Η αναπτυξιακή υπεροχή της Κίνας, η Ελλάδα και οι αυριανοί πρωταγωνιστές των αγορών

Από τις μεγάλες οικονομίες, η Κίνα σημειώνει την καλύτερη επίδοση σε ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης (YoY), αφού έως το τρίτο τρίμηνο και εν μέσω μιας πολύ δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, επετεύχθη +4,9% αύξηση ΑΕΠ, με πολύ κοντινές προβλέψεις έως το τέλος του 2020.

Συγκρίνοντας το ίδιο μέγεθος με άλλες οικονομίες όπως αυτές των ΗΠΑ (-2,8%), της Ευρωζώνης (-4,3%), της Ιαπωνίας (-5,8%), του Ηνωμένου Βασιλείου (-8,6%), του Καναδά (-5,2%) και της Αυστραλίας (-3,8%) μπορεί κανείς να συμπεράνει την κρισιμότητα της διαφοράς.

Πολλοί λόγοι οδηγούν την Κίνα να διατηρεί τον ρόλο της ατομηχανής της παγκόσμιας οικονομίας. Οι σημαντικότεροι όμως συγκεντρώνονται γύρω από δύο άξονες:

-Αφενός στον ήδη υψηλό ρυθμό ανάπτυξης της Κίνας και προ της πανδημίας, που συνέβαλε ώστε οι απώλειες κατά τη διάρκεια του κορονοϊού να μην καταφέρουν να αναχαιτίσουν την ανάκαμψη στο σύνολό της.

-Αφετέρου, η χρονική συγκυρία να μην εκτίθεται δραματικά η Κινεζική οικονομία στους πληγέντες δρόμους του διεθνούς εμπορίου, με δεδομένο ότι την τελευταία τριετία παρατηρήθηκε μια σταδιακή άρση των εμπορικών συμφωνιών με τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο, τις ΗΠΑ, κατά τις επιταγές της πολιτικής προστατευτισμού του απερχόμενου Προέδρου  Τραμπ, και παρεμπιπτόντως σε κλάδους που επλήγησαν το μάλλον από την πανδημία.

Επομένως, τα μέτρα κοινωνικού εγκλεισμού που επιβλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο δεν φαίνεται να είχαν τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην Κινεζική οικονομία, συνυπολογίζοντας και τις ούτως ή άλλως χαλαρές πολιτικές μεταξύ των ασιατικών χωρών, υπενθυμίζοντας εξάλλου ότι η Κίνα παραμένει ο κύριος «παίκτης» εκείθεν.

Τα παραπάνω επιρρωνύονται και από την πελώρια διαφορά που επετεύχθη σε βραχυπρόθεσμη ανάλυση στο τρίμηνο (QoQ), καθώς οι οικονομίες που επλήγησαν περισσότερο, πήραν το ...αίμα τους πίσω: οι ΗΠΑ σημείωσε +33,4% στο τρίτο τρίμηνο, η Ευρωζώνη +12,5%, η Ιαπωνία +5,3%, το ΗΒ +16%, ο Καναδάς +8,9% και η Αυστραλία +3,3%. Αντίθετα, η Κίνα κατάφερε να προσθέσει μόνο 2,7% στο ΑΕΠ της.

Μάλιστα,  ο χαμηλός πληθωρισμός στο σύνολο των υπό εξέταση χωρών (ΗΠΑ +1,2%, ΕΕ -0,3%, Ιαπωνία -0,9%, ΗΒ +0,3%, Καναδάς +1%, Αυστραλία +0,7% και Κίνα -0,5%) υποδεικνύει ότι οι επιδόσεις αυτές δεν φαίνεται να είναι συγκυριακές, αλλά να έχουν στέρεη βάση που θα οδηγήσουν, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, σε συνέχιση της ανάκαμψης.

Έτι περαιτέρω, η Κίνα παραμένει η οικονομία με το υψηλότερο ονομαστικό επιτόκιο στο εσωτερικό της, καθώς η Κεντρική Τράπεζα ανακοινώνει 3,85% (3,25 απόδοση), με τις λοιπές χώρες να έχουν έως και αρνητικές αποδόσεις στα 10ετή κρατικά ομόλογα (ΗΠΑ +0,92%, Ιαπωνία +0,01%, Ηνωμένο Βασίλειο +0.18%, Γερμανία -0,6%, Καναδάς +0,7%, Αυστραλία +0,94%)

Επίσης, η κατάσταση στην αγορά εργασίας της Κίνας ενισχύει την πεποίθηση ότι η χώρα του δράκου αποτελεί μια εν πολλοίς «ελεγχόμενη» οικονομία, διότι ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης που καταγράφονται είναι υψηλοί, δεν εμφανίζονται προσώρας πληθωριστικές πιέσεις, ούτε ελλοχεύει ο κίνδυνος του στασιμοπληθωρισμού, καθ ότι και η ζήτηση είναι μονίμως ανοδική αλλά και το εμπορικό ισοζύγιο δεν παρουσιάζει στρεβλώσεις.

Η χαλαρή νομισματική πολιτική των ΗΠΑ θα αποδυναμώσει το δολάριο

Προσέτι, οι ΗΠΑ επιμένουν σε μια χαλαρή νομισματική πολιτική με επιτοκιακούς στόχους πρώτον χαμηλούς πέριξ του 0-0,25% (η Fed θα συνεχίσει να αυξάνει τις συμμετοχές της σε τίτλους του Δημοσίου κατά τουλάχιστον 80 δισ. δολάρια το μήνα και σε τίτλους με εγγύηση ενυπόθηκων δανείων κατά τουλάχιστον 40 δισ. δολάρια το μήνα) και δεύτερον στόχους που δεν αναμένονται να μεταβληθούν μεσοπρόθεσμα καθώς δεν εμφανίζεται μακροοικονομική δικαιολογία περί αυτού.

Εξ αυτού, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το δολάριο ΗΠΑ θα συνεχίσει να αποδυναμώνεται εντός του 2021, και με δεδομένη την επίσης αδιάφορη νομισματική πολιτική της ΕΕ η οποία μάλιστα «τρέχει» και το δικό της πελώριο πρόγραμμα στήριξης, τα φώτα πέφτουν μοιραία στο ήδη αποδοτικό γουάν και στο αντίστοιχο συναλλαγματικό ζεύγος.

Έτσι, είναι ασφαλές να συμπεράνουμε ότι τηρουμένων των αναλογιών, η Κίνα αναμένεται να συνεχίσει την έντονα ανοδική της πορεία ως οικονομία εν συνόλω, και προφανώς μέσω των χρηματαγορών της. Διότι από τη μία τα χρηματικά κεφάλαια που εισρέουν είναι υπέρογκα, τόσο κατ’ απόλυτο όσο και κατά σχετικό βαθμό, από την άλλη η απορρόφηση αυτών παραμένει υψηλότατη, έχοντας μάλιστα κατά νου και την τάση των εταιρειών (κυρίως των ΗΠΑ) να μεταναστεύουν στην Ασία, έχοντας ως σύμμαχο την επικείμενη -κατά Biden-άρση του προστατευτισμού και την αναθέρμανση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.

Η Ελλάδα στους ευνοημένους του μέλλοντος

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μόνο η Κίνα θα αποδίδει θετικά. Τα πακέτα δημοσιονομικής στήριξης, η κατάσταση στις αγορές εργασίας αλλά και το γενικότερο επενδυτικό κλίμα και η επικείμενη λύση από την πανδημία υπονοούν συνέχιση του ρυθμού μεγέθυνσης (λ.χ. η Fed προβλέπει +4,2% για το 2021 και +3,2% για το 2022).

Μάλιστα, πρώτον οι αναδυόμενες οικονομίες (Ινδία, Ρωσία κλπ), δεύτερον οι οικονομίες που εξάγουν ενέργεια και εμπορεύματα (Αυστραλία, Καναδάς) και τρίτον οι «μικρές» οικονομίες με μεγάλη εξάρτηση από τις διεθνείς ροές κεφαλαίων μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, φαίνεται να είναι οι αυριανοί πρωταγωνιστές.

liberal.gr