονομικό περιβάλλον

Κατά το β’ τρίμηνο του έτους, καταγράφηκε πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά -14,0% σε σχέση με το προηγούμενο (α’ τρίμηνο του 2020) και κατά -15,2% σε σχέση με το β’ τρίμηνο του 2019.
Τα πάντα, στο γ’ τρίμηνο του έτους -που τελείωσε πριν από λίγες μέρες- πήγαν πολύ χειρότερα απ’ ότι είχε εκτιμηθεί. Ένα πρόβλημα με την ελληνική οικονομία, πέραν του ότι αυτή στηρίζεται υπερβολικά στον τουρισμό, είναι ότι στηρίζεται πολύ περισσότερο στον τομέα των υπηρεσιών, παρά στη βιομηχανία. Μία βιομηχανική οικονομία (όπως η Κίνα) μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα και σε υψηλότερο βαθμό, σε συνθήκες όπου ισχύουν τα μέτρα περιορισμού και της “κοινωνικής απόστασης”, σε σχέση με μία οικονομία υπηρεσιών, όπου η επαφή μεταξύ των ανθρώπων είναι -εκ των πραγμάτων- μεγαλύτερη.
Εκτιμούμε ότι, το ΑΕΠ του γ’ τριμήνου του 2020 θα κυμανθεί περί τα € 44.000 εκατομμύρια, ποσό που θα είναι μεν αυξημένο σε σχέση με το β’ τρίμηνο (€ 41.270 εκατ.), πλην όμως θα είναι κατά 9,9% μικρότερο σε σχέση με το ΑΕΠ του γ’ τριμήνου του 2019. Αντίστοιχα, μία πρώτη εκτίμησή μας για το ΑΕΠ του δ’ τριμήνου, είναι επίσης τα € 44.000 εκατομμύρια, κάτι που θα σημάνει ότι, για το σύνολο του 2020, η ύφεση θα φτάσει στο -9,3% του ΑΕΠ.


Δείτε το διάγραμμα διαδραστικά εδώ.

Κατά το 2021, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα τρίμηνα του 2020, αναμένουμε: Μείωση κατά -5,2% του τριμηνιαίου ΑΕΠ στο α’ τρίμηνο (σε σχέση με το α’ τρίμηνο του 2020). Αύξηση κατά 7,8% στο β’ τρίμηνο και αύξηση κατά 2,3% και 3,4% κατά το γ’ και δ’ τρίμηνο αντίστοιχα. Έτσι, η πρώτη εκτίμησή μας για την εξέλιξη του ΑΕΠ κατά το 2021, φτάνει στο +1,8% έως 2,0%.
Δηλαδή, στο τέλος του 2021, το συνολικό ΑΕΠ της χώρας, σε σταθερές τιμές του 2010, θα φτάνει περίπου στα € 180,5 έως € 181,0 δισεκατομμύρια, σε σχέση με τα (προβλεπόμενα) € 177,3 δισεκ. στο τέλος του 2020 και τα € 194,2 δισεκ. στο τέλος του 2019.
(Δείτε πρόσφατη μελέτη της “διαΝΕΟσις” με τίτλο: “Επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας”, όπου καταγράφονται προβλέψεις φορέων για την εξέλιξη του ΑΕΠ, εδώ).

Και απλά, για να θυμόμαστε πάντα το μέγεθος της καταστροφής της ελληνικής οικονομίας, οι τιμές του ΑΕΠ (σε σταθερές τιμές του 2010), σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους του παρελθόντος, είχαν ως εξής: 2010: € 226,1 δισεκ., 2007: € 250,5 δισεκ., 2000: € 190,0 δισεκ. 1998: 177,3 δισεκατομμύρια.
Η χώρα χάνει δύο ακόμη χρονιές. Και ήταν  δύο χρονιές που προβλεπόταν μία ισχυρή ανάπτυξη, καθώς μόλις είχε αρχίσει να εξέρχεται από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της.


(Τιμές 2010)

Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Στοιχεία με Εποχική και Ημερολογιακή διόρθωση)


Τρίμηνο Αλυσωτοί δείκτες όγκου (Έτος αναφοράς 2010) Μεταβ. ΑΕΠ σε σχέση με προηγούμενο τρίμηνο Μεταβ. ΑΕΠ σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του προηγ. έτους Διάρθρωση ανά τρίμηνο Συνολικό ΑΕΠ τρέχοντος 12μήνου Μεταβολή 12μηνου ΑΕΠ ανά τρίμηνο Μεταβ. 12μηνου ΑΕΠ σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του προηγ. έτους

Πρόβλεψη 2021/4 45.500 1,1% 3,4% 25,2% 180.500 0,8% 1,8%

Πρόβλεψη 2021/3 45.000 1,1% 2,3% 24,9% 179.000 0,6% -1,5%

Πρόβλεψη 2021/2 44.500 -2,2% 7,8% 24,7% 178.000 1,8% -4,6%

Πρόβλεψη 2021/1 45.500 3,4% -5,2% 25,2% 174.770 -1,4% -9,9%

Πρόβλεψη 2020/4 44.000 0,0% -9,3% 24,8% 177.285 -2,5% -8,7%

Πρόβλεψη 2020/3 44.000 6,6% -9,9% 24,8% 181.800 -2,6% -6,1%

Ύφεση 2020/2 41.270 -14,0% -15,2% 23,3% 186.651 -3,8% -3,1%

Ύφεση 2020/1 48.015 -1,0% -0,3% 27,1% 194.032 -0,1% 1,4%

Ύφεση 2019/4 48.515 -0,7% 1,0% 25,0% 194.173 0,2% 1,9%

Ανάπτυξη 2019/3 48.851 0,4% 2,3% 25,2% 193.698 0,6% 2,1%

Ανάπτυξη 2019/2 48.651 1,0% 2,8% 25,1% 192.617 0,7% 2,0%

Ανάπτυξη 2019/1 48.156 0,2% 1,6% 24,8% 191.303 0,4% 1,6%

Ανάπτυξη 2018/4 48.040 0,6% 1,8% 25,2% 190.565 0,4% 1,9%

Ανάπτυξη 2018/3 47.770 0,9% 1,9% 25,1% 189.715 0,5% 2,0%

Ανάπτυξη 2018/2 47.337 -0,2% 1,4% 24,8% 188.845 0,3% 2,0%

Ανάπτυξη 2018/1 47.418 0,5% 2,7% 24,9% 188.208 0,7% 2,1%

Ανάπτυξη 2017/4 47.190 0,6% 2,2% 25,2% 186.959 0,6% 1,4%

Ανάπτυξη 2017/3 46.900 0,4% 1,9% 25,1% 185.924 0,5% 0,9%

Ανάπτυξη 2017/2 46.700 1,2% 1,7% 25,0% 185.070 0,4% 0,7%

Ανάπτυξη 2017/1 46.169 0,0% -0,0% 24,7% 184.273 -0,0% -0,1%

Ανάπτυξη 2016/4 46.155 0,2% -0,0% 25,0% 184.291 -0,0% -0,3%

Ανάπτυξη 2016/3 46.046 0,3% 1,0% 25,0% 184.308 0,2% -0,3%

Ανάπτυξη 2016/2 45.903 -0,6% -1,3% 24,9% 183.861 -0,3% -1,2%

Ανάπτυξη 2016/1 46.187 0,0% -0,6% 25,1% 184.470 -0,2% -0,8%

Ανάπτυξη 2015/4 46.172 1,3% -0,3% 25,0% 184.769 -0,1% -0,5%

Ανάπτυξη 2015/3 45.599 -2,0% -2,6% 24,7% 184.909 -0,7% -0,2%

Ανάπτυξη 2015/2 46.512 0,1% 0,6% 25,2% 186.143 0,1% 0,7%

Ανάπτυξη 2015/1 46.486 0,4% 0,4% 25,2% 185.866 0,1% 0,7%

Ανάπτυξη 2014/4 46.312 -1,1% 0,8% 24,9% 185.699 0,2% 0,8%

Ανάπτυξη 2014/3 46.833 1,3% 1,3% 25,2% 185.348 0,3% -0,0%

Ανάπτυξη 2014/2 46.235 -0,2% 0,4% 24,9% 184.760 0,1% -0,8%

Ανάπτυξη 2014/1 46.319 0,8% 0,6% 24,9% 184.575 0,2% -1,7%

Ανάπτυξη 2013/4 45.961 -0,6% -2,3% 24,9% 184.277 -0,6% -3,2%

Ανάπτυξη 2013/3 46.245 0,4% -1,7% 25,1% 185.370 -0,4% -3,6%

Ανάπτυξη 2013/2 46.050 0,1% -3,4% 25,0% 186.184 -0,9% -5,2%

Ύφεση 2013/1 46.021 -2,2% -5,2% 25,0% 187.790 -1,3% -6,5%

Ύφεση 2012/4 47.054 -0,0% -4,1% 24,7% 190.327 -1,0% -7,3%

Ύφεση 2012/3 47.059 -1,3% -7,9% 24,7% 192.337 -2,1% -8,8%

Ύφεση 2012/2 47.656 -1,9% -8,7% 25,0% 196.386 -2,3% -8,7%

Ύφεση 2012/1 48.558 -1,0% -8,4% 25,5% 200.915 -2,2% -8,7%

Ύφεση 2011/4 49.064 -4,0% -10,1% 23,9% 205.353 -2,6% -9,2%

Ύφεση 2011/3 51.108 -2,1% -7,5% 24,9% 210.875 -1,9% -8,9%

Ύφεση 2011/2 52.185 -1,5% -8,8% 25,4% 215.003 -2,3% -9,0%

Ύφεση 2011/1 52.996 -2,9% -10,3% 25,8% 220.063 -2,7% -8,1%

Ύφεση 2010/4 54.586 -1,2% -9,1% 24,1% 226.116 -2,4% -5,4%

Ύφεση 2010/3 55.236 -3,5% -7,9% 24,4% 231.562 -2,0% -3,8%

Ύφεση 2010/2 57.245 -3,1% -5,2% 25,3% 236.281 -1,3% -2,9%

Ύφεση 2010/1 59.049 -1,6% 0,5% 26,1% 239.429 0,1% -2,5%

Επιστροφή στα περιεχόμενα
Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη (εδώ)
Δείτε την ύλη των παλαιότερων τευχών (εδώ)

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα: